NOBODY HAS TO KNOW (Bouli Lanners)

Nobody_Has_To_Know
In het prachtige ‘NOBODY HAS TO KNOW’ vertelt de immer excellente Waalse regisseur & acteur Bouli Lanners het verhaal van Phil, een 55-jarige Belg die van alles en iedereen weggevlucht is naar Lewis, een klein, uiterst afgelegen eiland ten noorden van Schotland.

Daar – aan het einde van de wereld – leidt hij een bescheiden en simpel boerenbestaan in de natuur, tot het noodlot toeslaat, en hij op een nacht door een beroerte getroffen wordt:  zijn geheugen laat hem in de steek, wat het bijna onmogelijk maakt nog zelfstandig te functioneren.

Als lid van de kleine Presbyteriaanse gemeenschap van het eiland neemt de eveneens 55-jarige Millie de taak op zich om voor Phil te zorgen tijdens zijn revalidatie.

Stapje voor stapje leert ze Phil zijn eigen verleden terug herinneren, en daarbij vertelt ze hem ook dat ze vroeger heimelijke minnaars waren. Eenmaal die verrassende bekentenis gedaan, bloeit de oude romance tussen de twee opnieuw op, terwijl Phil  Continue reading “NOBODY HAS TO KNOW (Bouli Lanners)” »

THE INNOCENTS (Eskil Vogt)

The_Innocents__poster

De Noor Eskil Vogt is de laatste jaren betrokken bij een stilaan bijzonder indrukwekkend rijtje films: onlangs kon u bij ons nog het geweldige ‘The Worst Person In The World’ zien, Joachim Triers verfilming van zijn scenario.

En eerder verfilmde diezelfde Trier ook al het bijzonder straffe ‘Thelma’, eveneens met een script van de hand van Vogt.
En nu regisseerde hij zelf ‘THE INNOCENTS’, een meesterlijke, bijzonder ijzingwekkende thriller die zich afspeelt in de wereld van een stel Noorse kinderen.

Ida is negen, en voelt zich eenzaam nadat ze met haar ouders en haar oudere, autistische zus Anna verhuisd is naar een nieuwe wijk waar ze niemand kennen.

Aanvankelijk is Ida dan ook opgetogen wanneer ze daar vriendschap sluit met hun leeftijdsgenootjes Aisha en Ben.
Zeker wanneer blijkt dat die laatste een trucje kent om voorwerpen te verplaatsen, enkel en alleen door de kracht van zijn geest – iets dat aanstekelijk werkt op de anderen, die ook de grenzen van hun mentale kracht gaan uittesten buiten het zicht van hun ouders, in de omringende bossen.

Maar de nieuwe vriendschap tussen de vier neemt al snel een uitermate donkere bocht wanneer diezelfde Ben ook een aantal sadistische trekjes blijkt te hebben…

‘THE INNOCENTS’ is een bloedstollende film waarmee Vogt duchtig aan de poten van de mythe van het ‘onschuldige’, ‘onbedorven’ kind zaagt: kinderen kunnen net zo wreed zijn Continue reading “THE INNOCENTS (Eskil Vogt)” »

Afrika Filmfestival: AYA (Simon Coulibaly Gillard)

Aya_poster

Aya groeit op met haar moeder en haar kleine broertje op Lahou, een paradijselijk eiland in de Atlantische Oceaan vlak voor het vasteland van Ivoorkust.
Ze houdt van kokosnoten plukken en van slapen op het strand, lekker vrolijk en zorgeloos.
Maar door de stijgende zeespiegel is haar paradijs echter gedoemd om verzwolgen te worden door de oceaan.Wanneer zelfs het kerkhof door de golven bereikt wordt, dringen de gevolgen van de stijgende zeespiegel pas écht tot iedereen door: niet alleen zullen de huidige bewoners moeten verhuizen, maar ook hun hele verleden, alle herinneringen, ja zelfs de hele

AfrikaFilmfestivaleilandcultuur dreigt reddeloos verloren te gaan. Eén voor één worden de inwoners dan ook door de feiten gedwongen naar de hoofdstad te verhuizen…

Maar terwijl de golven ook haar huis bedreigen, maakt de  Continue reading “Afrika Filmfestival: AYA (Simon Coulibaly Gillard)” »

ALL OF US (Pierre Pirard)

Poster_All_of_us
‘De vraag is niet of we met elkaar moeten samenleven.

De vraag is hoé we met elkaar zullen samenleven.’

