CINEMA CORONA #144: IL BIDONE (Federico Fellini)

Il_Bidone
Martin Scorsese
 herinnerde ons gisteren in een nieuw essay nog eens aan de volstrekt unieke films van Federico Fellini, en dus bieden wij u vandaag in onze CINEMA CORONA met plezier ‘IL BIDONE’ aan.

Niet zo bekend als ‘LA STRADA’, ‘8 1/2′ of ‘LA DOLCE VITA’, maar geloof ons: een even magistrale film.

Het verhaal draait rond een stel oplichters die met zeer veel flair maar zonder enige scrupule mensen van hun geld afzetten, en het vervolgens weer met evenveel flair verbrassen in nachtclubs en restaurants.

De oudste en leider van het stel is Augusto, die bijgestaan wordt door twee jongere oplichters: Roberto en ‘Picasso’, die door iedereen zo genoemd wordt omdat hij ambities als schilder heeft.
De drie zetten zwendel na zwendel op, zonder rekening te houden met de gevolgen of wie hun slachtoffers zijn. Zo doen ze zich bij een diepgelovige arme boerin zéér overtuigend voor als een kardinaal, zijn chauffeur en een hulppastoor om haar een pak geld te ontfutselen.

Maar wanneer Augusto na zeer lange tijd nog eens per toeval zijn dochter tegen het lijf loopt, begint hij toch voor het eerst te beseffen wat hij anderen aangedaan heeft…

‘IL BIDONE’ toont Fellini in absolute topvorm: il Maestro maakt van zijn antihelden geen cartoonschurken maar mensen – foute en feilbare mensen, weliswaar, maar: mensen.
Alle acteurs zijn geweldig gecast: Broderick Crawford is spot on in de scène als kardinaal, Richard Basehart en Franco Fabrizi zijn perfect als zijn wat jongere helpers, en dan zwijgen we nog over de altijd geweldige Giulietta Masina als de echtgenote van ‘Picasso’ (en in het echt de echtgenote van Fellini).
Plus uiteraard het fantastische fotografie van cameraman Otello Martelli en de muziek van – wie anders?- Nino Rota.

Enjoy!

(Engelse of Franse ondertitels aanschakelen kan door onderaan op ‘Instellingen’ te klikken en ‘Engels’ of ‘Frans’ te kiezen:)

25/5/2010: AMARCORD

amarcordKort samengevat: Federico Fellini schetst een tragikomisch beeld van zijn geboortestad Rimini aan de vooravond van de tweede Wereldoorlog, tijdens de hoogdagen van Benito Mussolini en zijn fascistische regime.

Goed om weten: De klassieker van dit programma toont de Italiaanse grootmeester Federico Fellini op zijn allerbest: ‘Amarcord’ – de titel betekent ‘Ik herinner me…’ – is een exuberante mengeling van

high- én lowbrow (de maestro plukte met evenveel gemak uit de klassieken als uit soap opera en burleske), een mix van visionaire beelden en platte sekshumor, van magie en historische feiten.
En uiteraard zit ook deze ‘Amarcord’ – zoals élke film van Fellini – volgestouwd met Continue reading “25/5/2010: AMARCORD” »

CINEMA CORONA #77: ROCCO E I SUOI FRATELLI (Luchino Visconti)

rocco_e_i_suoi_fratelli

UPDATE: deze film was maar tijdelijk beschikbaar en is nu niet meer te bekijken.
Maar er valt nog van veel meer ander filmisch fraais te genieten in onze CINEMA CORONA.

——–

Eén van de allermooiste en beste films ever: het adembenemende ‘ROCCO E I SUOI FRATELLI’ (‘Rocco en zijn broers’) van Luchino Visconti.

In de hoofdrol een grootse Alain Delon in misschien wel dé rol van zijn leven, en verder met prachtvertolkingen van Annie Girardot, Katina Paxinou, Renato Salvatori en Claudia Cardinale.
Als u hem nog niet gezien heeft: zéker kijken!

De film vertelt het verhaal van de Parondis, een familie van arme sloebers uit het verpauperde zuiden van Italië.
Na de dood van de pater familias besluit mama Rosaria met haar vier zoons haar geluk te gaan beproeven in het rijke, industriële noorden, en meer bepaald in Milaan, waar hun vijfde en oudste zoon Vincenzo al woont om er te gaan huwen met zijn verloofde Ginetta (de piepjonge Claudia Cardinale in haar eerste belangrijke rol).

Het leven in het noorden is niet makkelijk, maar iedereen vindt er wel een job, en de sterke familiebanden zorgen ervoor dat iedereen een bestaan lijkt te kunnen opbouwen.
Tot door een dispuut tussen de broers Rocco en Simone de familie begint te desintegreren…

‘Rocci E I Suoi Fratelli’ is een ronduit indrukwekkende, epische familiesaga, fantastisch in beeld gezet door Visconti en het camerawerk van Giuseppe Rotunno. 
De muziek is van Nino Rota, samen met Ennio Morricone de beste filmcomponist die de laars ooit voortbracht.

In Italie lokte deze prachtfilm destijds meer dan 10 miljoen (!) kijkers naar de cinema, en ook in de rest van de wereld maakte hij diepe indruk op het publiek.

En ook nu heeft hij nog altijd niks van zijn kracht en glans verloren.

U hoeft ons overigens niet te geloven: luister gewoon naar wat Martin Scorsese over ‘Rocco’ te vertellen heeft: