Categorie archief: De dinsdagen van het Filmhuis

BLACKKKLANSMAN (Spike Lee)

Geplaatst op door

BlacKkKlansman-true-story-Spike-Lee-movie-how-much-is-true-1001111

Dé comeback van het jaar is voor Spike Lee, die met het afwisselend nu eens hilarische, dan weer woedende ‘Blackkklansman’ zijn beste film in jaren maakte (die volkomen terecht bekroond werd met de Grand Prix van het Festival in Cannes).

Alles draait rond het onwaarschijnlijke maar merkwaardig genoeg waargebeurde verhaal van Ron Stallworth, een zwarte agent die er in de jaren ’70 in slaagde te infiltreren in de Ku Klux Klan, de beruchte racistische, antisemtische en homohatende pinnenmutsen uit het zuiden van de Verenigde Staten.

Stallworth – overigens de eerste zwarte politieman in Colorado – begon zijn actie door zich aan de telefoon voor te doen als een Bange Blanke Man die uitermate bezorgd is
over al die ‘zwarte verkrachters’.

Wanneer hij erin slaagt een ontmoeting vast te leggen met de plaatselijke KKK-leiders, stuurt hij zijn blanke (en Joodse!) collega Filip Zimmerman (rol van Adam Driver), die om Continue reading “BLACKKKLANSMAN (Spike Lee)” »

DISOBEDIENCE (Sebastian Lelio)

Geplaatst op door

disobedience

Vorig jaar toonden we tijdens het Holebifilmfestival al Sebastian Lelio‘s magistrale transgenderdrama ‘Una Mujer Fantastica‘, en ook dit jaar kozen we voor een prachtfilm van deze uiterst getalenteerde Chileen: ‘Disobedience’, zijn drama over verboden lesbische liefde in het oerconservatieve orthodox-Joodse milieu.

Hoofdpersonage is de rabbijnsdochter Ronit (sterke rol van Rachel Weisz), een vrijgevochten jonge vrouw die zich al jaren ontworsteld heeft aan de gesloten Londense gemeenschap waarin ze opgroeide, en die nu als fotografe in New York werkt.

Wanneer haar gerespecteerde vader sterft, keert ze door de situatie gedwongen naar haar geboortestad terug.

Dat zorgt niet alleen voor een hernieuwde kennismaking met de allesverstikkende beklemming van het milieu waarin ze opgroeide, maar ook voor een onverwacht weerzien met haar lesbische jeugdliefde Esti (gespeeld door Rachel McAdams).

holebi

Die blijkt ondertussen netjes getrouwd te zijn, zoals de gemeenschap dat van haar eiste…

Lelio verfilmde ‘Disobedience’ met een enorme empathie voor de twee uiteenlopende keuzes van de vrouwen, en speelt de hele film door subtiel met de nog steeds aanwezige erotische spanning Continue reading “DISOBEDIENCE (Sebastian Lelio)” »

PERFETTI SCONOSCIUTI (Paolo Genovese)

Geplaatst op door

perfetti

De succesvolle plastisch chirurg Rocco en zijn vrouw Eva – een therapeute – gaan door een moeilijke periode in hun relatie.
En om de spanningen in het gezin nog wat verder op te drijven, is er altijd ook nog hun tienerdochter Sofia, die een nieuwe hobby ontdekt heeft: jongens.

Een maansverduistering lijkt het koppel de ideale aanleiding om wat meer positieve vibes te creëren: ze nodigen hun beste vrienden uit voor een gezellig etentje.

Tot die nauwe vrienden behoren het koppel Cosimo & Bianca, jonggehuwden met een nog zeer actief seksleven – dit laatste in scherp contrast met Carlotta en Lele, wiens

holebirelatie op seksueel vlak een ware ijstijd doormaakt, en die bovendien duidelijk een aantal zaken voor elkaar verzwijgen.

En dan is er ook nog Peppe, een werkloze leraar die beloofd had om zijn nieuwe vriendin mee te brengen, maar die tot grote ontgoocheling van zijn zéér benieuwde vrienden als vanouds alleen Continue reading “PERFETTI SCONOSCIUTI (Paolo Genovese)” »

RAMEN SHOP (Eric Khoo)

Geplaatst op door

l_ramenshop_affiche-70x100Zin in de meest smakelijke film van het jaar?

Wij serveren u graag het heerlijke ‘Ramen Shop’ van de Singaporese regisseur Eric Khoo.