Met die woorden gaat de beroemde Frans-Libanese schrijver Amin Maalouf recht naar de kern van ‘ALL OF US’, de nieuwe documentaire van Pierre Pirard die op maandag 16 mei in cinema’s wereldwijd gratis te zien zal zijn – ook in Filmhuis Mechelen!

Pirard trok naar alle hoeken van de planeet en kwam terug met verhalen van mensen die

hun angst voor ‘de anderen’ overwonnen, en die – ondanks moeilijkheden, spanningen en zelfs oorlogen –  op één of andere manier wegen en mogelijkheden vinden om harmonieus met die ‘anderen’ samen te leven: in het verscheurde Libanon, in het met een Continue reading “ALL OF US (Pierre Pirard)” »

Jonge makers: SKINNED (Persona)

Skinned_poster

In de loop der jaren heeft het Filmhuis altijd graag een open scherm aangeboden aan jonge filmmakers uit de meest diverse genres.

Deze week presenteren we u met ‘O’ en ‘SKINNED’ twee halflange werken waarin jonge regisseurs film combineren met moderne dans.

‘SKINNED’ is gemaakt door Persona, een collectief dat bestaat uit performers Steffi Mennen en Pieter Desmet plus visueel artiest Jonathan De Maeyer.

In ‘SKINNED’ belichamen Mennen en Desmet het innerlijke proces dat men doorloopt in de zoektocht naar zichzelf. Laag per laag diepen de figuren hun evoluerende lichamelijke Continue reading “Jonge makers: SKINNED (Persona)” »

Afrika Filmfestival: LINGUI (Mahamat-Saleh Haroun)

Lingui_poster

Na zijn uitstekende, in Parijs spelende ‘Une Saison en France’ (enkele jaren geleden ook al te zien op onze vertoningen van het Afrika Filmfestival) keerde Mahamat-Saleh Haroun voor zijn al even uitstekende nieuwe ‘LINGUI’ terug naar zijn geboorteland Tsjaad.

Met zijn nieuwste bewijst Haroun andermaal dat hij één van de beste Afrikaanse regisseurs is, want ‘LINGUI’ is een sober maar ijzersterk vrouwendrama waarmee hij de kijker vanaf minuut één stevig bij het nekvel grijpt.

Alles draait rond de alleenstaande moeder Amina en haar vijftienjarige dochter Maria, die in een buitenwijk van N’Djaména wonen. Wanneer Maria ongewenst zwanger raakt, komt het hele sowieso al wankele bestaan van de twee vrouwen op de helling te staan, en worden ze door de feiten voor een enorm dilemma geplaatst: de dochter wil de zwangerschap zo

AfrikaFilmfestivalsnel mogelijk laten beëindigen, maar abortus wordt niet alleen door hun moslimgeloof veroordeeld, het is in het Islamitische Tsjaad gewoonweg bij wet verboden.

Ondanks het feit dat een keuze voor een illegale abortus mogelijk Continue reading “Afrika Filmfestival: LINGUI (Mahamat-Saleh Haroun)” »

O (Petronella Van der Hallen)

O_22.02.21_A2_highres

Ergens in een onbestemde gevangenis maken we kennis met Ferran. De dikke betonnen muren van de gevangenis worden hem te veel…

Ondertussen probeert Berker zijn dochtertje te vertellen dat papa niet in de gevangenis werkt, en telt bewaker Tom de mannen achter de metalen deuren. Een danser beweegt zich in het licht tussen de tralies.

Voor haar in het oog springende afstudeerfilm ‘O’ bracht regisseuse Petronella Van der Hallen gedurende vier jaar veel tijd door in diverse Vlaamse gevangenissen. Ze sprak er met gedetineerden, nam deel aan groepsgesprekken en werkte met hen aan het verhaal. Daarnaast wandelde ze ook mee met de bewakers, om de dagelijkse routine

van het gevangenisleven te leren kennen.
Die intensieve voorbereiding resulteerde in een originele en ambitieuze korte film rond de fysieke en mentale impact van gevangenschap.

In de hoofdrollen ziet u o.a. Rashif El Kaoui (die o.a. ook schitterde in ‘Malcolm X’ van de KVS), Jenne Decleir (als één van de bewakers) en Eva Honings (dans).

De opnames vonden plaats in de (nieuwe) gevangenis in Beveren, die met haar cleane Continue reading “O (Petronella Van der Hallen)” »

RIEN À FOUTRE (Emmanuel Marre & Julie Lecoustre)

Rien-a-foutre_

Wat is Adèle Exarchoupolos (‘La Vie d’Adèle’) toch een onderschatte actrice.
Nieuwste bewijs: het uitstekende ‘RIEN À FOUTRE’ (Engelse titel: ‘Zero Fucks Given’), waarin ze op briljante wijze Cassandre vertolkt, een 26-jarige stewardess die voor een lowcostmaatschappij werkt – de naam Ryanair wordt in de film niet expliciet genoemd, maar een goede verstaander etc.

