THE TRAGEDY OF MACBETH (Joel Coen)

Macbeth_poster_2

Voor zijn eerste solofilm koos Joel, de oudste van de twee Coen Brothers, voor de verfilming van Shakespeares ‘THE TRAGEDY OF MACBETH’.

Het resultaat is een visueel verbluffend werkstuk, met in de hoofdrollen het onstuitbare moordkoppel Denzel Washington-Frances McDormand als de Schotse veldheer en zijn bloeddorstige Lady.

Voor wie het verhaal niet zou kennen: alles draait om Macbeth, een Schotse lord die glorieus terugkeer van een slag tegen de Engelsen.
Op die terugweg voorspellen drie heksen hem dat hij op een dag koning van Schotland zal worden. En die voorspelling wordt niet tegengesproken door zijn uitermate ambitieuze vrouw Lady Macbeth, wel integendeel: samen ontpoppen ze zich al moordend en

intrigerend tot het ultieme powerkoppel, een duo dat tot àlles bereid is om de voorspelling te laten uitkomen.

Maar de gevolgen van hun allesverterende, blinde ambitie zijn niet te overzien, en leiden tot bloedbaden, chaos en totale waanzin.

De in verzen getoonzette dialogen vergen de eerste minuten misschien enige aanpassing voor onze hedendaagse oren (en zéker Nederlandse ondertiteling voor wie het oude Engels niet machtig is), maar eens u zich op het ritme van het stuk hebt gezet, is dit anderhalf uur smullen geblazen: Washington en McDormand weven een verstikkend, heerlijk vilein web van intriges en moorden, tot ze compleet omgeven zijn door een berg  Continue reading “THE TRAGEDY OF MACBETH (Joel Coen)” »

CINEMA CORONA #68: ‘FOUTAISES’ + ‘DEUX ESCARGOTS S’EN VONT’ (Jean-Pierre Jeunet)

Quarantainedag 68!Foutaises

Vandaag in onze CINEMA CORONA werk van de wonderlijke Jean-Pierre Jeunet, de man die de wereld twee van de meest inventieve films van de laatste dertig jaar schonk: ‘Amélie Poulain’ en ‘Delicatessen’.

Met het heerlijke ‘FOUTAISES’ maakte hij in 1990 al een soort voorstudie van die twee meesterwerken.
In deze kortfilm somt Dominique Pinon (zijn volstrekt unieke kop is bekender dan zijn naam) alle dingen op waar hij van houdt, en alle dingen waar hij een hekel aan heeft: simpel idee, maar Jeunet maakt er naar gewoonte iets unieks van.
Het camerawerk is van de meesterlijke Bruno Delbonnel, die later ook ‘Amélie Poulain’ en diverse films van Tim Burton en de Coen Brothers in beeld zou brengen.

Als bonus gooien we er ook nog ‘DEUX ESCARGOTS S’EN VONT’ bovenop, een prachtig kort animatiefilmpje gemaakt naar ‘Het lied van de slakken die naar een begrafenis gaan’ van Jacques Prévert.
In co-regie met Romain Segaud.

CINEMA CORONA #01: PARIS JE T’AIME – TUILERIES (Coen Bros.)

Quarantainedag 1!

Vandaag hebben we in onze CINEMA CORONA een kortfilm van de onnavolgbare Coen Brothers voor u in de aanbieding: ‘PARIS JE T’AIME – TUILERIES’.

Met in de hoofdrol Steve Buscemi.

Het camerawerk is van de man die ook voor ‘Amélie Poulain’ achter de camera stond: Bruno Delbonnel.

(u kunt de Engelse ondertiteling inschakelen door op ‘instellingen’ te klikken)

BIG EYES (Tim Burton)

BIG EYESSucculent verfilmde biopic van Tim Burton over Walter en Margaret Keane: Walter maakte in de jaren zestig naam als schilder van magere weeskinderen met hele grote ogen.

Alleen: het was eigenlijk zijn echtgenote Margaret die alle schilderijtjes maakte, terwijl meester-manipulator Walter ze als zijn eigen werk verkocht, en zo met de pluimen (en het geld) ging lopen…

Na hun scheiding moest Margaret dan ook een jarenlange juridische strijd vechten om eindelijk de erkenning krijgen waar ze recht op had.

