In ‘DRUNK’ speelt de immer geweldige Mads Mikkelsen op zéér overtuigende wijze Martin, in vervlogen tijden veruit de beste leraar van zijn middelbare school, maar nu alleen nog een uitgebluste man van middelbare leeftijd, over wie leerlingen en ouders zich zorgen beginnen te maken.
Bovendien verwaarloost hij niet alleen zijn job, maar lijkt ook in zijn privéleven alles de foute kant op te gaan – zijn huwelijk loopt dan ook onafwendbaar op de laatste benen.
Gelukkig heeft hij nog enkele fijne collega’s die een idee hebben waar alléén mannen van middelbare leeftijd op kunnen komen: als ze de geheelonthouder nu eens zo ver krijgen
om met hen mee te bingedrinken?
Hoe zatter het gezelschap wordt, hoe beter uiteraard ook de daaropvolgende ideeën worden: zo stelt Nikolaj voor dat ze bij wijze van experiment voortaan allemaal doorheen de dag gaan drinken, om zo het ‘juiste’ alcoholpercentage in hun bloed te behouden: die prettige roes zou er volgens hem voor zorgen dat je meer open staat voor dingen, creatiever bent en betere beslissingen neemt.
En zie, het experiment lijkt potdomme nog te werken ook: Martin verbaast zijn vrouw Trine met zijn nieuwe energie, en ook de omgang met zijn studenten loopt opeens Continue reading “DRUNK (Thomas Vinterberg)” »
De 16-jarige Youri (een sterke Alseni Bathily) woont al zijn hele leven in Gagarine, een uit enorme, uit rode baksteen opgetrokken banlieu van Parijs die in meer hoopvolle tijden vernoemd werd naar de eerste man in de ruimte.
Youri deelt met de beroemde Russische kosmonaut Gagarine niet alleen zijn voornaam, maar ook een ongebreidelde fascinatie voor alles wat met de sterren, de planeten en de ruimte te maken.
Maar wanneer hij verneemt dat de verouderde en vervallen woonblokken waarin ze wonen gesloopt gaan worden, veranderen zijn prioriteiten drastisch: samen met enkele technisch aangelegde vrienden probeert hij hun wijk te redden. Zo willen ze bijvoorbeeld de overheid het argument
dat het toch alleen maar om kapotte woontorens gaat uit handen te slaan door alles zélf beginnen op te knappen.
Lampen worden vervangen, liften hersteld en muren geverfd met een idealisme en een drive die alleen 16-jarigen kunnen opbrengen. Maar terwijl zij van het onmogelijke dromen, kiezen steeds meer door de jaren illusieloos geworden volwassenen eieren Continue reading “GAGARINE (Fanny Liatard & Jérémy Trouilh)” »
Daniel is een twintigjarige delinquent die ervan droomt om priester te worden.
Probleem: hij heeft een bijzonder zwaar strafblad, en dus maakt hij geen schijn van kans om in het seminarie aanvaard te worden.
Tot hij tijdens zijn werkverlof in een dorpskapel verkeerdelijk voor een jonge priester wordt aanzien, en hij van dat misverstand handig gebruik weet te maken.
Sterker nog: hij blijft in zijn rol, én hij vertolkt die uitstekend en tot grote tevredenheid van de dorpsbewoners. Daniel groeit in een recordtempo uit tot een ietwat aparte maar zeer populaire pastoor die dopen regelt, huwelijken inzegent, de biecht afneemt en de hele gemeenschap zelfs helpt met een onverwerkt trauma…
Maar terwijl hij met zijn charismatische stijl en onorthodoxe methodes steeds dieper in
zijn priesterambt opgaat, bekruipt hem ook de angst dat hij (en zijn criminele verleden) ontmaskerd gaat worden.
‘Corpus Christi’ is een heerlijke, excellente tragikomedie over vergiffenis en het krijgen van tweede kansen: grappig en spannend, tragisch en meeslepend, dramatisch en Continue reading “CORPUS CHRISTI (Jan Komasa)” »
In het uitmuntende ‘THE FATHER’ schetst regisseur Florian Zeller een fascinerend portret van een dementerende man die zijn grip op de realiteit aan het verliezen is, absoluut briljant vertolkt door Anthony Hopkins.
Zijn dochter Anne probeert hem te helpen door een verzorgster voor hem in te huren, hulp die keer op keer afgewezen wordt door haar vader.
Langzaamaan wordt de verwarring in het hoofd van de man echter alleen maar groter, tot niet meer duidelijk is wat er nu echt gebeurt en wat er zich in zijn hoofd afspeelt.
Florian Zeller maakte met ‘The Father’ een verfilming van zijn eigen toneelstuk, en kreeg
daar meteen een welverdiende Oscar voor het Beste Scenario voor, terwijl Anthony Hopkins met een al even terechte Oscar voor Beste Acteur bekroond werd.
