Tagarchief: Matteo Garrone

IO CAPITANO (Matteo Garrone)

Geplaatst op door

De ItalIo-Capitano-poster-20232-222iaanse regisseur Matteo Garrone is niet op één stijl of genre vast te pinnen: na toppers als het brutale maffiaverhaal ‘Gomorra’ en het schitterende, droogkomische ‘Dogman’ maakte hij nu het epische maar ontnuchterende ‘Io Capitano’, in Venetië bekroond met de Zilveren Leeuw.

Het verhaal begint in de Senegalese hoofdstad Dakar, waar de tieners Seydou en Moussa dromen van een muzikale carrière in Europa.
Nadat ze stiekem een pak geld gespaard hebben om de illegale oversteek naar het Beloofde Land te financieren, besluiten ze het erop te wagen: het begin van een ware Odyssee, die hen door de Sahara via Libië en over de Middellandse zee naar Italië moet leiden.

Maar zoals Willem Elsschot al wist: tussen droom en daad, staan wetten in de weg, en praktische bezwaren.
Eén van die vele praktische bezwaren is dat de hen beloofde en duurbetaalde autorit

ergens midden in de woestijn strandt, waardoor ze het resterende gedeelte van de Sahara te voet moeten zien te overbruggen – alleen maar om berooid en met valse papieren tot in het aartsgevaarlijke Libië te raken, want dan moeten ze de zee nog over.
De wat naïeve dromen van de twee tieners vol hoop botsen elke dag meer op de keiharde, brutale realiteit…

Garrone probeerde met zijn film van de anonieme cijfers en holle slogans achter het migratiedrama weer een verhaal van échte mensen te maken, en slaagt daar met verve in – het scenario is dan ook gebaseerd op echt gebeurde feiten, terwijl Seydou Sarr en Moustapha Fall op onwaarschijnlijk meeslepende en geloofwaardige wijze de Continue reading “IO CAPITANO (Matteo Garrone)” »

PINOCCHIO (Matteo Garrone)

Geplaatst op door

pinocchioMet ‘Pinocchio’ leverde Matteo Garrone (‘Gommora’, ‘Dogman’) een heerlijke verfilming af van het klassieke sprookje van Carlo Collodi.

Wanneer houtsnijder Geppetto (vertolkt door Roberto Benigni) een pop maakt, gebeurt er iets magisch: de houten pop begint te praten en kan lopen, lachen en eten.
Geppetto noemt hem Pinocchio, en voedt hem op als zijn eigen zoon.

Maar de ondeugende Pinocchio vindt het lastig om braaf te zijn en tuimelt van het ene avontuur in het andere. Hij belandt in de buik van een gigantische haai, ontdekt Continue reading “PINOCCHIO (Matteo Garrone)” »

CINEMA CORONA #151: LE CHATEAU DU TAROT (Matteo Garrone)

Geplaatst op door

Le_chateau_du_Tarot
Door corona kunnen uiteraard ook de défilés van de grote modehuizen niet doorgaan, maar daar kan uiteraard – pun not intended – een mouw aan gepast door hun nieuwe collecties per film op de wereld los te laten.

 

En dat mag duidelijk wat kosten: bij Dior hebben ze zelfs Matteo Garrone (‘Gomorra’, ‘Dogman’…) ingehuurd om een kortfilm rond hun lente- en zomercollectie 2021 te draaien.

‘LE CHATEAU DU TAROT’ – de collectie van ontwerpster Maria Grazia Chiuri was geïnspireerd op de tarotkaarten – is uiteraard een lange vermomde Dior-reclamespot, en 100% stijl en 0% inhoud, maar hey, dat mag er van ons ook eens mee tussen in CINEMA CORONA.

Bekeken is de nieuwe collectie dankzij Garrone alleszins, want na amper één maand zit deze kortfilm al aan meer dan 1,6 miljoen views.

Matteo Garrone neemt overigens wel vaker dit soort opdrachten en reclamespots aan.

