2/3/2004: SPUN

Geplaatst op 2 maart 2004 door (godb)

De hoogdagen van MTV liggen al lang achter ons, maar af en toe ontdekt een mens toch nog weleens een lekker provocerende clip: zie bijvoorbeeld alles van Aphex Twin, of zie de ‘Smack my Bitch Up’-video van The Prodigy.

Ziekelijk brein achter die laatste clip was Jonas Akerlund, die zich met ‘Spun’ nu ook een heuse langspeelfilm bij elkaar gedraaid heeft: het zal u waarschijnlijk niet verbazen dat hij ervoor gekozen heeft die in het milieu van de speed- en pillenjunkies te situeren.

Het resultaat ziet eruit als een opgefokte kruising tussen ‘Requiem for a Dream’, ‘Drugstore Cowboy’ en ‘The Doom Generation’.
Tussen al het nihilistische slikken, snuiven, neuken en metal luisteren door weigert Akerlund morele stellingen in te nemen, wat hem op de banbliksems van de

Continue reading “2/3/2004: SPUN” »

24/2/2004: SWING

Geplaatst op 24 februari 2004 door (godb)

Lang geleden dat we nog eens een fijne muziekfilm naar de Begijnenstraat gehaald hebben: een euvel waar we nu met bijzonder raak getitelde ‘Swing’ een oplossing voor bedacht hebben.

In ‘Swing’ vertelt Tony Gatlif het verhaal van Max, een tienjarige stadsket die graag gitaar wil leren spelen en denkt dat hij daarvoor best aanklopt bij Miraldo, een zigeunergitarist die aan de troosteloze stadsrand van Straatsburg verblijft.

Via Miraldo leert Max zijn leeftijdsgenoot Swing kennen: tussen de twee tieners ontstaat meteen een warme vriendschap, ook al blijkt Swing al gauw helemaal niet de toffe zigeunerjongen waarvoor Max hem eerst hield…

Tony Gatlif (zie o.a. ook ‘Vengo’) is al jarenlang dé filmische chroniqueur van de zigeuner-, manouchen- en gitan-cultuur, en bevestigt die status nog eens met deze onweerstaanbare muziekfilm.

Miraldo wordt overigens vertolkt door de virtuoze Tchavolo Schmitt: zijn geweldige gitaarspel is absoluut niet te missen voor de liefhebbers van zigeunerjazz uit de beste Django Reinhardt-traditie. Top!

SWING
Regie: Tony Gatlif
F 2001, 90 min.

17/2/2004: PIEDRAS

Geplaatst op 17 februari 2004 door (godb)

Een mozaïekfilm in de lijn van ‘Short Cuts’ en ‘Magnolia’ die zich voor de verandering helemaal in Madrid afspeelt: ziedaar het idee achter ‘Piedras’ – iemand uit de les Spaans laat ons weten dat dat ‘stenen’ betekent – van Ramon Salazar.

Centraal in deze filmische collage staan vijf vrouwen die allemaal iets met mannen én met schoenen hebben: een hoerenmadam en haar achterlijke dochter, een nachtclubdanseres-schoenenverkoopster, een taxichauffeuse met twee kinderen, en een bourgeois-madame die in een echtscheidingszaak verwikkeld is.

Aan de hand van hun belevenissen etaleert Salazar twee uur lang zijn liefde voor de Spaanse hoofdstad, en de man werd daarvoor bijgestaan door een stel prima acteurs die zich mochten uitleven op een lekker soapie scenario: knap debuut, zeggen wij.

PIEDRAS
Regie: Ramon Salazar
E 2003, 134 min.

HERO (Zhang Yimou)

Geplaatst op 10 februari 2004 door (godb)

‘Kill Bill’ de beste martial arts-film van de laatste jaren?

Close but no cigar, beste Quentin: wie een écht briljante film in dat genre wil zien (of een meesterwerk tout court), moet bij ‘Hero’ van grootmeester Zhang Yimou zijn.

Het verhaal speelt zich af in het oude China, waar het rijk van de Qin zijn zinnen gezet heeft op zes naburige koninkrijken.