Dromen die verder gaan dan de volgende nacht of de volgende landingsplaats heeft Cassandre niet, relaties die langer duren evenmin, en geld om andere dromen te realiseren wordt er sowieso niet verdiend bij een maatschappij die mensen voor 39,99 euro per vlucht rondvliegt (let op: luchthaventaks niet inbegrepen).

Welkom in de wereld van generatie 2022, waar hele hordes jonge mensen in uitpers-jobs zonder perspectief gedwongen worden, of het nu als pakjesbezorger voor Post NL is, als hulpje in een magazijn van Amazon of als stewardess die moet proberen een paar extra

euro’s uit de zakken van de passagiers te kloppen door overprijsde drankjes en taxfree prullaria te verkopen.
Een wereld waarin likes op Instagram en een swipe in de juiste richting op Tinder het leven bepalen.

Niet dat Cassandre te klagen heeft over Instagram-likes, laat staan over een tekort aan Tinderdates: ze vlindert van het ene feestje naar het andere, feestjes die alleen onderbroken worden door tussenstops aan het zwembad en in de hotelbar.

Maar de pseudo-glamour van haar stewardessenpakjes, de exotische vliegtuigbestemmingen en de sexy iPhone-foto’s van hippe feestjes en onenightstands kunnen niet verbergen wat ze de hele tijd probeert te verbergen: dat Cassandres leven  Continue reading “RIEN À FOUTRE (Emmanuel Marre & Julie Lecoustre)” »

Afrika Filmfestival: PRISM (Eléonore Yameogo, An van Dienderen & Rosine Mbakam)

Prism

In ‘Lili’, de vorige film van An van Dienderen, legde ze de cinematraditie van de ‘China Girls’ bloot, vrouwen die gebruikt worden om – gezeten naast een kleurenkaart – de camera te kalibreren.

Die China Girls hadden één ding gemeen: ze hadden allemaal een porseleinwitte huid – yep, camera’s worden blijkbaar standaard afgestemd op een blanke huidskleur, wat ook nu nog allerlei problemen oplevert bij het filmen van mensen met andere huidskleuren.

In ‘PRISM’ borduurt van Dienderen voort op dit onderwerp, in de vorm van een filmische kettingbrief met collega-filmmakers Rosine Mbakam (uit Kameroen) en Eléonore Yameogo (uit Burkina Faso).

AfrikaFilmfestival

Begunstigt de camera de witte huidskleur? En zo ja: is filmische neutraliteit (laat staan objectiviteit) dan geen mythe?
Het zijn vragen waar de drie vanuit hun zeer uiteenlopende achtergrond en invalshoeken op hun eigen manier op ingaan, en  Continue reading “Afrika Filmfestival: PRISM (Eléonore Yameogo, An van Dienderen & Rosine Mbakam)” »

NR. 10 (Alex van Warmerdam)

Nummer_10

Lang, héél lang geleden – in 1986, om precies te zijn – kon u in het Filmhuis het bevreemdende, fascinerende ‘Abel’ komen ontdekken, het debuut van Alex van Warmerdam. Hoofdpersonage: een jongeman die al heel zijn leven vruchteloos pogingen ondernam om met een schaar een vlieg in twee te knippen.

Na een carrière vol bevreemdende maar altijd fascinerende films (vol even weirde personages) is van Warmerdam nu toe aan zijn film nummer 10, die hij gewoon – waarom het moeilijk maken als het ook makkelijk kan? – ‘NR. 10′ heeft gedoopt.

Hoofdpersonage dit keer is ene Günter, een man die ooit als vierjarig kind in de Duitse bossen gevonden is, en daarna opgroeide in een pleeggezin.
Niet dat hij van die ongewone jeugd nog sporen draagt: Günter is ondertussen een

veertiger die een carrière als toneelacteur heeft opgebouwd, en met een dochter van 10 (en een relatie met een getrouwde vrouw) is ook zijn privéleven zo doorsnee als maar zijn kan voor een veertiger.
Tot een man hem ergens op een brug één woord in het oor fluistert.
Een piepkleine daad die volstaat om zijn hele bestaan compleet uit balans te brengen….

Het is de start van een typisch van Warmerdam-iaans verhaal dat thriller met theater,
surrealisme, onverwachte intriges, absurde toestanden en kurkdroge zwarte komedie Continue reading “NR. 10 (Alex van Warmerdam)” »