Yep, het is weer Oscar-tijd, en ons geld staat op dit jaar op het geweldige ‘LICORICE PIZZA’ van Paul Thomas Anderson, de man die ons eerder al – even diep ademhalen – ‘There Will Be Blood’, ‘Phantom Thread’, ‘Magnolia’, ‘Boogie Nights’ en ‘Punch-Drunk Love’ schonk, en dan vergeten we er nog een paar.
Kan tellen qua Bijzonder Straffe Filmografie, en met ‘Licorice Pizza’ houdt hij moeiteloos zijn torenhoge niveau aan. Sterker nog: het is één van zijn beste films ooit.
Het verhaal speelt zich af in de vroege seventies, in het Californische San Fernando Valley: Gary Valentine is er opgegroeid als kindacteur, maar nu hij 15 is – en dus te oud om nog langer kinderrollen te kunnen spelen – staat hij op een cruciaal kruispunt in zijn nog jonge leven.
En dat jonge leven wordt nog meer opgeschud waneer hij op een dag fotografenassistente Alana Kane ontmoet, en als een blok voor haar valt.
Probleempje: Alana is tien jaar ouder dan de verliefde puber, en doet aanvankelijk wat lacherig over de avances van de snotneus. Maar – ook tot haar eigen verbazing – raakt ze stapje voor stapje wél door hem geïntrigeerd.
‘LICORICE PIZZA’ is behalve een heerlijk meanderende kroniek van een eerste liefde ook een magistrale ode aan de seventies: ontroerend, grappig, nostalgisch en warm.
Alana Haim en Cooper Hoffman (zoon van de zeer betreurde Philip Seymour Hoffman) zijn geweldig als het jonge koppeltje, maar het is ook smullen van een trits Continue reading “LICORICE PIZZA (Paul Thomas Anderson)” »