En wat ons betreft hadden ze gerust ook voor de vertolking van Olivia Colman (‘The Crown’, maar vooral ‘The Favourite’) een beeldje mogen geven: zij schittert als de Continue reading “THE FATHER (Florian Zeller)” »
OK, een kleine maar duidelijke waarschuwing vooraf: ‘TITANE’, de nieuwe van de Franse regisseuse Julia Ducournau, is niét bedoeld voor mensen met een zwakke maag of een teergevoelige ziel.
Geen nood, even goede vrienden: voor u hebben we bijvoorbeeld ‘THE FATHER’ of ‘IN THE MOOD FOR LOVE’ op ons programma staan, óók uitstekende films die we zeer kunnen aanraden.
Maar wie mee in het inktzwarte, ontregelende (maar ook best duister-grappige) universum van een visionaire en volstrekt unieke filmmaakster wil stappen: check vooral ‘TITANE’.
In Cannes verdeelde de film de critici in twee diametraal tegenover elkaar staande kampen (een deel liep gewoon de zaal uit), maar de jury maakte gelukkig de enige juiste keuze door haar de Gouden Palm toe te kennen: want of u nu van body horror houdt of niet, niemand kan ontkennen dat Ducournau een totaal onverschrokken regisseuse
met een volstrekt eigen visie is, en iemand die zich door geen enkel vakje of moreel regeltje laat inperken.
Hoofdpersonage van ‘TITANE’ is Alexia (bijzonder straffe rol van de debuterende Agathe Rouselle), die sinds ze als kind ternauwernood een zwaar auto-ongeluk overleefde met een titaniumplaat in haar hoofd rondloopt.
En nu mag titanium wel het sterkste metaal zijn dat we kennen, helaas zorgt een implant
Die nieuwe van Céline Sciamma heet ‘PETITE MAMAN’, een film waarin we de achtjarige Nelly volgen: het meisje heeft net haar geliefde grootmoeder verloren, en helpt haar ouders met het opruimen van het huis van oma.
Haar moeder kan de vele emoties van het verlies echter niet aan, en laat Nelly abrupt in het huis achter met haar vader…
Nelly is uiteraard bezorgd, maar gaat toch door met het ontdekken van het huis en de
bossen errond. Op een dag ontmoet ze daar Marion, een meisje van haar leeftijd dat heel veel met haar gemeen heeft, en die een hut gebouwd heeft in het bos.
‘THE HUMAN VOICE‘ is Almodovars eerste Engelstalige film, en helemaal gedraaid tijdens de coronapandemie.
Het aantal acteurs is bijgevolg coronaproof beperkt tot één, maar hey, dàt is in dit geval geen probleem, want die ene actrice is hier toevallig de immer excellente Tilda Swinton.
Swinton speelt een vrouw die net door haar man verlaten is: zijn koffers staan al klaar, maar het lijkt wel alsof hij zelfs daar niet meer in geïnteresseerd is, want hij komt ze maar niet ophalen.
Het enige contact dat ze nog hebben verloopt via de telefoon. Waardoor de enige
levende ziel die ze nog ziet de hond is, die óók al duidelijk maakt dat hij zijn baasje mist.
Het is een situatie die de vrouw langzaam maar zeker tot wanhoop dwingt…
‘THE HUMAN VOICE’ is gebaseerd op ‘La Voix Humaine’ van Jean Cocteau, en heeft alle ingrediënten die u van een Almodovar verwacht, geconcentreerd in een overheerlijke Continue reading “THE HUMAN VOICE (Pedro Almodovar)” »
Nadat eerder al zijn kortfilms ‘Thug Life’ en ‘Springstof’ bij ons in première gingen, presenteren we u graag ook de nieuwste van de Mechelse regisseur Robbin Rooze: ‘ER WORDT VOOR U GEZORGD’.
De film draait rond Selim, een jongen die een werkstraf moet uitvoeren in een psychisch rehabilitatiecentrum waar een dubieuze sfeer hangt.
Zijn straf blijkt echter erger dan verwacht….
In de cast ziet u een mix van ervaring en jong Mechels talent: Günther Lesage, Akram Saibari, Iliass Bellaajal, Femke Stallaert, Lukas Bulteel, Rysiek Turbiasz en Izzy
Jojo Betzler is een eenzame jongen van tien die een bijzonder enthousiast lid van de Hitlerjugend is, en die als beste vriend een zekere Adolf heeft.
Belangrijk detail: Adolf is niet te verwarren met de échte Hitler, want deze is alleen maar de imaginaire vriend van Jojo (en is bovendien een volstrekte idioot).
Wanneer Jojo op een dag ontdekt dat zijn alleenstaande moeder Rosie een Joods meisje bij hen laat onderduiken, wordt zijn hele levensbeeld overhoop gehaald.
Langzaamaan sluipt er zelfs twijfel in Jojo’s compleet door de Hitlerjugend gebrainwashte brein: is die nazi-ideologie van hem wel de juiste?
Een komedie over Hitler en de nazi’s maken is natuurlijk dansen op een wel zéér slappe koord, maar zie: met zijn ‘JOJO RABBIT’ is de Nieuwzeelander Taika Waititi er op excellente wijze in geslaagd een zéér grappige prent te brouwen die toch de inktzwarte nazi-realiteit niet wegschildert of onder het tapijt stopt.
