UPDATE: deze film was maar tijdelijk beschikbaar, en is niet langer te bekijken.
Maar er zijn nog altijd meer dan 100 andere gratis films en docu’s te zien in onze CINEMA CORONA.
—-
Art & Film is een (in dit geval virtuele) samenwerking met Academie Mechelen.
—
‘JEAN-MICHEL BASQUIAT: THE RADIANT CHILD’ van Tamra Davis is niet alleen een straffe documentaire over de veel te vroeg gestorven Jean-Michel Basquiat, maar is (helaas) ook om tal van andere redenen nog altijd hyperactuee en zéér het bekijken waard.
Basquiat begon zijn steile opgang naar de top onder het alter ego SAMO, als graffiti-artiest in het New York van de jaren ’70.
Hij schakelde echter al snel over op schilderwerk, in een unieke stijl die begin jaren ’80 stormenderwijze de kunstwereld veroverde: eerst die van New York, vervolgens die van LA, en uiteindelijk de hele wereld. Collectioneurs staan in de rij om zijn werk te kopen, sterren als Andy Warhol en Madonna kijken naar hém op.
Maar evengoed spuit in deze docu het alom aanwezige racisme naar boven, zowel in bedekte als in minder bedekte vorm: van taxichauffeurs die de op dat moment bekendste artiest ter wereld weigeren op te pikken tot journalisten die ronduit beledigende en denigrerende vragen stellen
Maar ook de zogezegd liberale kunstwereld waarin Basquiat terechtkomt is akelig éénkleurig: musea weigeren zijn werk, en ook op openingen in galeries was het nu niet bepaald een grote multiculturele melting pot, wel integendeel. Of zoals Diego Cortez de toestand in de New Yorkse kunstwereld begin jaren ’80 samenvat: “I was sick of seeing white walls with white people drinking white wine”.
Dat racisme is dan ook een onderwerp dat onlosmakelijk deel uitmaakt van Basquiats oeuvre: één van zijn meest persoonlijke werken is ‘Defacement: The Beating Of Michael Stewart’.
Het is een schilderwerk dat vandaag akelig actueel is, en dat Basquiat schilderde na de dood van de graffiti-artiest Michael Stewart: die wel door vijf blanke agenten zodanig verschrikkelijk toegetakeld dat hij in een coma belandde en dertien dagen later overleed.
De agenten kwamen er zonder vervolging vanaf.
De zaak en het werk van Basquiat dateren allebei uit 1983. Dat er in al die jaren blijkbaar niks veranderd is maakt de bijna identieke dood van George Floyd in 2020 alleen maar nog méér shockerend dan ze al was.
Kort samengevat: Een vrije bewerking van het bekende kerstverhaal van Felix Timmermans: Schrobberbeeck, Suskewiet en Pitje Vogel, drie armoezaaiers, hebben genoeg van de honger en de ellende, en dus besluiten ze Driekoningen te gaan zingen.
