HOW TO HAVE SEX (Molly Manning Walker)

THow_To_Have_Sexara, Em en Skye zijn drie zestienjarige Engelse meiden die na hun examens op Kreta landen voor een vakantie.

Voor de eerste keer alleen weg van hun ouders, weg van het saaie Engelse bestaan, weg van die boring school: op naar zon, feesten, drank, drugs en – zo hopen ze toch – seks!

Best holiday ever, zo luidt hun devies. Van strandbar naar danstent, en van het zwembad naar het strand – en dan terug, van voor af aan.

De roes, de hormonen en de beats leiden Tara naar een ontmaagding op het strand met de hitsige Paddy, iets waar ze toestemming lijkt voor gegeven te hebben.

Lijkt, want opeens blijkt voor Tara (haar tienerverwarring wordt fantastisch vertolkt door Mia McKenna-­Bruce) een ‘ja’ of een ‘nee’ niet zo eenduidig zwart-wit als het klinkt: de echte wereld blijkt vooral uit heel veel grijs en twijfels te bestaan.

‘HOW TO HAVE SEX’ werd door regisseuse Molly Manning Walker losjes gebaseerd op autobiografische ervaringen, en is een prachtige, krachtige oefening in nuance over complexe zaken die al te vaak samengevat worden in makkelijke kreten – van ‘Ze hebben het zelf gezocht!’ tot ‘Alle mannen zijn varkens!’.

Bovendien weet ze de vakantie- en feestroes magistraal te vatten in haar beelden: de manier waarop ze de delirische, sexy feestbeelden laat overgaan in het opkomende ochtendgloren en de vieze-smaak-in-de-mond-kater nadien getuigt van groot filmisch Continue reading “HOW TO HAVE SEX (Molly Manning Walker)” »

HOLLY (Fien Troch)

HoHollylly is een onopvallend vijftienjarig meisje dat wat als een stille outsider door haar schoolse leven glijdt.
Veel vrienden heeft ze 
niet, en ze lijkt ook niet speciaal uit te blinken in één of ander vak.
Tot ze op een dag een vreemd voorgevoel krijgt. Ze belt af voor school, en waarschuwt die ook – en haar voorgevoel blijkt juist, want een brand op de school loopt die dag dodelijk af.
Plots zijn alle ogen op Holly en op haar ‘speciale gave’ gericht….

‘HOLLY’ ging in wereldpremière op het Filmfestival van Venetië, waar de jonge Cathalina Geeraerts met haar debuut meteen de Prijs voor Beste Acteerprestatie mee naar huis Continue reading “HOLLY (Fien Troch)” »

De PAUL VAN OSTAIJEN-filmspecial: DE BANKROET JAZZ

In het Jazz omslag.pmdkader van het poëziefestival MAANDRANG presenteren we u een filmspecial rond het werk van Paul van Ostaijen, met zeer verre voorsprong de grootste filmliefhebber onder de dichters der Lage Landen.

Op het programma o.a. een exclusieve vertoning van ‘DE BANKROET JAZZ’, de verfilming van een scenario dat Van Ostaijen tussen 1919 en 1921 schreef, maar dat uiteindelijk nooit verfilmd werd.

Tot in 2009, toen Frank Herrebout & Leo van Maaren het script tot leven brachten op basis van filmfragmenten uit de jaren ’20 en een nieuwe jazzsoundmaandrang_track van Wouter van Bemmel.

‘DE BANKROET JAZZ’ speelt zich af in het Europa van vlak na Wereldoorlog I.
Wanneer in Berlijn een dadaïstische revolutie uitbreekt, brengen zij de jazz – tot dan alleen populair bij hipsters en nieuwlichters – tot bij het grote publiek.
De populariteit van de jazz breidt zich algauw vanuit Berlijn als een olievlek over heel Europa uit, en leidt tot een ware revolutie op het hele continent: alle landen verenigen zich tot de Europese Jazzrepubliek.

Onder leiding van de dadaïstische Minister van Financiën wordt een ongelimiteerde hoeveelheid schatkistbonnen uitgegeven, om zo de crisis op te lossen en tegelijk het regeringsmotto mogelijk te maken:  ‘ELKE BURGER RENTENIER!’

Hier alvast een (met dank aan onze eigen Minister van Financiën, Vincent ‘Staatsbon’ Van Peteghem) verrassend  actueel fragment, :

Naast ‘DE BANKROET JAZZ’ brengen we ook een ode aan de filmische muze van Van Ostaijen: Asta Nielsen.

