CINEMA CORONA #148: DOTTIE GETS SPANKED (Todd Haynes)

Dottie_Gets_SpankedUPDATE: deze film was maar tijdelijk beschikbaar en is niet langer online te bekijken.
Maar in onze CINEMA CORONA zijn nog tal van andere titels beschikbaar.

Vaste Filmhuisbezoekers weten dat de films van Todd Haynes (‘Far From Heaven’, ‘Carol’, ‘I’m Not There’…) vaste prik zijn op onze affiche, en dus mocht de man ook niet ontbreken in onze CINEMA CORONA.

Zijn ‘DOTTIE GETS SPANKED’ (uit 1993 alweer) is een pakkend, semi-autobiografisch kinderportret: Stevie is een schuchter zesjarig jongetje dat helemaal gefascineerd is door ‘The Dottie Show’.
Hij mist geen enkele aflevering, en tekent dag en nacht de personages na. Zijn moeder stimuleert stiekem zijn fascinatie, terwijl zijn vader al dat sissy-gedoe maar niks vindt, en ook sommige van zijn klasgenoten hem als ‘feminino’ uitlachen, want Dottie is een show die alleen door de meisjes bekeken wordt.De mening van vader verandert er zeker op niet wanneer Stevie door de show een merkwaardige fascinatie voor kletsen op de poep ontwikkelt, de vaste clou van de show (terwijl zijn ouders net niet geloven in het slaan van kinderen)…
Haynes was als kind zelf helemaal gefascineerd door ‘I Love Lucy’, de legendarisch fifties-sitcom met Lucille Ball, en net zoals zijn hoofdpersonage hier mocht hij ooit een opname meemaken en Ball ontmoeten, een ontmoeting die zijn kinderlijke beeld van haar helemaal overhoop gooide.

 

CINEMA CORONA #145: INCIDENT BY A BANK (Ruben Östlund)

Incident_By_Bank
Hoe een bankoverval in zijn werk gaat weten we allemaal uit de films, toch?

Dat dacht ook ‘The Square’-regisseur Ruben Östlund, tot hij in 2006 in Stockholm samen met zijn producer op weg was naar een meeting, en onderweg ooggetuige was van een échte bankoverval.

Die bizarre en surrealistische ervaring bleek in niets op de standaard-bankoverval-film in zijn hoofd te lijken, en dus creëerde hij zijn eigen ervaring na in ‘INCIDENT BY A BANK’, een in één shot gefilmde kortfilm die de kijkers niet meeneemt met de overvallers of de slachtoffers van de roof, maar met de toeschouwers.

De overvallers zijn knullig, amateuristisch en Comedy Capers-achtig onnozel (en levensgevaarlijk onbekwaam), de toeschouwers zijn noch paniekerig, noch heroïsch (maar alles met hun smartphone filmen doen ze uiteraard wél) en verder draait het leven gewoon door (die feestbus met een stel halfnaakte, zuipende en hossende Zweden die tijdens de overval nietsvermoedend en doodgemoedereerd voorbijrijdt is een hilarisch detail).

En verder blijkt er bij een echte bankoverval geen plot te zijn, en blijft zowel de echte als de cinemakijker dus achter met het u vast welbekende ‘What the fuck heb ik hier net gezien?’-gevoel.

Op de Berlinale bekroond met de Gouden Beer voor Beste Kortfilm .

Meer kortfilms, speelfilms en documentaires?
Check de rest van ons aanbod in CINEMA CORONA.

CINEMA CORONA #142: Art & Film: THE THREAD (Hans Op de Beeck)

(c) Studio Hans Op de Beeck

(c) Studio Hans Op de Beeck

 

Vandaag richten we in onze wekelijkse Art & Film de aandacht op het werk van Hans Op de Beeck (Turnhout, 1969).

 

Op de Beeck gebruikt in zijn universum de meest uiteenlopende kunstdisciplines – hij maakt schilderwerken, sculpturen, tekeningen, foto’s, films, (vaak monumentale) installaties…. – om zijn beelden te laten doordringen in alle mogelijke zintuigen van de kijker.

Op de Beecks werk was niet alleen te zien op de Biënnale van Venetië, Tate Modern of Bozar, maar ook in het (niet minder gerenommeerde) Filmhuis Mechelen: yep, in 2017 was hij één van de allereerste gasten op onze Art & Film-serie, toen hij bij ons met een Artist Talk zijn ‘NIGHT TIME’ en ‘STAGING SILENCE’ kwam voorstellen (klik op één van de titels om die films te herbekijken).

Vandaag presenteren we u drie andere werken van Op de Beeck – waarmee meteen duidelijk wordt hoe breed zijn filmisch palet is, want alle drie zijn ze in een compleet andere vorm en stijl gemaakt: een poppenfilm, een animatiefilm en een pseudo-documentaire presentatie.

