JEANNE DIELMAN, 23 QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES (Chantal Akerman)

DPoster_Jeanne_Dielmanrie dagen uit het leven van een Brusselse huisvrouw die de hele tijd patatten schilt, kalflapjes maakt, het stof afneemt, naar de bakker gaat, schoenen poetst en de afwas doet, en dàt kiezen ze dan tot De Beste Film Aller Tijden? Hoe is het mogelijk!

Ja, de emoties liepen afgelopen maand weer eens hoog op toen de 1600 stemgerechtigden voor de tienjaarlijkse poll van het Britse filmtijdschrift Sight & Sound (bestaande uit regisseurs, programmatoren en filmjournalisten) ‘JEANNE DIELMAN, 23 QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES’ van Chantal Akerman boven vorige nummers één als Hitchock en Orson Welles verkozen bleek te zijn. Hoe was dat mogelijk?

We zouden zeggen: cool it down, filmvrienden, een lijstje is maar een lijstje, en dé Beste Film Aller Tijdens kiezen is sowieso een misschien leuke maar tegelijk ook een ietwat onnozele bezigheid.

Wat wel onomstotelijk vaststaat: ‘JEANNE DIELMAN’ was en is wel degelijk absoluut baanbrekend, was en is zéér invloedrijk (de fans gaan van Gus Van Sant tot Céline Sciamma), en was en is een film die u eigenlijk gezien moét hebben.

De plot is – zoals de hele film – bedrieglijk minimalistisch: Jeanne Dielman is een Brusselse weduwe die een repetitief en routineus leven leidt: eten maken, poetsen, wassen, en

tussendoor – wanneer haar zoon naar school is – tegen betaling mannen ontvangen.
Alles wat buiten die vertrouwde routine valt, boezemt haar angst in, en probeert ze dan ook te vermijden. Tot er op de derde dag er inderdaad iets gebeurt wat niet in haar vaste dagelijkse script staat, en Jeanne op een even ongewone manier reageert…

Akerman en haar hoofdrolspeelster Delphine Seyrig (begin jaren ’70 dé ster van de betere Europese film, en dus zeer verrassend dat ze toen de rol van huisvrouw in een film Continue reading “JEANNE DIELMAN, 23 QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES (Chantal Akerman)” »

CINEMA CORONA #63: DEATH RACE 2000 (Paul Bartel)

death-race-2000Quarantainedag 63!

 

Tarkovski, Fassbinder en Chantal Akerman, allemaal goed en wel, maar zo af en toe eens een lekker vettige, trashy B-film, volgepakt met zwarte humor, dwaze actie en heerlijke onnozeliteiten: moet toch ook kunnen, niet?

En in dat genre van de zwarte humor, dwaze actie en heerlijke onnozeliteiten is er waarschijnlijk geen betere film te vinden dan ‘DEATH RACE 2000′ van Paul Bartel.

De film speelt zich af in het Amerika van het jaar 2000, een land dat helemaal de foute kant is uitgegaan: politieke onrust en anarchie hebben ervoor gezorgd dat een dictatoriale president de macht heeft gegrepen. En die sust de massa met brood en spelen. (Tot daar klinkt het scenario eigenlijk verrassend vertrouwd en realistisch)

Hoogtepunt (of dieptepunt, zo u wil) is de Transcontinental Road Race, een extreem brutaal race-evenement waarbij de deelnemers punten kunnen verdienen door nietsvermoedende voetgangers omver te rijden, met bonuspunten naargelang het type mens dat omver gereden wordt…
Bij de deelnemende piloten uiteraard alleen maar zéér fout volk, zoals een neo-nazi (‘Matilda the Hun‘), een soort Romeine gladiator (‘Nero the Hero‘), een killer-cowgirl (‘Calamity Jane‘) en een gangster uit de achterbuurten van Chicago, Machine Gun Joe, grappig genoeg gespeeld door de jonge Sylvester Stallone.

‘Death Race 2000′ zorgde destijds (in 1975) uiteraard voor de nodige controverse, en we vermoeden dat hij nog altijd niet zal gebruikt worden om verkeersveiligheid te promoten, maar de film heeft ondertussen wél een onverwoestbare cultstatus opgebouwd (en is een inspiratiebron voor talloze videogames).

‘Death Race 2000′ werd geproduceerd door lowbudgetkoning Roger Corman, die in zijn B-filmfabriek vele supertalenten hun eerste kans gaf: Martin Scorsese, Francis Ford Coppola, James Cameron en tal van anderen leerden allemaal bij hem het vak, en dat leverde vaak zéér amusant en zéér apart entertainment op.
Behalve Stallone doet o.a. ook David Carradine mee.

Enjoy!

Cast en crew praten over ‘the making of’ van ‘DEATH RACE 2000′:

ONE FLEW OVER THE CUCKOO’S NEST (Milos Forman)

one-flew-over-2In het kader van het stadsfestival OP.RECHT.MECHELEN zal intendant Guido Wevers op geregelde tijdstippen ‘Recht op zondag’ presenteren, een aantal live talkshows waarin hij markante gasten ontvangt om hen uit te horen over recht en rechtvaardigheid.

Elke gast krijgt bovendien de kans naar eigen goeddunken een film over recht/onrecht te kiezen, die het Filmhuis – uiteraard met inleiding van de betrokkene – de maandag nadien zal vertonen: policiers, documentaires, klassiekers, gerechtsfilms en moorddrama’s maar ook films over kinderrechten, sociale onrechtvaardigheid, de sharia of de noodtoestand, het kan en mag wat ons betreft allemaal.

Aan gespreksstof zal het bij de eerste praatgast (en filmprogrammator) alvast niet ontbreken, want op de openingsdag verwelkomen we justitieminister Koen Geens.

Hij selecteerde ‘One Flew Over The Cuckoo’s Nest’, de magistrale klassieker van Milos Forman, met in de hoofdrol de allerbeste Jack Nicholson.

imu-oprecht-mechelenNicholson speelt Randle P. McMurphy, een onverbeterlijke herrieschopper die zich als geestesziek voorgedaan heeft in de hoop zijn gevangenisstraf op een comfortabele wijze te kunnen uitzitten in een psychiatrische inrichting.

Maar behalve Nicholson speelde ook letterlijk àlle andere acteurs in  Continue reading “ONE FLEW OVER THE CUCKOO’S NEST (Milos Forman)” »

JAWS (Steven Spielberg)

Het MEC zorgt de hele zomer voor een fijne beach, wij zorgen op 11 augustus voor de bijpassende beachfilm: het nog steeds bloedstollende ‘Jaws’, in 1975 de definitieve doorbraak van Steven Spielberg, en de eerste film ooit die meer dan 100 miljoen dollar aan de box office opleverde.

Sheriff Martin Brody (Roy Scheider) sluit het strand van Amity Island om de badgasten te beschermen tegen de aanvalle van een witte haai.

Het gemeentebestuur vreest echter de “summer dollars” van de toeristen mis te lopen, en besluit daarom het strand tòch open te houden.

Twee dagen later worden twee zwemmers aangevallen en gedood door de haai. De sheriff, zeebioloog Matt Hooper (Richard Dreyfuss) en de zuipende visser Quint (Robert Shaw) besluiten een poging te wagen de haai te vangen…

Zoals in ongeveer alle grote griezelfilms is de horror in ‘Jaws’ vooral gebaseerd op een Continue reading “JAWS (Steven Spielberg)” »