Nielsen debuteerde in 1910 in ‘AFGRUNDEN’, een film die ervoor zorgde dat ze in één klap de eerste vrouwelijke vamp, internationale filmster en sekssymbool werd.
Vooral deze erotische dansscène – die bewijst dat twerken écht niet door één of andere rapster is uitgevonden – zorgde voor wereldwijde sensatie en schandaal:

Het hoeft dus niet te verbazen dat deze vrouw van Ostaijen tot zijn beroemde ‘Asta Nielsen’-gedicht inspireerde, én – als dat nodig was – zelfs tot een knokpartij:

‘Asta wij boksen voor jou / Bloed druipt van onze gezichten / Dit is niet genoeg offerande / Drink ons bloed / Apéro op de sébasto’

Hebt u overigens HIER al een Filmhuis-seizoenskaart gekocht?
Neen?
Van Ostaijen zei u in zijn ‘Bezette Stad’ al waarom u dat wél zou moeten doen:
‘U zal veel worden vergeven / Want gij hebt veel films gezien’

DE BANKROET JAZZBankroet_jazz_2
B-NL 1921/2009, 45 min.
Regie: Frank Herrebout & Leo van Maaren
Scenario: Paul Van Ostaijen

Vertoning:
ZONDAG 28 JANUARI om 14u00

 

In samenwerking metCultuurCentrum_Mechelen_logo_
MAANDRANG – Festival van het Poëtische Verlangen
en
CULTUURCENTRUM MECHELEN.

 

Asta_Nielsen

Asta Nielsen

Asta_Nielsen_Van_Ostaijen

Bezette_Stad_Van_Ostaijen_U-Zal-Veel_Worden_Vergeven

 

Fantômas_-_Louis_Feuillade_1913

Filmposter Fantomas (1913)

Zigomar_filmposter_

Filmposter Zigomar (1911)

 

 

IL BOEMO (Petr Vaclav)

HIl_boemo_et zal je maar overkomen: je hele leven de meest prachtige muziek componeren, maar toevallig in dezelfde era geboren zijn als het genie Wolfgang Amadeus Mozart, die je werk enorm bewondert en erdoor geïnspireerd raakt, maar die – hoe hard je ook probeert – jouw muzikale inspanningen helemaal overschaduwt met zijn eigen briljante composities.

Het gebeurde de Tsjechische operacomponist Josef Mysliveček, een muzikale held van Mozart die tijdens zijn leven nog successen genoot in Italië, maar die na zijn dood zo goed als meteen vergeten werd en die helemaal in de nevelen der tijd dreigde te verdwijnen.

Tot regisseur Peter Vaclav hem eerherstel bezorgde, eerst met een documentaire, en nu met deze grandioze, majestueuze speelfilm die ons terugbrengt naar het 18de eeuwse Italië.

Vanwege zijn voor Italianen quasi onuitspreekbare achternaam gaat Mysliveček daar kortweg door het leven als ‘Il Boemo’ (‘de Bohemer’): als één van de vele componisten die het daar in het hart van de operacultuur wil

maken is hij afhankelijk van de juiste connecties, én van de juiste mecenassen voor opdrachten.
Iets wat hem door zijn natuurlijke charme best aardig lukt, vooral dan bij zijn vrouwelijke bewonderaars.

Maar zelfs wie – zoals Il Boemo – een gigantisch muzikaal talent combineert met keihard werken en eindeloos charmante omgangsvormen blijkt overgeleverd aan de grillen van de vorst. En laat dat nu net een complete onbenul met volstrekt onberekenbare stemmingswisselingen zijn.

Bovendien komt heel Europa net op het hoogtepunt van Il Boemo’s in de ban van een muzikaal wonderkind, de kleine Mozart die door zijn vader als een  Continue reading “IL BOEMO (Petr Vaclav)” »

Art & Film: PICASSO IN PALESTINE (Rashid Masharawi)

De Picasso_In_Palestine_Sander_BUYCKPalestijnse kunstenaar, academiedirecteur en galerist Khaled Hourani had een droom: het meesterwerk ‘Buste de Femme’ van Pablo Picasso – diens artistieke antwoord op de Spaanse burgeroorlog – lenen van het Van Abbemuseum, om het tentoon te stellen in de International Academy of Art Palestine (IAAP) in Ramallah. Het zou de eerste keer worden dat een werk van de grootmeester in Palestina te zien zou zijn.

