Volgens de oude politieke grenzen is Donbass – een mijngebied in het Oosten van Oekraïne – een deel van Oekraïne.
Maar dat zien de Russen anders: net zoals de Krim vinden ze dat het gebied hen toebehoort.
En dus woedt er in de streek nu een oorlog, zij het een zeer bizarre oorlog: ja, er wordt nog ‘gewoon’ ouderwets gevochten, maar tegelijk woedt er ook een hybride oorlog, waarbij bendes moordend en plunderend rondtrekken, en waarin de verspreiding van vaak ronduit grotesk fake news een cruciale rol speelt: oorlog heet er ‘vrede’, platte propaganda heet er ‘nieuws’ en pure haat wordt er als ‘liefde’ omschreven.
En wie geen blinde patriot is, is uiteraard een ‘fascist’ of een ‘verrader’ (of een ‘fascistische verrader’, uiteraard).
Wie door Donbass trekt, komt terecht in één groot cynisch, surrealistisch spel, waar de waarheid in scène blijkt te zijn gezet, en waar de leugen voor waar wordt aangenomen.
Sergei Loznitsa (‘A Gentle Creature’) schetst in dertien losse scènes een beeld van het chaotische, zeg maar barbaarse leven in Donbass, waar de bevolking in een pikzwarte, Continue reading “DONBASS (Sergei Loznitsa)” »