Voor het Salone del Mobile (de enorme design- en meubelbeurs in Milaan) draaide hij ‘BEFORE DESIGN: CLASSIC. TRADIZIONE NEL FUTURO’ (2016) en ‘DELIGHTFUL’ (2017), kortfilms waarin de hoofdrollen eigenlijk vertolkt worden door stoelen, bedden, kasten, kroonluchters, tafels, gordijnen, lampadaires, tapijten en bijzettafeltjes (grappig genoeg komen die dan ook letterlijk éérst in de aftiteling – de acteurs volgen pas later)

Ook hier werd duidelijk niet op een euro meer of minder gekeken: de muziek is twee keer van topcomponist Alexandre Desplat.

‘BEFORE DESIGN: CLASSIC. TRADIZIONE NEL FUTURO':

‘DELIGHTFUL':

DOGMAN (Matteo Garrone)

Geplaatst op door

Dogman

In het afgeleefde kustplaatsje Villagio Coppola baat de kleine, scharminkelige en wat naïeve Marcello een al even afgeleefd verzorgingssalon voor honden uit.

De zacht- en goedaardige Marcello probeert uit overlevingsinstinct met iedereen in het stadje op goede voet te staan, wat hem ook zeer aardig lukt.

Tot op een dag de kolossale Simoncino voor zijn deur staat, een maffieuze geweldenaar die net uit de gevangenis is vrijgelaten en die met zijn opvliegend gedrag de

hele gemeenschap terroriseert.

Omdat Marcello na zijn uren als bijverdienste weleens coke dealt, eist de aan het witte poeder verslingerde Simoncino nu dat “zijn leverancier” hem stante pede een grote hoeveelheid van zijn favoriete drug levert – op de poef, uiteraard, want betalen heeft hij Continue reading “DOGMAN (Matteo Garrone)” »

REALITY (Matteo Garrone)

Geplaatst op door

Man en Vrouw uit RealityLuciano, een vishandelaar uit het hart van Napels, is een vrolijke kerel: zijn familie en klanten onderhouden met zijn grappen is zijn lang leven.

Aangevuurd door zijn kinderen neemt hij op een dag deel aan de casting van de populaire reality-show ‘Big Brother’. Even later denkt Luciano (prima vertolkt door de op het witte doek debuterende Aniello Arena) nog maar aan één ding: een televisiester worden.

Voor de opvolger van zijn alom bejubelde maffia-kroniek ‘Gomorra’ koos Matteo Garrone voor een satire op de hedendaagse fascinatie met celebrity – helemaal op zijn plaats in een land waar een televisiemagnaat als Berlusconi jarenlang de touwtjes in handen had.

Sommige exuberante scènes geven de film iets van een hedendaagse versie van Fellini, elders gaat ‘Reality’ dan weer eerder de richting uit van ‘King of Comedy’ van Martin Scorsese of ‘A Face In The Crowd’ van Elia Kazan.

Garrone zelf ziet zijn hoofdpersonage dan weer eerder als een moderne Pinocchio: een Continue reading “REALITY (Matteo Garrone)” »

13/1/2009: GOMORRA

Geplaatst op door

gomorraKort samengevat: een mozaïekfilm over het leven van de leiders, handlangers en kinderen van de camorra, de Napolitaanse versie van de maffia.

Goed om weten: ‘Gomorra’ is gebaseerd op het gelijknamige boek van de onderzoeksjournalist Roberto Saviano, en toont zonder te romantiseren het leven zoals het is in de onderbuik van de Italiaanse/Napolitaanse samenleving: enerzijds is er de vrees voor de permanente maffiaterreur, anderzijds wekt het geweld en het machogedrag minstens evenveel fascinatie op.

En nog iets: ‘Gomorra’ werd bekroond met de Grote Prijs op het festival van Cannes en is één van dé kanshebbers voor de Golden Globes en Oscars, maar de camorra was Continue reading “13/1/2009: GOMORRA” »