FAEDRE & MØDRE (Paprika Steen)

 

Ideaal om zFaedre_Modre_posterowel het nieuwe schooljaar als het nieuwe Filmhuisseizoen mee te openen: het bij vlagen zéér grappige ‘FAEDRE & MØDRE’, alweer een uitstekende nieuwe Deense komedie in de geest van ‘FESTEN’ en ‘DRUNK’.

Alles draait rond Piv en Ulrik, de net iets té bezorgde ouders van de jonge Hannah.
Omdat ze alleen het beste voor hun dochter willen, schrijven ze Hannah tegen haar zin al voor het vierde jaar op rij op een andere school in: de hippe, groene en woke eliteschool van directeur Adrian, de droom van elke geëngageerde ouder (‘Ze hebben hier veel kunstvakken, Hannah! Zie het als… een kans.’)

Directeur Adrian kan niet garanderen dat Hannah tot zijn school toegelaten wordt, want behalve met de capaciteiten van het kind zelf moet hij (uiteraard) ook rekening houden met de diversiteits- en inclusiviteitsquota, én met de inzet van de ouders.
Maar hey: als die ouders zich volop voor het oudercomité willen engageren, ja, dan is dàt al zeker een pluspunt…

In dat oudercomité blijkt meteen dat Piv en Ulrik lang niet de enige vaders en moeders zijn die maar al te graag in de bovenste schuif van de directeur proberen te liggen: de ouderclub blijkt één grote krabbenmand vol genadeloze, passief-agressieve vaders en

moeders die hun concurrenten desnoods onder de (op groene stroom rijdende) bus zouden duwen om toch maar bovenaan te kunnen staan in de pikorde van de school.

Welkom in de wereld anno 2023, waarin iedereen zich hipper wil voordoen dan de andere, inclusiever, méér woke, méér milieubewust, méér open minded, méér toffe themafeestjes organiserend, en méér koekjes bakkend voor ‘de kids’ –  koekjes die uiteraard méér bio-zeewier bevatten en glutenvrijer zijn dan die van de andere ouders.

Niet dat de aloude foute alfamannetjes in die nieuwe wereld van de aardbol verdwenen zijn, wel integendeel: ééntje heeft zich nu vermomd als de pseudo-progressieve schooldirecteur, die zich de kunst der manipulatie tot in de perfectie eigen heeft gemaakt.
En anderen hebben zichzelf gewoon omgeturnd tot groene alfamannetjes, van die types die bij voorkeur voor dag en dauw in blote bast enorme houtblokken staan te kappen, om Continue reading “FAEDRE & MØDRE (Paprika Steen)” »

RIDERS OF JUSTICE (Anders Thomas Jensen)

riders_of_justice_poster

De film met veruit het hoogste ‘WHAT THE FUCK?’-gehalte van het jaar komt uit Denemarken, heet ‘RIDERS OF JUSTICE’ en werd geregisseerd door Anders Thomas Jensen, de man van wie we ooit – heel, héél lang geleden – het al even grappige, even bizarre en even ontregelende ‘Adam’s Apples’ vertoonden.

A.T. Jensen combineert in ‘Riders of Justice’ namelijk een brutale wraakthriller met een psychologisch familiedrama over het verlies van een geliefde.

En alsof dié combinatie nog niet bizar genoeg is, giet hij daar ook nog eens een emmer of twee pikzwarte, hilarische humor overheen.

Het verhaal draait rond de beroepsmilitair Markus (een alweer schitterende Mads ‘Drunk’ Mikkelsen), die vanop een buitenlandse missie naar huis moet terugkeren: zijn vrouw is bij een treinongeluk om het leven gekomen, en dus moet hij zich over zijn tienerdochter Mathilde ontfermen.

Terwijl vader en dochter nog volop met het dramatische verlies in het reine proberen te komen, worden ze gecontacteerd door een medepassagier van zijn vrouw die het treinongeval overleefd heeft: ene Otto, van beroep statisticus en data-analist.

Op basis van een uitgebreide statistische analyse is Otto er – samen met twee andere behoorlijk nerdy vrienden, allebei hackers – van overtuigd geraakt dat het ongeluk helemaal geen ongeluk was, maar een welbewuste aanslag, bedoeld om een lastige getuige tegen Continue reading “RIDERS OF JUSTICE (Anders Thomas Jensen)” »

ADAM’S APPLES (Anders Thomas Jensen)

adamsapplesAdam is een agressieve neonazi-skinhead die in een klein Deens boerendorpje terechtkomt, om daar zijn door de rechter opgelegde werkstraf te gaan uitvoeren.

Zijn rehablitatievoogd in het dorpje is Ivan.

Die is niet alleen de plaatselijke pastoor, maar ook een onverbeterlijke positivo, zélfs al staat hij recht tegenover een gevaarlijke gek vol testosteron.

Om te ‘genezen’ moet Adam zichzelf ‘een doel stellen’, zo vindt Ivan.

Uiteraard kiest Adam – die liefst zo snel mogelijk terug naar de stad wil om te kunnen zuipen en keet te schoppen – voor een zo onnozel mogelijk ‘doel’ in zijn leven: een appeltaart bakken.
En dus draagt Ivan hem op de appelboom voor de kerk te beschermen, tot de appels rijp zijn.

Helaas voor Adam beginnen vanaf dat moment vogels, wormen en stormen de boom te bestoken…

Pikzwarte jokes, grove dialogen, krankzinnige situatiehumor en zalige vertolkingen maken van ‘Adam’s Apples’ één van de meest hilarische films van de laatste jaren, prima Continue reading “ADAM’S APPLES (Anders Thomas Jensen)” »