Daardoor is hun eigen koning uiteraard een doelwit van vijandige moordpogingen, maar één man heeft er eigenhandig voor gezorgd dat die één voor één mislukten, door de drie meest beruchte moordmachines van het land koud te maken.
Voor die heldendaden wordt hij op audiëntie bij de koning uitgenodigd….

In China verpulverde de jongste van Zhang Yimou het box office-record van ‘Titanic’, en daar zijn vele verdomd goede redenen voor: de ronduit verbluffende visuele stijl, bijvoorbeeld (Christopher Doyle is de beste cameraman ter wereld, zeg dat wij het Continue reading “HERO (Zhang Yimou)” »

3/2/2004: THE RULES OF ATTRACTION

Geplaatst op 3 februari 2004 door (godb)

‘Wat zou ik doen? Naar mijn kamer gaan? Een pizza eten? Een lijntje coke snuiven? Een pornofilm bekijken? Of die blonde daar neuken? Bwaah, waarom ook niet: laten we die blonde neuken.’

Welkom in de wereld van Brett Easton Ellis, de markies de Sade van hedendaags Amerika: lees zijn ‘American Psycho’ (al verfilmd), lees zijn ‘Less than zero’ (ook al verfilmd) en lees ook zijn ‘Rules of Attraction’, dat nu dankzij de prima verfilming van Roger Avary – scenarist van ‘Reservoir Dogs’ en ‘Pulp Fiction’ en regisseur van ‘Killing Zoe’ – tot in het Filmhuis geraakt is.

‘The Rules of Attraction’ is glad en akelig plastiek-perfect gefilmd, en dat is volledig de bedoeling, want dit is een meedogenloos portret van de Amerikaanse upper class-jeugd: rijkeluiszoontjes en -dochtertjes die aan de universiteit rondhangen, en die maar één

Continue reading “3/2/2004: THE RULES OF ATTRACTION” »

27/1/2004: GOOD BYE LENIN!

Geplaatst op 27 januari 2004 door (godb)

Duitsers en humor: u en ik weten dat het nooit een echt geweldig succesvolle combinatie is geweest (Rudi Carrell, iemand?), maar misschien kan dat beeld nu eindelijk toch een beetje bijgesteld worden dankzij ‘Good Bye Lenin!’.

Wolfgang Beckers film is immers een intelligente komedie over de Duitse eenmaking, opgebouwd rond een Oostduiste moeder die vlak voor de val van de Berlijnse Muur in een coma belandt.

Omdat mama in de DDR een trotse Heldin van het Communisme was en ze na haar ontwaken – zes maanden later – van de artsen niet aan heftige emoties blootgesteld mag worden, besluiten de kinderen te doen alsof de erven van Erich Honecker nog altijd aan
Continue reading “27/1/2004: GOOD BYE LENIN!” »

20/1/2004: L’ANGE DE L’EPAULE DROITE

Geplaatst op 20 januari 2004 door (godb)

Tadjiekse cinema: tot voor kort hadden we – net zoals de rest van de wereld – absoluut geen idee van wat we ons daarbij moesten voorstellen, maar sinds ‘L’Ange de L’Epaule Droite’ kunnen we dat dus wel.

En om ook u er eens kennis mee te laten maken, zullen we deze bijzonder aardige film gewoon in het Filmhuis draaien.

Omdat hij vernomen heeft dat zijn moeder op sterven ligt, keert Hamro na jaren nog eens vanuit Moskou naar zijn piepkleine dorpje terug.

Eenmaal aangekomen blijkt het besje echter in een veel betere gezondheid dan gedacht. Meer nog: zij wil dat haar zoon het huis opknapt en dat hij zijn leven betert – iets waar de engel op zijn rechterschouder hem kan bij helpen, want volgens de plaatselijke legende torst iedereen twee engelen mee: een goede op de rechterschouder, en een slechte op de linkerschouder.

‘L’Ange de L’Epaule Droite’ is een klein maar zeer fraai filmpje waarin de harde dagelijkse Tadjiekse werkelijkheid vermengd wordt met veel couleur locale én met de rijke fantasie van het volksgeloof en vertellingen.