Het enig mooie ‘THE THREAD’ dateert uit 2015, en gaat over een punkmeisje en -jongen die samen oud worden.
De hoofdpersonages in dit (tragische) liefdesverhaal worden vertolkt door poppen die bewogen worden door anonieme, in het zwart gehulde puppeteers – zoals dat in het traditionele Japanse bunraku-theater gebruikelijk is.

‘EXTENSIONS’ is een korte animatiefilm in zwart-witwaterverf uit 2009, gebaseerd op beelden die hij op het internet vond en uit documentaires haalde.
Op de Beeck: ‘De film stelt onze geglobaliseerde en door technologie gedreven maatschappij voor als een duistere, donkere droom waarin de individuen zich staande trachten te houden door rituelen en vaste gewoontes.’

‘THE COLLECTOR’S HOUSE’ (2016) is een video over zijn gelijknamige monumentale installatie die bestaat uit een soort enorme ontvangstkamer van een welstellende collectioneur die twijfelt tussen kunst en kitsch: we zien niet alleen een enorme bibliotheek en de obligate vleugelpiano, maar ook tal van kunstwerken, sculpturen en een binnenvijver (met gesculpteerde bloemen).
Her en der merkt de aandachtige toeschouwer ook nog de resten van een stevig feestje op: pizzadozen, bierblikjes, jassen en volle asbakken.

Bij wijze van bonus gooien we er nog een filmpje van de échte opening van ‘THE COLLECTOR’S HOUSE’ op Art Basel er bovenop, dé beurs voor collectioneurs.
Zoek de zeven verschillen!   :-)

ACADEMIE_logo_blauw_langEnjoy!

Meer Hans Op de Beeck?
Bezoek zijn website!

Meer CINEMA CORONA?
Klik HIER!

Art & Film loopt zoals altijd i.s.m Academie Mechelen.

CINEMA CORONA #139: INCOHERENCE (Bong Joon-Ho)

incoherence-1
Met het terecht onder prijzen, loftuigingen en enthousiaste kritieken bedolven ‘Parasite’ maakte de Koreaan Bong Joon-Ho onbetwistbaar één van de beste films van de laatste jaren, maar de Filmhuisbezoeker kon uiteraard al veel eerder zijn talent bij ons ontdekken: al in 2004 (wat vliegt de tijd!) programmeerden we zijn magistrale ‘Memories of Murder’, en sindsdien zijn we de man nauwlettend blijven volgen.

In onze CINEMA CORONA graven we vandaag nog wat verder in zijn verleden, tot helemaal in het begin van zijn carrière, ondertussen ook alweer een kwarteeuw geleden.

De film waarover we het hebben heet ‘INCOHERENCE’, een in vier episodes opgebouwde prent waarin drie mannen dingen doen die op het eerste zicht volstrekt niks met elkaar te maken.
De eerste is een hoogdravende prof die graag Adorno citeert, maar die tussen de werkuren door ook al eens graag in een pornoboekje kijkt, en die fantasieën heeft over een knappe studente van hem.
De tweede is een jogger met een melk-fixatie.
En de derde is een bezopen man die na cafébezoek op weg naar huis zéér dringend naar het toilet moet. En – je zal het altijd zien – uiteraard geen openbaar pissijn in de buurt!

En die vierde episode? Wel, die moet u absoluut zelf ontdekken, we gaan hier niks spoilen.

‘INCOHERENCE’ is het no budget-debuut van Bong Joon-Ho, en kampt dus met alle beperkingen vandien, maar zijn talent is wel meteen duidelijk: hij weet hoe hij een verhaal moet vertellen, de humor is droog en on point, en bovendien heeft hij ook nog eens een verrassende finale in petto.

Kortom: enjoy!

Meer weten over de wereld van Bong Joon-Ho?
Bekijk dit filmpje:

CINEMA CORONA #133: SIX SHOOTER (Martin McDonagh)

Six_ShooterMartin McDonagh: de naam zegt u misschien niet zoveel, maar als we erbij vertellen dat hij de man is die uitstekends als ‘In Bruges’ en ‘Three Billboards’ regisseerde, spitst u als filmliefhebber waarschijnlijk meteen de oren.

McDonagh had al een hele carrière in het theater achter de rug voor hij zich in 2004 aan filmregie waagde, en dat meteen uitstekend deed: zijn ‘SIX SHOOTER’ getuigde niet alleen van een trefzekere stijl en een heerlijk gevoel voor inktzwarte humor, zijn debuut leverde hem ook meteen een Oscar voor de Beste Kortfilm op.