In 2011 gaat zijn droom in vervulling: het werk zal van Nederland naar Palestina gebracht worden.

Maar zelfs meesterwerken uit de kunstgeschiedenis blijken niet te kunnen ontsnappen aan

de grilligheden van de bezetting: wat in normale omstandigheden een gewone bruikleen van museum A aan museum B was geweest, verzandt hier in een meer dan twee jaar durend, quasi ondoordringbaar web van bureaucratie, logistieke problemen en praktische uitdagingen, met politieke, diplomatieke en zelfs militaire repercussies….

Regisseur Rashid Masharawi legde dat moeizame maar unieke proces (dat nu zelfs helemààl onmogelijk zou zijn) vast in een documentaire die op onrechtstreekse wijze de Continue reading “Art & Film: PICASSO IN PALESTINE (Rashid Masharawi)” »

Kinderfilmontbijt: YUKU EN DE HIMALAYABLOEM

Yukyuku_poster_hru, het oudste kind uit een grote muizenfamilie, moet de voedselvoorraad bewaken. Maar ze luistert liever naar haar oma, een meesterlijke verteller met een wonderlijke ukelele.

Wanneer het einde van oma’s leven nadert, vertrekt Yuku op een muzikale zoektocht naar de eeuwig lichtgevende Himalayabloem, zodat oma die kan meenemen op haar ‘laatste reis’.

Een prachtige film vol avonturen en aanstekelijke muziek, over eeuwige vriendschap.

Met de stemmen van o.a. Bent Van Looy, Gloria Monserez, Tine Embrechts, Lucas Van den Eynde, Lotte Villays en Ben Segers.

‘YUKU EN DE HIMALAYABLOEM’ werd bekroond met de Prijs voor Beste Kinderfilm Continue reading “Kinderfilmontbijt: YUKU EN DE HIMALAYABLOEM” »

Dr. DIRK DE WACHTER presenteert: SUR L’ADAMANT

sur_l_adamantDr. Dirk De Wachter vertelde het onlangs nog in ‘Alleen Elvis Blijft Bestaan’: het schitterende ‘SUR L’ADAMANT’ is één van zijn absoluut favoriete documentaires van de laatste jaren.

Hij komt dan ook graag in het Filmhuis langs om de film in of uit te leiden (al naargelang u voor de vroege of late vertoning kiest).

Die ‘L’Adamant’ uit de titel is overigens een boot die rustig op de Seine in Parijs dobbert.

Niet zomaar een boot, maar een uniek drijvend dagverblijf, dat mensen opvangt die aan allerlei psychische stoornissen lijden.

Dirk_De_Wachter_c_Kristof Ghyselinck

(c) Kristof Ghyselinck

De therapie aan boord is vooral gebaseerd op het maken van kunst, op artistieke expressie en op het musiceren. Op die manier tracht het personeel een tegengewicht te bieden aan de ontmenselijking van de psychiatrie.

Documentairemaker Nicolas Philibert maakte eerder al indruk met het prachtige ‘Etre et Avoir’ (over een piepklein schooltje op het Franse platteland), maar ‘Sur l’Adamant’ is zo mogelijk nog beter: een humaan, diepmenselijk portret dat ons kennis laat maken met patiënten en hun verzorgers die dag na dag op begeesterende wijze de strijd aangaan met hun problemen.

De film werd dan ook bekroond met de Gouden Beer op het jongste Filmfestival van Berlijn, een unieke (maar in dit geval welverdiende) prestatie voor een documentaire.

Deze vertoning wordt dus nabesproken (vertoning 18u30) en ingeleid (vertoning 20u45) door prof. dr. Dirk De Wachter, die verbonden is aan het UPC van de KU Leuven, waar hij Het Herstelhuis aan de campus Kortenberg leidt.