Hoofdpersonage is Masato, een jonge ramen-chef in de Japanse stad Takasaki. Na de plotselinge dood van zijn vader vindt hij een koffer met oude foto’s en een dagboek van zijn Singaporese moeder, die hij verloor toen hij amper tien jaar oud was.

Masato besluit naar Singapore te reizen om meer over haar te weten te komen. Daar aangekomen ontdekt hij echter niet alleen diepgewortelde familiegeheimen, maar ook heerlijke gerechten…

Khoo vertelt in ‘Ramen Shop’ op ingenieuze wijze een familiegeschiedenis aan de hand van diverse Oosterse kookkunsten, want zowel de Japanse, de Chinese als de Continue reading “RAMEN SHOP (Eric Khoo)” »

BURNING (Lee Chang-Dong)

Geplaatst op door

l_burning_affiche-70x100-low

Het werk van Haruki Murakami verfilmen: het is geen sinecure, maar de Zuid-Koreaan Lee Chang-Dong slaagt er met verve in met zijn uitmuntende, mysterieuze en poëtische ‘Burning’.

Hoofdpersonage Jong-Soo is één van die typische Murakami-antihelden: een wat apathische loner die in Seoul aan de kost komt als parttime-koerier, maar die eigenlijk droomt van een schrijverscarrière.

Wanneer hij toevallig zijn oude buurmeisje Hae-Mi tegen het lijf loopt, vraagt zij hem tijdens haar Afrikaanse vakantie op haar kat te passen.

De instant-band die er tussen Jong-Soo en Hae-Mi voor haar vertrek leek te zijn, verkruimelt meteen totaal wanneer ze hem bij haar terugkeer voorstelt aan de knappe Ben: een yup die graag met zijn Porsche en zijn rijkdom mag uitpakken, en die van

Jong-Soo dan ook meteen de bijnaam ‘Gatsby’ krijgt…

Al zijn dromen lijken Jong-Soo te ontglippen (zijn carrière, zijn meisje…), maar het leven lijkt hem ondertussen zo lethargisch gemaakt te hebben dat hij dat niet eens zo erg vindt. En bovendien lijkt de wél succesvolle Ben helemaal niet beter af: hééft die zelfs Continue reading “BURNING (Lee Chang-Dong)” »

DOGMAN (Matteo Garrone)

Geplaatst op door

Dogman

In het afgeleefde kustplaatsje Villagio Coppola baat de kleine, scharminkelige en wat naïeve Marcello een al even afgeleefd verzorgingssalon voor honden uit.

De zacht- en goedaardige Marcello probeert uit overlevingsinstinct met iedereen in het stadje op goede voet te staan, wat hem ook zeer aardig lukt.

Tot op een dag de kolossale Simoncino voor zijn deur staat, een maffieuze geweldenaar die net uit de gevangenis is vrijgelaten en die met zijn opvliegend gedrag de

hele gemeenschap terroriseert.

Omdat Marcello na zijn uren als bijverdienste weleens coke dealt, eist de aan het witte poeder verslingerde Simoncino nu dat “zijn leverancier” hem stante pede een grote hoeveelheid van zijn favoriete drug levert – op de poef, uiteraard, want betalen heeft hij Continue reading “DOGMAN (Matteo Garrone)” »

3 FACES (Jafar Panahi)

Geplaatst op door

l_3-faces_affiche-70x100

De Iraanse regisseur Jafar Panahi begint steeds meer op de Roadrunner te lijken, de immer minzaam lachende cartoonfiguur die zijn snode maar domme achtervolger Wile E. Coyote elke keer opnieuw te slim af is. 

Het zit zo: eigenlijk kreeg Panahi acht jaar geleden van de ayatollahs een twintigjarig reis- en filmverbod opgelegd (wegens het verspreiden van ‘anti-Iraanse propaganda’) maar toch is ‘3 Faces’ nu zijn viérde film die in die periode met veel succes tot in de buitenlandse cinema’s geraakte.

Nu eens liet hij een film in een taart (!) naar het buitenland smokkelen, dan weer nam iemand een USB-stick met zijn nieuwe werk erop mee, en vervolgens maakte hij stiekem een film met zijn dashcam (het fantastische ‘Taxi Teheran’, waar hij dan nota bene ook nog eens de Gouden Beer mee won).

