Ciné-concert: NANOOK OF THE NORTH (Robert Flaherty) + NANOOK live!

19951191In 1995 bestond de film honderd jaar.
Om die heuglijke verjaardag te vieren, gaf het Filmhuis toen aan jazzmusicus André Goudbeek de opdracht een nieuwe soundtrack te componeren bij ‘Nanook of the North’, het klassieke, enig mooie Inuit-docudrama van Robert Flaherty uit 1922.

Goudbeek leverde prachtig werk af, dat volkomen terecht bekroond werd met twee volgepakte voorstellingen in het Filmhuis, een cd en een zeer succesvolle, 80 voorstellingen tellende toernee met zijn Nanook-kwartet doorheen België, Nederland en Frankrijk.

Nu, exact twintig jaar na de première in het Filmhuis, bieden we u – in samenwerking met het BRAND! new jazz festival – een unieke kans om dit legendarische ‘Nanook’ in zijn volle glorie te (her)ontdekken, de groep én de film.

nanook2De film blijft bijna honderd jaar na zijn release onovertroffen: Flaherty had maar één primitieve camera, en moest bovendien werken in uitermate barre poolomstandigheden, maar leverde toch een onbetwist, enig mooi verfilmd meesterwerk af – een tegelijk spannend, hartverwarmend, ontroerend én grappig portret van een jager en zijn familie aan de Hudsonbaai in Canada.

Toegegeven: Flaherty zette zowat alles in scène, liet de Inuit voor de camera jagen op een manier waarop ze dat eigenlijk allang niet meer deden (ze gebruikten geweren), en Continue reading “Ciné-concert: NANOOK OF THE NORTH (Robert Flaherty) + NANOOK live!” »

27/5/2014: ZOOL.: BALLROOM BLITZ + THE BAND WAGON

Vaste Filmhuisgangers zullen het zich vast nog herinneren: een paar jaar geleden kwam ZOOL. (naast Aroma di Amore het tweede muzikale project van Gerry Vergult) bij ons langs om een live-soundtrack verzorgen bij ‘The General’, het komische meesterwerk van Buster Keaton.

Voor zijn gloednieuwe, derde album ‘Ballroom Blitz’ (Vynilla Records/Kinky Star) haalde ZOOL. de inspiratie uit dansfilms: de muziek wordt dan ook gebracht tegen de achtergrond van een compilatie van allerlei wonderlijke dansfragmenten uit de filmgeschiedenis, en de avond wordt vervolledigd door het werkelijk fan-tas-tische ‘The Band Wagon’: van meesterregisseur Vincente Minnelli, en met Fred Astaire en Cyd Charisse op hun swingende hoogtepunt.
Ten bewijze: de briljante ‘The Girl Hunt’-scene uit de film:

Meer nog dan ‘Singin’ In The Rain’ is ‘The Band Wagon’ waarschijnlijk hét hoogtepunt uit
de musicalgeschiedenis: één lange aaneenschakeling van de meest verbluffende dansscènes, gecombineerd met een korf vol prima gags en filmische hoogstandjes in Continue reading “27/5/2014: ZOOL.: BALLROOM BLITZ + THE BAND WAGON” »

Ciné-concert: BERLIN, DIE SINFONIE DER GROSSTADT (Walther Ruttmann) + WE STOOD LIKE KINGS live!

‘Al sinds ik in de filmwereld begon, had ik het idee om iets uit het leven te creëren, om een filmische symfonie te componeren uit de miljoenen energiedeeltjes die het leven in de grootstad voortstuwen,’ zo liet Walther Ruttmann in 1927 optekenen.

En ziedaar meteen ook de samenvatting van zijn meesterwerk, ‘Berlin, die Sinfonie der Grosstadt’: de film toont het bruisende Berlijn van 1927 in al zijn glorie en opwinding- één dag in de grootstad, van net voor zonsopgang tot diep in de nacht, nadat de laatste bar zijn deuren gesloten heeft.

Bij die visuele stadssymfonie van Ruttmann componeerde de postrockgroep We Stood Like Kings een gloednieuwe soundtrack, die ze – na een uitgebreide Duitse tournee begin maart – in het Filmhuis aan het Belgische publiek komen presenteren.