Ook aardig om weten: regisseur Djamshed Usmonov draaide zijn prent helemaal in zijn geboortedorp, met zijn familieleden in de belangrijkste rollen. Waar wacht ú eigenlijk op om eens hetzelfde te doen?

L’ANGE DE L’EPAULE DROITE
Regie: Djamshed Usmonov
TADJ 2002, 91 min.

13/1/2004: 25TH HOUR

Geplaatst op 13 januari 2004 door (godb)

De films van Spike Lee – al sinds zijn begindagen een vaste Filmhuisklant – dreigen de laatste jaren wat tussen de plooien te vallen, en wat ons betreft is dat volledig onterecht: zijn ‘Summer of Sam’ was bijvoorbeeld ronduit uitstekend, en zijn nieuwste is zelfs nóg beter.

’25th Hour’ (gebaseerd op het gelijknamige succesboek van David Benioff) draait helemaal rond Monty Brogan, een New Yorkse drugshandelaar die door het FBI geklist is en nog exact 24 uur als vrij man voor de boeg heeft voor hij 7 jaar lang de nor in moet.

En dus moet hij in zijn laatste dag nog heel veel regelen en uitpraten: met zijn vrienden, met zijn vriendin, met zijn vader en zelfs met zijn hond, voor wie hij nog snel een onderkomen moet zien te vinden.

Ondertussen stelt de verbitterde Monty zich ook vragen bij de keuzes die hij gemaakt heeft (zijn twee beste vrienden komen uit hetzelfde milieu, maar zijn wel succesvolle en eerlijke burgers geworden…) én hangt de hele nasleep van 11 september over de

Continue reading “13/1/2004: 25TH HOUR” »

6/1/2004: RUSSIAN ARK

Geplaatst op 6 januari 2004 door (godb)

Welke film hadden wij beter kunnen kiezen om 2004 mee te beginnen dan Russian Ark?

Geen enkele, denken wij, want ‘Russian Ark’ is de meest oogverblindende film die wij in 2003 in de bioscoop zagen.

Nochtans is het verhaal erg simpel: regisseur Aleksandr Sokurov neemt ons gewoon mee op een tocht door het Hermitage in Sint-Petersburg.

Hij doet dat echter in één lang shot van 95 minuten, en de twee kilometer lange tocht door het adembenemende gebouw is tegelijk ook een tocht door de tijd – we botsen op Peter de Grote, we lopen langs bij het avondmaal van Nicholaas II, we wandelen tussen

de hedendaagse museumbezoekers, maken een ouderwets hofbal én een optreden van het Mariinsky Theaterorkest mee en maken kennis met de theaterambities van Catharina de Grote.

2.000 acteurs hebben er meer dan zeven maanden over gedaan om deze heksentoer – één fout en de hele film moest overgedaan worden – tot op de seconde nauwkeurig in te Continue reading “6/1/2004: RUSSIAN ARK” »

30/12/2003: FAR FROM HEAVEN

Geplaatst op 30 december 2003 door (godb)

Welke film hadden wij beter kunnen kiezen om 2003 mee af te sluiten dan ‘Far From Heaven’?

Nadat u hem gezien hebt zal u het met ons eens zijn: geen enkele, want dit is gewoon de mooiste film die wij het afgelopen jaar in de bioscoop zagen.

Met ‘Far From Heaven’ verfilmde regisseur Todd Haynes (die van ‘Velvet Goldmine’) een halve remake van (en een hele hommage aan) ‘All That Heaven Allows’, de Douglas Sirk-klassieker met Rock Hudson en Jane Wyman.

De film situeert zich in de periode van Sirk: het Amerika van de jaren vijftig.

Cathy Whitaker (de altijd weer verbluffende Julianne Moore) vormt met haar echtgenoot Frank (gespeeld door Dennis Quaid) hét gouden koppel van een stadje in Connecticut.

Althans: zo lijkt het toch aan de oppervlakte, want Frank blijkt immers aan een ‘ziekte’

Continue reading “30/12/2003: FAR FROM HEAVEN” »