Daarnaast publiceerde hij tal van veelgeprezen (en veelgelezen) boeken over zijn Continue reading “Dr. DIRK DE WACHTER presenteert: SUR L’ADAMANT” »

HET SMELT (Veerle Baetens)

‘HET SMELT’ vertelt het verhaal van Eva, een jonge vrouw die naar haar geboortedorp terugkeert. In dat dorp liggen haar herinneringen aan een snikhete zomer, lang geleden. Een snikhete zomer die volledig uit de hand liep.Het-Smelt

Met dat verleden wil ze nu afrekenen, iets waarvoor ze een ijsblok in de koffer van haar auto gelegd heeft…

Het ijzersterke regiedebuut van Veerle Baetens is gebaseerd op het succesboek van Lize Spit, en kan bogen op excellente vertolkingen van o.a. Rosa Marchant en Charlotte De Bruyne.

Continue reading “HET SMELT (Veerle Baetens)” »

COUP DE CHANCE (Woody Allen)

Fposter_Coup_de_chanceanny (rol van Lou de Laâge) is getrouwd met Jean (Melvil Poupaud), een stinkend rijke zakenman die graag met zijn rijkdom uitpakt. Want of het nu om peperdure juwelen voor zijn vrouw gaat, of om exclusieve vintage Märklin-treintjes voor zichzelf, het mag geweten zijn dat het succeskoppel er warmpjes inzit.

Bovendien wonen ze in één van de sjiekste wijken van Parijs, staan ze allebei aan de top in hun professionele leven en gedragen ze zich nog altijd als twee verliefde tortelduifjes.
Is dit het ideale koppel, met het ideale leven?
We zouden bijna denken van wel.

Bijna.
Want bij nader inzien blijkt de aalgladde Jean toch nogal bezitterig en achterdochtig tegenover zijn eega Fanny. Wanneer die laatste per toeval na jaren haar oude studiegenoot Alain (rol van Niels Schneider) tegen het lijf loopt, zet dat onverwacht het leven van het droomkoppel helemaal op zijn kop.

Eén voor één vallen de maskers van de schone schijn af…

Woody Allen heeft de laatste jaren enkele ferme missers afgeleverd (die u dan ook niét kon zien bij ons), maar met het frisse en verrassende relatiedrama ‘Coup de Chance’ heeft hij eindelijk weer zijn oude sprankeling hervonden – en nog wel helemaal en Français, saperlipopette!

De plot is losjes gebaseerd op / een hommage aan de geweldige klassieker ‘La Femme Infidèle’ van Claude Chabrol, terwijl de film zich in Allens eigen werk ergens tussen het Continue reading “COUP DE CHANCE (Woody Allen)” »

WIL (Tim Mielants)

JWil_Postera, achteraf is het makkelijk praten over welke keuzes men in de oorlog had moeten maken. Achteraf is het allemaal makkelijk – achteraf zou iederéén natuurlijk het moreel juiste gedaan hebben. Tijdens de allerlaatste dagen van de oorlog waren de verzetshelden overigens opeens ook opmerkelijk talrijker dan één of twee jaar eerder, tijdens de van de bezetting, toen het er écht toe deed.

In het bijzonder sterke ‘WIL’ van Tim Mielants bevinden we ons exact midden in die Duitse bezetting, in het Antwerpen van 1942.
Wil (eigenlijk Wilfried, maar iedereen noemt hem Wil) en Lode zijn twee jonge hulpagenten. Allebei hebben ze sympathie voor het verzet, maar door hun job zijn ze ook allebei gedwongen de facto mee te heulen met de Duitsers – een bevel weigeren om mee te doen aan een razzia was bijvoorbeeld niet écht een slimme optie.

Wanneer de twee kameraden ongewild bij de dood van een Duitse soldaat betrokken geraken en dat uiteraard ten allen tijde geheim moet blijven, zet dat een niet te stoppen

raderwerk van gevolgen in gang: één fout woord kan nu voor elk van hen fataal zijn, en niémand is te vertrouwen – op geen énkel moment.
En alsof de oorlogschaos met bezetters, collaborateurs en verzetslui nog niet voor genoeg spanningen, angsten en paranoia zorgt, worden de zaken nog wat ingewikkelder gemaakt door een bijkomende emotionele component: Wil wordt hopeloos verliefd op Yvette, de mondige en dappere zus van Lode.

‘WIL’ is een fantastische vertelling over morele keuzes, over lafheid en moed, over standvastigheid en verraad, en over de luxe van een geweten. Over de ontnuchterende vaststelling dat gladde, slijmerige palingen soms veel verder glibberen dan betrouwbare mensen met een ruggengraat.
Want oog in oog met meedogenloze dictatoriale systemen en de psychopaten die zich Continue reading “WIL (Tim Mielants)” »