20/10/2009: SYNECDOCHE, NEW YORK

synecdoche_new_york20Kort samengevat: de New Yorkse theaterregiseur Caden Cotard wordt door zijn vrouw en dochter verlaten (ze gaan bij een lesbische vriendin in Berlijn wonen!), en tot overmaat van ramp loopt hij ook nog eens een hersentrauma op.

Dat brengt de arme man op een idee voor zijn ‘meesterwerk’: hij gaat zijn héle leven vertellen in een theaterstuk dat parallel met de realiteit loopt.

Zijn trouw gezelschap steunt hem in dit plan, alleen worden de acteurs ouder, worden kinderen volwassenen en moet hij fysiek en geestelijk uitgeput de regie van het stuk (en dus van zijn eigen leven) afstaan.
En dan zwijgen we nog over de crisis die buiten de theaterzaal ongenadig verder woedt…

Goed om weten: Nadat hij de scenario’s schreef voor de meest originele films van de laatste jaren (‘Being John Malkovich’, ‘Adaptation’, ‘Eternal Sunshine of the Spotless Mind’ en ‘Confessions of a Dangerous Mind’) brengt Charlie Kaufman nu eindelijk ook

Continue reading “20/10/2009: SYNECDOCHE, NEW YORK” »

27/5/2003: PUNCH-DRUNK LOVE

tumblr_l6cme7jdIi1qzzh6gAls alles goed gaat kent u regisseur Paul Thomas Anderson nog van lekkers als ‘Boogie Nights’ en ‘Magnolia’, en wil u ongetwijfeld ook zijn nieuwste, ‘Punch-Drunk Love’, niet missen.

Dit keer geen pornosituaties of ‘Respect the Cock! Tame the Cunt!’-speeches, wel een lichte, surrealistische liefdeskomedie rond twee outsiders: Barry Egan en Lena Leonard.

De bijna asociale Barry groeide op tussen zeven dominante zussen, en raakt verliefd op de al even disfunctionele Lena. Als hij door een telefoontje naar een sekslijn Lena dreigt kwijt te raken, slaan alle stoppen door bij Barry.

‘Punch-Drunk Love’ is een heerlijke, originele en kleurrijke komedie, waarmee Anderson
Continue reading “27/5/2003: PUNCH-DRUNK LOVE” »

19/11/2002: GOSFORD PARK

gosford-park-2001-08-gHet verhaal van Robert Altmans ‘Gosford Park’ situeert zich helemaal op een Brits landgoed anno 1932, waar Sir William McCordle zijn vrienden en kennissen uitgenodigd heeft voor een groot feest.

Probleem : de gastheer wordt vermoord, en zowat élke gast en élk personeelslid blijkt een goed een motief te hebben om de dader te kunnen zijn…

Op het eerste zicht is de plot van Gosford Park dus niet meer dan een – weliswaar briljant uitgewerkte – whodunnit in de Agatha Christie-traditie, maar onder die bovenlaag schetst regisseur Robert Altman een haarfijne en subtiele analyse van het Continue reading “19/11/2002: GOSFORD PARK” »