Het verhaal draait rond Donnely, een man die in de kliniek te horen krijgt dat zijn vrouw de vorige nacht overleden is.

Tijd om Donelly meer uitleg te geven heeft de dokter Donnely niet, want de man beleeft ongewoon drukke uren in de kliniek: ‘Enkele wiegendode kinderen en een vrouw die zo zwaar beschoten werd dat ze geen kop meer heeft’.
En de sfeer op de treinrit naar huis is ook al niet meteen dat Donelly er vrolijker van wordt, want in de treincoupé komt hij tegenover een kettingrokend eikeltje te zitten dat een grote bek opzet tegen de rest van de passagiers….

‘SIX SHOOTER’ is zéér Iers, zéér grappig (tenminste: als u uw humor duister verkiest) en zéér straf.

Kortom: enjoy!

Meer gratis topfilms online?
Check de meer dan 130 titels in onze CINEMA CORONA!

CINEMA CORONA #132: SIDSTE OMGANG (LAST ROUND) (Thomas Vinterberg)

Sidste_Omgang_Last_RoundWanneer het Filmhuis terug de deuren mag openen kunnen we u helaas nog altijd niet zeggen, maar wat we wél al weten: ‘Drunk’ van Thomas Vinterberg (‘Festen’, ‘Jagten’…) zal één van de eerste films op de affiche worden.

Net zoals zovele andere releases is ook deze langverwachte film door de distributeur noodgedwongen op de plank gelegd tot bij de heropening van de zalen, maar in afwachting kunnen we u wel een andere film van Vinterberg aanbieden.

Last-round-Sidste-Omgang‘SIDSTE OMGANG’ (in het Engels: ‘LAST ROUND’) was de film waarmee Vinterberg in 1993 meteen zijn naam vestigde in het internationale festivalcircuit.
Het verhaal draait rond ene Lars, een man die 40.000 kronen van zijn werkgever gestolen heeft en daarmee op een verre reis wil vertrekken.
Maar net voor het vliegtuig vertrekt, besluit hij zijn plannen te wijzigen. En komen we als kijker te weten wat er achter het rare gedrag van Lars schuilgaat…

‘SIDSTE OMGANG’ was de eerste van de vele samenwerkingen tussen Vinterberg en zijn fetisjacteur Thomas Bo Larsen, een samenwerking die ondertussen al meer dan een kwarteeuw duurt (Bo Larsen doet ook weer mee in ‘Drunk’).
De film verraadt Vinterbergs onmiskenbare talent om altijd het beste uit zijn acteurs te halen, want naast Bo Larsen schitteren ook Ann Eleonora Jørgensen en Martin Brygmann in deze korte maar mooie film.

Enjoy!

Meer filmontdekkingen doen?
Check dan ook de rest van onze online CINEMA CORONA!

CINEMA CORONA #122: PLAN B. (Robin Pront)

Plan_B_Robin_Pront
Robin Pront (‘D’Ardennen’) heeft net zijn Amerikaans filmdebuut ‘The Silencing’ uit.
En als corona niet te veel meer dwarsligt, is ook ‘Zillion’ op komst, zijn alsmaar uitgestelde film over de opkomst en val van de gelijknamige decadente megadiscotheek in Antwerpen.

In afwachting daarvan tonen we in onze CINEMA CORONA nog een keer ‘PLAN B.‘, de excellente kortfilm die Pront in 2008 als student op Sint-Lucas maakte, en waarmee zijn talent meteen tot in het buitenland opgemerkt raakte.

Alles draait rond Gio en Den Bolle, twee kleine drugdealers die in ‘t Stàd (Antwerpen, dus) samen een krap bemeten appartement betrekken.

Probleem: in plaats van hun coke-handeltje draaiende te houden en te verkopen, nemen ze liever zelf geregeld eens een fikse snuif.
Dat probleem wordt opeens een enorm probleem wanneer hun Albanese groothandelaar het geld van het verkochte spul komt ophalen.

Terwijl Den Bolle zich afvraagt of ze voor hun cocaïneleveringen toch niet beter met ‘de brôôn manne’ waren blijven samenwerken in plaats met ‘da Balkanvolk’, breekt Gio zich het stonede hoofd over snelle oplossingen: de financiële uitweg zoekt hij door een Hollandse schrijver die ‘het echte leven’ wil meemaken in hun drughol te laten intrekken.

De filosofische uitweg zoekt hij dan weer door het voorbeeld van zijn held voor ogen te houden: Patje Goots, in vervlogen tijden de legendarische spits van den Aantwaarep. Ne mens die zijn momenten pakte.

