29/3/2005: ETERNAL SUNSHINE OF THE SPOTLESS MIND

eternal-sunshine-of-the-spotless-mind-originalNooit gedacht dat het Filmhuis nog eens een film met Jim Carrey zou vertonen, maar in ‘Eternal Sunshine of the Spotless Mind’ acteert de voormalige smoelentrekker zo goed dat we wel moésten.

Carrey speelt ene Joel Barisch, een schuchtere man die hopeloos verliefd wordt op de exuberant gekapte Clementine (een heerlijke Kate Winslet).

De twee beginnen een relatie, maar wie schetst echter Joels – en onze – verbazing als hij opeens ontdekt dat een schimmige psychomedische firma zijn geheugen probeert te wissen!

Uiteraard wil Joel noch zijn herinneringen, noch zijn Clementine – laat staan zijn herinneringen aan Clementine – kwijtraken…

Het wonderlijk weirde scenario is van de prettig gestoorde Charlie Kaufman (de man

Continue reading “29/3/2005: ETERNAL SUNSHINE OF THE SPOTLESS MIND” »

22/3/2005: FATHER AND SON

01Als u er nog niet van overtuigd was dat Aleksandr Sokurov de grootste Russische cineast sinds Tarkovski is: ziehier ‘Father and Son’, misschien wel zijn meest toegankelijke werk ooit.

Zoals de titel al aangeeft draait de hele film rond de jonge Aleksei en zijn vader.

Alekseis eerste liefde is stukgelopen, en daar is de zeer hechte band met zijn vader niet vreemd aan: de twee leven al jarenlang samen in een appartementje, en hebben een

unieke, zeer intense relatie opgebouwd, met gezamelijke herinneringen en eigen rituelen.
Een mini-wereld waarin niemand lijkt te kunnen binnendringen – en misschien hébben ze ook wel helemaal geen nood aan derden…

Sokurov verpakte ‘Father and Son’ in prachtige, dromerige groene, bruine en sepia-beelden, die dagenlang op het netvlies blijven hangen.

‘Father and Son’ is intieme, sensuele en intense cinema over liefde en zelfopoffering: als u één greintje gevoel in uw lichaam hebt, wilt u dit niet missen.

FATHER AND SON (OTETS Y SIN)
Regie: Aleksandr Sokurov
RUS 2003, 97 min.

15/3/2005: 2046

2046cNa Zhang Yimou en Park Chan-wook is Wong Kar-wai de derde Oosterling op dit programma, en daar is een zeer goede reden voor: kunnen wij het helpen dat de beste, meest vitale én meest gevarieerde cinema tegenwoordig in het Verre Oosten wordt gemaakt?

Wong (al lang een Filmhuisfavoriet, zie ‘Chungking Express’, ‘Fallen Angels’, ‘In the Mood for Love’…), maakte met ‘2046′ een soort nostalgische science fiction-film: centrale figuur is de auteur Chow, die een roman schrijft over een trein die naar 2046 rijdt, een jaar waarin de tijd zal stilstaan en reizigers hun herinneringen kunnen ophalen.

En in Chows eigen geheugen blijken het vooral de verhalen over de liefde te zijn die zijn leven kleurden…

Met de hulp van de meesterlijke Tony Leung en de Drie Chinese Divas (Gong Li, Faye Wong en Zhang Ziyi, die u ook al in ‘House of Flying Daggers’ kon zien), het geniale

Continue reading “15/3/2005: 2046” »

8/3/2005: TOUCHING THE VOID

story_28751_touching_the_voidIn 1985 waagden Joe Simpson en Simon Yates, twee Britse alpinisten, zich aan de beklimming van de Siula Grande in Peru, een top die tot op dat moment nog nooit bedwongen was.

Simpson en Yates slagen in hun opzet, maar tijdens de afdaling maakt Simpson een bijzonder zware val.
Hij overleefde de klap, en slaagde er ondanks zijn zware verwondingen zelfs in weer de bewoonde wereld te bereiken.

Joe Simpson pende zijn belevenissen neer in een boek, dat in ‘Touching the Void’ op

adembenemende wijze werd verfilmd door Kevin Macdonald.

Zijn gedramatiseerde documentaire (de spectaculaire filmscènes worden afgewisseld met interviews met de echte protagonisten) werd ondertussen al meermaals bekroond.

De film wordt ingeleid door de Mechelse alpinist Paul Van Aelst.

TOUCHING THE VOID
Regie: Kevin Macdonald
UK 2003, 101 min.

Online hier beschikbaar:

7/3/2005 CINE LUNDI: PIETER DE BUYSSER

Mr. Lampe (Pieter De Buysser) toont speciaal voor Ciné Lundi drie van zijn kortfilms.
kc nOna investeerde mee in Lampe’s filmbezigheden, en is dan ook blij ze eindelijk aan het Mechelse publiek te presenteren.