Wie in 2012 op de ‘Lost & Found’-avond in het Cultuurcentrum was, kon toen al één deel van de soundtrack horen, maar dit keer brengen ze dus de volledige soundtrack, die net zoals de film zelf uit vijf akten opgebouwd is.

Ruttmann – die tot 1927 vooral naam gemaakt had als animatiefilmer en als assistent van Duitse filmreuzen als Fritz Lang en Lotte Reininger – leverde met ‘Berlin’ een Continue reading “Ciné-concert: BERLIN, DIE SINFONIE DER GROSSTADT (Walther Ruttmann) + WE STOOD LIKE KINGS live!” »

JAWS (Steven Spielberg)

Het MEC zorgt de hele zomer voor een fijne beach, wij zorgen op 11 augustus voor de bijpassende beachfilm: het nog steeds bloedstollende ‘Jaws’, in 1975 de definitieve doorbraak van Steven Spielberg, en de eerste film ooit die meer dan 100 miljoen dollar aan de box office opleverde.

Sheriff Martin Brody (Roy Scheider) sluit het strand van Amity Island om de badgasten te beschermen tegen de aanvalle van een witte haai.

Het gemeentebestuur vreest echter de “summer dollars” van de toeristen mis te lopen, en besluit daarom het strand tòch open te houden.

Twee dagen later worden twee zwemmers aangevallen en gedood door de haai. De sheriff, zeebioloog Matt Hooper (Richard Dreyfuss) en de zuipende visser Quint (Robert Shaw) besluiten een poging te wagen de haai te vangen…

Zoals in ongeveer alle grote griezelfilms is de horror in ‘Jaws’ vooral gebaseerd op een Continue reading “JAWS (Steven Spielberg)” »

C’EST ARRIVÉ PRES DE CHEZ VOUS (Rémy Belvaux, André Bonzel & Benoit Poelvoorde)

De nationale feestdag: daar hoort uiteraard een nationale klassieker bij, en dus brengen wij u een feestelijke reprise van ‘C’est arrivé près de chez vous’, met kilometers voorsprong de zwartste komedie die ooit in dit land gemaakt is.

Voor wie het niet zou weten: ‘C’est arrivé’ is een Jambers-achtige fake documentaire waarin een cameraploeg het dagelijks bestaan van de seriemoordenaar Ben volgt (overigens op magistrale wijze vertolkt door Benoit Poelvoorde).

De ploeg volgt hoe Ben voor zijn job postbodes, vrouwen, kinderen, migranten en bejaarden neerknalt, en zich na zijn werkuren op de poëzie stort.
En bovendien is Ben ook nog zo iemand die over élk onderwerp een duidelijke mening heeft, iets waar de reportagemakers uiteraard graag op inspelen.

‘C’est arrivé’ werd destijds zonder budget en in zwart-wit gedraaid, maar dat verhoogde in dit geval alleen maar de sinistere kwaliteit van de film.
De troosteloze Waalse decors, het wonderlijke naturel van de acteurs (allemaal vrienden  Continue reading “C’EST ARRIVÉ PRES DE CHEZ VOUS (Rémy Belvaux, André Bonzel & Benoit Poelvoorde)” »

28/2/2012: ARNOLD CHUFFART-TRIBUUT: FLIT-FLIT + NOSFERATU

Foto: Vera Hendrickx

Foto: Vera Hendrickx

Afgelopen nieuwjaar overleed Arnold “Nolle” Chuffart: Arnold was niet alleen een Filmhuizer van het eerste uur (in 1977 trok hij met een groep Mechelse filmenthousiastelingen mee naar Filmhuis Delft, om te zien hoe ze de zaken daar aanpakten), hij was zelf ook een gedreven filmmaker en -kenner.

Als eresaluut aan Arnold presenteert het Filmhuis u avond rond de Nolle en zijn films.

Ten eerste hebben we zijn kortfilm ‘Flit-Flit’, een stomme komedie “over een superheld en zijn wijf’, die hij niet alleen zelf regisseerde, maar waarin hij ook de hoofdrol voor zijn Continue reading “28/2/2012: ARNOLD CHUFFART-TRIBUUT: FLIT-FLIT + NOSFERATU” »

25/5/2010: AMARCORD

amarcordKort samengevat: Federico Fellini schetst een tragikomisch beeld van zijn geboortestad Rimini aan de vooravond van de tweede Wereldoorlog, tijdens de hoogdagen van Benito Mussolini en zijn fascistische regime.

