Het echtpaar Besson zit voor de rechtbank volop in een zeer pijnlijke (v)echtscheidingszaak verwikkeld.
Miriam beschuldigt haar man Antoine van geweld tegen hun elfjarige zoontje en eist het volledige hoederecht, ook al omdat de kleine Julien beweert dat hij zijn vader (die hij overigens constant ‘l’autre’ noemt) niet meer wil zien.
Maar Antoine beweert dan weer dat zijn vrouw een kille manipulatrice is die de kinderen tegen hem opzet, en dat de beweringen van hun zoontje helemaal door haar ingefluisterd zijn. En hebben de grootouders dan geen recht meer om hun kleinkind te zien?
Kortom: een quasi onmogelijke zaak van woord tegen woord, waarin de rechter een Salomonsoordeel zal moeten vellen. Dat luidt dat Miriam het hoederecht krijgt, maar dat Julien één weekend op twee bij zijn vader zal doorbrengen.
Helaas loopt die regeling al van bij het eerste weekend fout: het zoontje wordt meteen gebruikt als speelbal in wederzijdse pesterijen, chantage en manipulaties van de ouders. Al snel wordt voor iedereen – en dan zéker voor de steeds angstigere Julien – duidelijk Continue reading “JUSQU’A LA GARDE (Xavier Legrand)” »
Een simpele, snelle zaak, denkt iedereen, want de bewijslast lijkt overweldigend, en ook bij de jury is weinig twijfel.
In onze reeks films aansluitend de ‘Recht op Zondag’-talkshows van Guido Wevers, trekken we deze keer naar Afrika, en meer bepaald naar Burkina Faso.
De despoot beseft dat zijn tijd voorbij is en kiest eieren voor zijn geld: op 31 oktober verlaat hij het land.
Erik Van Looy brak in 2003 definitief door als regisseur met ‘De Zaak Alzheimer’, een prent gebaseerd op de gelijknamige succesthriller van Jef Geeraerts.
‘Is het verhaal dat in deze film verteld wordt nu echt wààr?,’ zo vroeg een journalist onlangs na een screening van ‘Snowden’ aan regisseur Oliver Stone.
In zijn documentaire ‘We Are Journalists’ toont de Iraniër Ahmad Jalali Farahani – zelf inmiddels gevlucht naar Denemarken – hoe Iraanse journalisten al jarenlang moeten vechten om (letterlijk én figuurlijk) te overleven.