Op het menu:
- ‘De intrede’, een kortfilm met genereuze gebaren, cadeaus en prinselijk gedrag.
M
et Benjamin Verdonck, Jan-Joris Lamers, Bruno Van den Broecke, Willy Thomas e.a.
- ‘Solar, Oh the sun the sun, there she is again and again!’
met Alice Chauchat en wijlen Lise Solar
- ‘The Ambassador’
In deze laatste film heeft de ambassadeur van de Verenigde Staten in België beslist om vanaf nu een ander land te vertegenwoordigen: hij loopt met zijn Continue reading “7/3/2005 CINE LUNDI: PIETER DE BUYSSER” »

1/3/2005: OLD BOY

090712-old-boyZeer warm aanbevolen door Quentin Tarantino: ‘Old Boy’ van de Zuid-Koreaan Park Chan-wook, een film die het in zijn thuisland beter deed dan ‘Kill Bill’ en ‘Matrix Revolutions’.

En wie zijn wij om Tarantino of de Zuid-Koreaanse cinemabezoekers tegen te spreken?

Een kerel wordt zonder opgaaf van redenen van straat geplukt, vijftien jaar lang vastgehouden en vervolgens – eveneens zonder opgaaf van redenen – weer op straat gedropt.

Het zal u ongetwijfeld niet verbazen dat de man a) met veel vragen zit en b) op wraak uit is.
Et voilà: wat volgt is een uitzinnige wraakopera, waarin volop gebruik wordt gemaakt van Continue reading “1/3/2005: OLD BOY” »

22/2/2005: TE DOY MIS OJOS

Te-doy-mis-ojosHet gaat niet goed met Pilar en Antonio, een jong koppel uit Toledo: de opvliegende Antonio heeft Pilar al enkele keren het ziekenhuis in gemept, tot die genoeg heeft van de mishandelingen: op een nacht zoekt ze haar spullen bij elkaar en trekt ze bij haar zus in.

Antonio van zijn kant besluit in therapie te gaan, om zijn agressiviteit te leren beheersen.

Waarna een lang en zeer moeizaam verzoeningsproces volgt…

‘Te Doy Mis Ojos’ is een sober maar intens verfilmd relatieportret van de jonge Spaanse regisseuse Iciar Bollain, dat kan bogen op een stel prima acteurs en een sterke soundtrack van Alberto Iglesias.

De film werd bekroond met de Rob ‘Klop’ Verreycken-Award 2004.

HOUSE OF FLYING DAGGERS (Zhang Yimou)

house_of_flying_daggers_014Wij houden van véél Chinezen, maar toch vooral van den dezen: Zhang Yimou is zijn naam, en hij schonk ons al een hele rij prachtfilms gaande van ‘Het Rode Korenveld’ en ‘Shanghai Triad’ tot ‘Not One Less’ en het briljante historische epos ‘Hero’ van vorig jaar.

Met ‘House of Flying Daggers’ gaat Zhang voort op de weg van die laatste film, en slaagt hij er zelfs in die nog te overtreffen.

Het verhaal draait rond de blinde Mei, een nieuw meisje in het Pioenpaviljoen dat ervan verdacht wordt banden te hebben met het House of Flying Daggers, een groep rebellen.

Jin krijgt de opdracht haar te ontmaskeren, en beraamt samen met Leo een plan om het hoofd van het House of Flying Daggers in de val te lokken. Jin en Mei worden echter Continue reading “HOUSE OF FLYING DAGGERS (Zhang Yimou)” »

8/2/2005: UN LONG DIMANCHE DE FIANCAILLES

69581319Moeten we u hier na meesterwerken als ‘Delicatessen’ of ‘Amélie Poulain’ nog proberen te overtuigen van het unieke talent van Jean-Pierre Jeunet?
We hopen voor u van niet.

Jeunets nieuwste parel heet ‘Un Long Dimanche de Fiançailles’ en speelt zich af in de nasleep van WO I.

Mathilde wil niet zomaar geloven dat haar geliefde Manech aan het front gesneuveld is, en start koppig een eigen zoektocht, waarin ze stukje bij beetje de ware – en nogal gruwelijke – toedracht ontdekt…

‘Un Long Dimanche de Fiançailles’ is een volstrekt unieke film, want tegelijk én een

liefdesfilm én een modern sprookje én een reflectie op de absurde slachtpartij die WO I was.

Bovendien is Audrey ‘Amélie Poulain’ Tautou – alwéér – geweldig als Mathilde, en zijn Continue reading “8/2/2005: UN LONG DIMANCHE DE FIANCAILLES” »

25/1/2005: GOODBYE, DRAGON INN

1933_56181562992_858_nTsai Ming-Liang is de man die ‘The Hole’ en ‘The River’ gemaakt heeft!

Voilà, meer zou hier eigenlijk niet moeten staan om u voor ‘s mans nieuwste vierklauwens naar het Filmhuis te laten snellen, want wie die ooit gezien heeft, weet dat we hier met een échte grootmeester te maken hebben.

Ter informatie willen we er nog wel bijvertellen dat de ‘Dragon Inn’ uit de titel slaat op de gelijknamige kung fu-klassieker van King Hu, en de ‘Goodbye’ op een oude, afgeleefde buurtcinema die na de vertoning van die film definitief de deuren zal sluiten.

Die oude bioscoop is meteen ook de hoofdrolspeler in deze zorgvuldig gecomponeerde prachtfilm, waarin Ming-Liang zijn vaste thema’s – verlangen, eenzaamheid en de Continue reading “25/1/2005: GOODBYE, DRAGON INN” »