In zijn nieuwe ‘3 Faces’ draait alles rond twee vrouwen: één van die vrouwen is de Iraanse steractrice Behnaz Jafari, die op een dag een verontrustend videobericht krijgt van Marziyeh, een jonge fan van haar.

Marziyeh wil naar Teheran om daar aan het Conservatorium ook actrice te worden, maar dat is een plan waar haar oerconservatieve familie en omgeving radicaal tegen zijn. Uit Continue reading “3 FACES (Jafar Panahi)” »

THE GUILTY (DEN SKYLDIGE) (Gustav Möller)

Geplaatst op door

guilty1

Eén uitmuntende acteur, één telefoonset, één kamer en één briljant scenario: méér heeft de Deense regisseur Gustav Möller niet nodig om met het föcking geweldige ‘Den Skyldige’ de kijker 90 minuten lang nagelbijtend op het puntje van zijn stoel te houden.

Jakob Cedergren speelt Asger Holm, een agent die om een wat onduidelijke reden tijdelijk uit zijn functie ontheven is, en die gedurende de tijd van zijn schorsing gedegradeerd is naar de alarmcentrale.

De procedure daar is simpel: zo snel mogelijk naam, locatie en probleem van de beller proberen uit te vlooien, alles doorgeven aan de bevoegde hulpdienst en je verder vooral nergens mee bemoeien.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: Holm is en blijft een straatflik die misdadigers wil pakken en die lak heeft aan de onnozele bureaucratische procedures van de alarmcentrale.

Wanneer hij een noodoproep krijgt van een vrouw uit een rijdende auto, merkt hij aan haar gedempte, angstig klinkende stem meteen dat er méér met haar aan de hand is.
Wàt precies is ook hem eerst niet meteen duidelijk, tot het hem begint te dagen dat ze Continue reading “THE GUILTY (DEN SKYLDIGE) (Gustav Möller)” »

In avant-première in het Filmhuis: WIJ (René Eller)

Geplaatst op door

38405252_1326275694173018_6039827378094473216_n

Wachtebeke, vlakbij de Nederlandse grens: acht tieners – vier jongens, vier meisjes – brengen er een verzengend hete zomervakantie door in en rond hun zelfgefabriceerde clubhuis, een leegstaande caravan midden in de velden, en ver weg van alle volwassenen.

De altijd op de loer liggende verveling gaan ze te lijf door grenzen op te zoeken en die vervolgens te verleggen: wat begint met wedstrijdjes verpissen en vanop een autostradebrug al moonend automobilisten uit hun concentratie te halen, escaleert al snel.

Naar zelf pornofilmpjes maken en die online aan te bieden, bijvoorbeeld. Van waar het nog maar één extra stap is naar de prostitutie, en naar nog méér snel geld.

En als je filmpjes maakt van prostitutieklanten, kan je ook mensen chanteren – zéker als die meisjes nog tieners zijn. Handig om nóg sneller geld te verdienen, én tegelijk de hypocrisie van de volwassen wereld blootleggen.
Tot op een dag één grens te ver wordt verlegd…

De Nederlandse regisseur René Eller verfilmde met ‘WIJ’ de gelijknamige roman van Continue reading “In avant-première in het Filmhuis: WIJ (René Eller)” »

EN GUERRE (Stéphane Brizé)

Geplaatst op door

enguerre

Ondanks een recordwinst, zware inleveringen van het personeel en allerlei beloftes besluit de top van Perrin Industries de oude Franse vestiging van hun auto-onderdelenfabriek in Agen toch te sluiten.
Reden: te weinig rendabel voor de aandeelhouders.

Daardoor dreigen van de ene op de andere dag 1.100 werknemers hun baan te verliezen, in een streek waar de kans op ander werk klein is.

Maar onder aanvoering van hun strijdvaardige vakbondsdélégué Laurent Amédéo komt het personeel – nadat het bekomen is van de eerste schok – in actie.

De fabriek wordt lamgelegd, de pers wordt erbij gehaald, politici worden ter hulp geroepen en met een spectaculaire mediatieke actie wordt in Parijs een onderhoud met de CEO geëist.

De stormram-tactiek van Amédéo lijkt te gaan werken, want door de media-aandacht begint zelfs het Elysée zich met de zaak te bemoeien.

Alleen: meer dan vage beloftes krijgen ze ook nu niet, en ondertussen begint de bedrijfstop zowel de arbeiders als de bedienden uit elkaar te spelen met aanlokkelijk Continue reading “EN GUERRE (Stéphane Brizé)” »