HIT MAN (Richard Linklater)

hit_man-posterRichard Linklater is een regisseur die zich niet op één genre laat vastpinnen: de ene keer maakt hij een schitterende coming of age-film (‘Boyhood’), dan weer regisseert hij een baanbrekende animatiefilm (‘Waking Life’), iets experimenteels (‘Slacker’) of een heerlijk ouderwetse romantische film (‘Before Sunset’).

In zijn jongste ‘HIT MAN’ combineert hij dan weer een stuk of tien genres in één film: de prent is één lange filmische roetsjbaan langs het onnozelste en grappigste van de Coen Brothers, een donkere film noir, een aalgladde Hollywood-romcom, een thriller, een screwball comedy en de edelpulp van Tarantino.

Hoofdpersonage is ene Gary Johnson, een brave professor psychologie die van katten houdt, maar die zich door zijn bijbaantje bij de lokale politie als een kille

Hit_Man_stillhuurmoordenaar moet voordoen: door een fake huurmoordenaar in te zetten, hoopt de politie namelijk de potentiële klanten van échte huurmoordenaars te kunnen klissen.

En het trucje van de politie werkt, want de brave Gary blijkt zich moeiteloos en geloofwaardig in zijn alter ego van hit man te kunnen inleven.
Tot een potentiële opdrachtgeefster hem een coup de foudre bezorgt: de bloedmooie Madison wordt geterroriseerd door haar agressieve, gewelddadige echtgenoot, en wil de diensten van een killer inhuren om haar man om te leggen…

Wie niet van een flinke portie onnozele humor of vette Hollywood-knipogen houdt raden we graag tal van andere films op ons programma aan (‘Un Amor’, bijvoorbeeld), de rest mag zich schrap zetten voor anderhalf uur van de betere  Continue reading “HIT MAN (Richard Linklater)” »

CINEMA CORONA #09: SLACKER (Richard Linklater)

Quarantainedag 9!slacker

Vandaag in de aanbieding: ‘SLACKER’, de originele en grappige debuutfilm van Richard Linklater, die later o.a. het geweldige ‘Boyhood’ zou regisseren.

In ‘Slacker’ volgt hij een dag lang het leven van een bende outsiders in wat weleens de weirdo-hoofdstad van Amerika genoemd wordt: Austin, Texas.

Het concept is simpel: de camera volgt de personages voor enkele minuten, en trekt dan weer verder in het spoor van andere personages, allemaal met hun eigen rare trekken: nu eens botsen we op een believer van de meest gekke samenzweringstheorieën, dan ontmoeten we een oude anarchist die nog in de Spaanse burgeroorlog tegen Franco gevochten heeft, iemand die een uitstrijkje van Madonna probeert te verpatsen, een televisieverzamelaar of iets té ernstige studenten die in een discussie over de maatschappelijke impact van de Smurfen en Scoobie Doo verwikkeld zijn.

Richard Linklater speelt ook zelf in zijn film mee: u herkent hem als de eindeloos doorratelende taxipassagier in de openingsscène.

‘Slacker’ kwam uit in 1990, vatte precies de geest van de Generation X-jaren samen en zorgde dan ook meteen voor een verrassend undergroundsucces: de film werd gedraaid op een minibudget van 23.000 dollar, en leverde uiteindelijk ruim meer dan een miljoen dollar op.

Dertig jaar na datum is deze frisse film nog altijd één van dé ijkpunten van de Amerikaanse indiecinema: het ultieme bewijs dat je geen Hollywoodmachine, een monsterbudget of een sterrencast moet hebben om excellente cinema te maken.

Enjoy – en blijf in uw kot!

Regisseur Richard Linklater vertelt hoe hij er destijds zonder budget en promotiemachine in slaagde de film toch uit te brengen:

BOYHOOD (Richard Linklater)

Boyhood Image‘Boyhood’ wordt in talloze recensies omschreven als De Film Van Het Jaar: klopt niét, vinden wij, dit is de film van de laatste twààlf jaar!

Regisseur Richard Linklater filmde inderdaad twaalf volle jaren aan ‘Boyhood’, maar het resultaat is er ook naar: deze coming of age-prent is een absoluut meesterwerk geworden, waarin we de verbluffende hoofdacteur Ellar Coltrane létterlijk voor onze ogen zien opgroeien van een dromerig jongetje tot een ontluikende man.

Samen met de al even sterk acterende Patricia Arquette, Ethan Hawke en Lorelei Linklater (dochter van de regisseur) schildert Linklater het portret van een doorsnee

gezinnetje met zijn ups en downs: op zich niks buitengewoons allemaal (de eerste dag
op een nieuwe school, kibbelen met de zus, een echtscheiding, een stiefvader, de eerste liefde…) maar de prent vat het langzame verglijden van de tijd zo perfect en onweerstaanbaar mooi samen dat alleen wie van steen of plastic is hier niet diep door Continue reading “BOYHOOD (Richard Linklater)” »