Goed om weten: De klassieker van dit programma toont de Italiaanse grootmeester Federico Fellini op zijn allerbest: ‘Amarcord’ – de titel betekent ‘Ik herinner me…’ – is een exuberante mengeling van

high- én lowbrow (de maestro plukte met evenveel gemak uit de klassieken als uit soap opera en burleske), een mix van visionaire beelden en platte sekshumor, van magie en historische feiten.
En uiteraard zit ook deze ‘Amarcord’ – zoals élke film van Fellini – volgestouwd met Continue reading “25/5/2010: AMARCORD” »

16/3/2010: ASCENSEUR POUR L’ECHAFAUD

tumblr_kw6dkpXXab1qzdzh4o1_500Een ex-militair probeert de rijke echtgenoot van zijn minnares om te brengen, en heeft daarvoor het perfecte moordplan uitgedacht.

Goed om weten: zelfs als u film hààt hebt u toch geen enkele reden om Ascenseur Pour L’Echafaud te missen: dankzij de geniale, op de beelden geïmproviseerde en inmiddels klassiek geworden jazzsoundtrack van Miles Davis is dit immers een film die u desgewenst ook met de ogen dicht kunt bekijken.

Maar mogen we u vooral aanraden toch met de ogen open te kijken? In dat geval krijgt u namelijk een geweldige, moderne film noir te zien (meer fatale dan Jeanne Moreau ze hier neerzet wordt een femme niet), met tal van klassieke scènes die nadien eindeloos zijn geïmiteerd in andere films en reclamespots.

Sublieme jazz, spanning, sfeer, stijl: Ascenseur Pour L’Echafaud moét u gewoon één keer in uw leven gezien hebben.

En tot slot: Ongelooflijk maar waar: Ascenseur Pour L’Echafaud was de debuutfilm van Continue reading “16/3/2010: ASCENSEUR POUR L’ECHAFAUD” »

THE FEARLESS VAMPIRE KILLERS (Roman Polanski)

fearlessvampireKort samengevat: dit isDracula’, maar dan om te lachen.
En geregiseerd door Roman Polanski.

Voilà, dat zouden genoeg redenen moeten zijn om deze film te komen bekijken!

Als het goed is zou u van Polanski allang zijn rijtje klassiekers (‘Chinatown’, ‘Repulsion’, ‘Rosemary’s Baby’…) helemaal uit het hoofd moeten kennen, en daarom presenteren wij graag eens een iets minder bekend maar daarom niet minder leuk buitenbeentje uit zijn oeuvre: ‘The Fearless Vampire Killers’ is een bijzonder vrolijke en uiterst stijlvolle spoof op (én hommage aan) de Dracula- en de Hammer-horrorfilms.

Hoogtepunt: de magistrale vampierenbal-scène, waarop al de gasten uit het graf verrijzen.

Let ook op de prachtige, sfeervolle fotografie van Douglas Slocombe, en de gewéldige soundtrack van Krzystof Komeda, een aanrader voor de vleermuizen onder u!

Behalve Polanski zelf speelt onder andere ook Sharon Tate mee, Polanski’s echtgenote Continue reading “THE FEARLESS VAMPIRE KILLERS (Roman Polanski)” »

17/11/2009: THE BIRDS

birds23Kort samengevat: wie na ‘Full House: Dial CCM For Murder’ méér Hitchcock wil, wordt door het Filmhuis op zijn wenken bediend: ‘The Birds’ is één van dé onbetwiste meesterwerken van de Master of Suspense, over vogels die aan de Calfornische kust om een onbekende reden opeens mensen beginnen aan te vallen.

Goed om weten: Briljante regie, briljante montage, een stel uitmuntende acteurs (een perfect gecaste Tippi Hedren als de archetypische Hitchcok-blondine), een door merg en been krassende geluidsband van Bernard Herrmann: ziedaar het op papier simpele recept voor één van Hitchcocks allerbeste films.

‘The Birds’ was overigens gebaseerd op een verhaal van Daphne Du Maurier, en werd door Hitchcock uiteraard nog wat extra gekruid met zijn zwarte, sardonische humor en Continue reading “17/11/2009: THE BIRDS” »