Het heerlijke scenario voor ‘Big Eyes’ werd geschreven door Scott Alexander en Larry Karaszewski, het duo dat ook al achter Tim Burtons meesterwerk ‘Ed Wood’ zat: ook
hier weer straalt Burtons warmte en sympathie voor de outsider-kunstenaars er vanaf.

De werkjes van Keane werden door de kunstkritiek als kitsch neergesabeld, maar net zoals bij Wood gaat ook van haar werk een bizarre, blijvende aantrekkingskracht uit, die Continue reading “BIG EYES (Tim Burton)” »

INSIDE LLEWYN DAVIS (Joel & Ethan Coen)

Lang, héél lang geleden, vertoonde het Filmhuis het debuut van twee compleet onbekende Amerikaanse broers: ‘Blood Simple’ van Joel en Ethan Coen, een ronduit briljante film noir.

Nu, bijna dertig jaar later, tonen we nog altijd trouw alle films van de Coen Bros., om de goede reden dat ze al die tijd zeer consequent volstrekt briljante en unieke films zijn blijven maken.

Neem nu hun onwaarschijnlijk sterke nieuwste, ‘Inside Llewyn Davis’: een melancholisch muzikaal drama dat zich afspeelt in Greenwich Village, begin jaren ’60 dé bohémienbuurt van New York, en bij uitbreiding van Amerika en de wereld.

Llewyn Davis probeert er rond te komen als folkzanger, maar veel succes is hem niet gegund, en ook naast het podium zit zo ongeveer alles tegen wat maar enigszins tegen
kan zitten: een irritante ex, irritante collega’s, irritante managers, een huisdier dat voor
problemen zorgt en dan nog slecht weer ook, u kent ongetwijfeld het gevoel.

Llewyn Davis heeft dan ook het gevoel dat zijn dromen hem helemaal door de vingers Continue reading “INSIDE LLEWYN DAVIS (Joel & Ethan Coen)” »

8/2/2005: UN LONG DIMANCHE DE FIANCAILLES

69581319Moeten we u hier na meesterwerken als ‘Delicatessen’ of ‘Amélie Poulain’ nog proberen te overtuigen van het unieke talent van Jean-Pierre Jeunet?
We hopen voor u van niet.

Jeunets nieuwste parel heet ‘Un Long Dimanche de Fiançailles’ en speelt zich af in de nasleep van WO I.

Mathilde wil niet zomaar geloven dat haar geliefde Manech aan het front gesneuveld is, en start koppig een eigen zoektocht, waarin ze stukje bij beetje de ware – en nogal gruwelijke – toedracht ontdekt…

‘Un Long Dimanche de Fiançailles’ is een volstrekt unieke film, want tegelijk én een

liefdesfilm én een modern sprookje én een reflectie op de absurde slachtpartij die WO I was.

Bovendien is Audrey ‘Amélie Poulain’ Tautou – alwéér – geweldig als Mathilde, en zijn Continue reading “8/2/2005: UN LONG DIMANCHE DE FIANCAILLES” »

15/1/2002: LE FABULEUX DESTIN D’AMELIE POULAIN

Amelie 210Amélie Poulain: haar moeder stierf op de trappen van Notre-Dame, haar vader had iets met tuinkabouters en haar goudvis heeft zelfmoordneigingen.

Onze Amélie is dus niet bepaald uw modale buurmeisje. Als serveerster in een bar lijdt Amélie echter wel een heerlijk simpel bestaan, en op tweeëntwintigjarige leeftijd vindt ze bovendien de zin van haar leven: die bestaat erin de levens van andere mensen te herstellen.
Dat ze aanvankelijk zélf niet durft te leven ziet ze daarbij helaas over het hoofd…

Als alles goed is, kent u regisseur Jean-Pierre Jeunet nog van visueel verbluffende films als ‘Delicatessen’ of ‘Alien Resurrection’, films die hij samen met Marc Caro maakte.
Met ‘Amélie Poulain’ bewijst ‘Jeunet dat hij ook zonder zijn creatieve partner tot het

Continue reading “15/1/2002: LE FABULEUX DESTIN D’AMELIE POULAIN” »