‘JOJO RABBIT’ is dan ook een film die de toeschouwer constant op het verkeerde been zet: de ene seconde zit je iets té luid te lachen om een foute grap, de volgende seconde word je midscheeps geraakt door de onderliggende oorlogstragedie of uit je lood geslagen door de nazi-horror.
De humor situeert zich situeert op het kruispunt van hondsbrutaal en heerlijk silly: gooi ‘Allo Allo’, Chaplins ‘The Great Dictator’, Mel Brooks en ‘Inglourious Bastards’ in één grote pot, en u weet zo ongeveer wat u kunt verwachten.
De stijl roept dan weer herinneringen op aan Wes Andersons ‘Moonrise Kingdom’ – één criticus herdoopte ‘Jojo Rabbit’ dan ook tot ‘Moonreich Kingdom’.
De twee jonge hoofdpersonages zijn perfect gecast, en eigenlijk kan hetzelfde gezegd worden van de volwassenen: Stephen Merchant (‘Extras’, ‘The Office’) is geweldig als Gestapo-man Deertz, Scarlett Johansson is al even uitstekend als de stiekeme Continue reading “JOJO RABBIT (Taika Waititi)” »
Corona heeft voor een zéér lange pauze gezorgd, maar we zijn gezond en wel terug: onze zaalvertoningen herstarten opDINSDAG 17 AUGUSTUS!
TIP: koopHIERalvast uw nieuwe SEIZOENKAART. Die kost 5 euro, en u bespaart er 2 euro per vertoning mee. Doén, dus!
De kaart wordt u per mail toegestuurd en bevat een kortingsode die u bij aankoop van tickets kunt invoeren.
Opgelet: door de coronasluiting konden de mensen die in september vorig jaar een Seizoenkaart kochten daar maar één maand gebruik van maken.
Daarom hebben we besloten de geldigheid van die kaarten uitzonderlijk met een jaar te verlengen, tot 31 augustus 2022. Uw unieke kortingscode blijft dezelfde en werkt nog altijd!
Nieuwe Filmhuis-seizoenkaarten zijn geldig tot 31 augustus 2022.
De titels worden in de loop van de komende weken bekendgemaakt, maar een aantal toppers hebben we nu al vastgelegd:
– ‘PETITE MAMAN’: Céline Sciamma’s ontroerend mooie opvolger voor ‘Portrait de la Jeune Fille en Feu’.
Vanaf 17/8.
– ‘THE HUMAN VOICE’, door Almodovargedraaid tijdens de coronacrisis, en daardoor beperkt tot één actrice. Gelukkig voor ons was dat de ook hier alwéér grootseTilda Swinton. Vanaf17/8.
- ‘JOJO RABBIT’, Taika Waititi‘s wonderlijke (tragi)komedie over een Duits jongetje wiens kinderlijke fantasie helemaal door de Hitlerjugend overgenomen is, waardoor hij denkt dat eneAdolf zijn beste vriend is. Op17/8.
- ‘THE FATHER’: Anthony Hopkins en Olivia Colman in absolute topvorm in een film over een dochter die haar vader in de nevelen van dementie ziet verdwijnen, en een vader die de realiteit niet meer van zijn hersenspinsels kan onderscheiden – het klinkt als voer voor een drama, maar regisseur Anthony Zeller bouwde de film op als een meeslepende thriller. Indrukwekkend goed!
-‘TITANE’, de controversiële, ontregelende maar magistrale nieuwe film van Julia Ducournau, bekroond met de Gouden Palm in Cannes.
Vanaf 6/9.
-‘GAGARINE’, nog zo’n ijzersterke nieuwe Franse film, over een tiener uit de banlieu die droomt over de sterren en over ruimteavonturen, en die tegelijk hier op aarde zijn geliefde maar met sloop bedreigde sociale woonblok van de ondergang wil redden.
Prachtige, spannende en ontroerende cinema.
– ‘DRUNK’, de geweldige, in sloten alcohol gemarineerde zuipschuitenfilm vanThomas Vinterberg(‘Festen’, ‘Jagten’) is vanaf 31/8 bij ons te zien. Santé!
- ‘CORPUS CHRISTI’: crimineel straffe film over een jonge delinquent die zich – zeer succesvol – als pastoor op het Poolse platteland voordoet.
– ‘WHITE CUBE’ (op 4/10): de topdocu van en met Renzo Martens, die in de Congolese jungle samen met een plaatstelijke kunstenaarscoöperatieve een heus kunstencentrum probeert op te zetten.
Terwijl hij dat doet, legt hij voor de kijker al doende enkele actuele hot topics bloot, gaande van de dekolonisatie en het probleem van roofkunst tot de geldstromen in de moderne kunstwereld.
– ‘NOMADLAND’: de alom terecht bejubelde en bekroonde alternatieve road movie van Chloé Zhao, met Frances McDormand: die laatste speelt een vrouw die alles kwijtgeraakt is tijdens de kredietcrisis, en die nu noodgedwongen als een nomade met haar busje door Amerika trekt.
Vanaf 11/10.