‘Plan B.’ is een zalige zwarte misdaadkomedie met geweldig grappige dialogen, en met fantastische hoofdrollen van Jeroen Perceval en Manou Kersting, die allebei met zichtbaar genot (en zéér levensecht) de twee asociale, plat Aantwaareps pratende cokeheads vertolken – de snuivende gabberversie van Gaston en Leo, zeg maar.

Het camerawerk is van Robrecht Heyvaert (die het ondertussen in het spoor van Adil & Bilall tot Hollywood schopte), en is al even nerveus als de opgefokte hartslag van de twee protagonisten.

Tip 1: zet de film niet af wanneer de aftiteling begint, maar blijf kijken!
Tip 2: gevoelige zielen gelieve zich te onthouden: voor u is in onze CINEMA CORONA nog altijd het prachtige ‘JOURNAL D’UNE JEUNE FILLE…’ van Chantal Akerman beschikbaar.

CINEMA CORONA #117: Art & Film: DER LAUF DER DINGE (Fischli & Weiss) + THIS TOO SHALL PASS (OK Go)

This_Too_Shall_Pass_OK_GO

Hebt u tijdens de quarantaine ook zitten prutsen, schilderen, knutselen, experimenteren en sleutelen in uw garage?

Nou, tot wat dàt in een extreme vorm kan leiden lieten de jongens van OK Go ons in 2010 zien, in de volstrekt unieke clip voor hun ‘THIS TOO SHALL PASS’, een krankzinnig ingenieus en totaal verbluffend boys and their toys-werkstukje dat ondertussen aan 67 miljoen welverdiende views op YouTube zit, en dat we ook graag nog eens vertonen in onze CINEMA CORONA.

Alleen: wàs die clip van OK Go wel zo uniek?

Néén, zo leren we vandaag in onze maandagse Art & Film.
In 1987 maakte het Zwitserse kunstenaarsduo Peter Fischli & David Weiss namelijk al ‘DER LAUF DER DINGE’, een half uur durende film van hun zelfgebouwde Rube Goldberg-machine in actie, en onmiskenbaar dé inspiratiebron voor OK Go.

‘DER LAUF DER DINGE’ is een wonderlijke combinatie van kunst, scheikunde, humor, fysica, vuurwerk, knutselarij en beeldpoëzie, en was één van de hoogtepunten van de Documenta XIII in 1987 in Kassel.
De hoofdrolspelers? Een volle vuilniszak, enkele autobanden en kaarsen, wat stoelen, planken, vodden, plastic flessen en oude kranten, plus een kapotte zaag en enkele fusées voor de special effects.
Niks dat u niet in úw garage of tuinhuisje kunt vinden: aan de slag, dus!

UPDATE: de volledige film van een half uur is niet langer online beschikbaar, maar deze stevige scène is ook zeer de moeite.

Art & Film loopt zoals altijd in samenwerking met Academie Mechelen.

CINEMA CORONA #112: TWO CARS, ONE NIGHT (Taika Waititi)

Two_Cars_One_Night_1
Vandaag in CINEMA CORONA een werkje van de bijzonder prettig gestoorde Maori Taika Waititi, acteur, stand up-comedian en regisseur van o.a. ‘Jojo Rabbit’, de vampierenkomedie ‘What We Do In The Shadows’ en een ‘Star Wars’-film die ergens in 2025 verwacht wordt.

Maar zijn regiecarrière startte in 2004 met een iéts kleiner budget en op een iéts kleinere schaal met ‘TWO CARS, ONE NIGHT’, een excellente, grappige en ontroerende kortfilm die hem meteen een welverdiende Oscarnominatie opleverde.

Het verhaal speelt zich af op de parking van een Nieuw-Zeelandse bar, waar drie Maori-kinderen zitten te wachten tot hun ouders van een avondje zuipen terugkomen (overigens is het daar blijkbaar écht de gewoonte je kinderen in de auto achter te laten terwijl je zelf aan de toog gaat hangen): in de ene wagen zitten de broers Romeo en Ed, in de andere wagen zit de jonge Polly zich te vervelen.

Romeo probeert de aandacht van Polly te trekken door haar zo grof mogelijk te beledigen, Polly beantwoordt die vraag om aandacht met de betere scheldtirade.
Ed van zijn kant is totaal niet geïnteresseerd in het spel van de twee tortelduifjes, aangezien hij later als hij groot is homo wil worden, ‘zoals Johnny Depp‘.

Het taaltje dat de kids spreken is overigens wel degelijk Engels, maar dan met een Nieuw-Zeelands-/Maori-accent dat zó moddervet is dat zelfs veel Engelstaligen eerst niet doorhadden dat het Engels was.

Maar laat dàt u vooral niet tegenhouden: zelfs voor wie geen snars van de dialogen snapt is ‘Two Cars, One Night’ een heerlijk kinderportret, grappig in zijn tristesse, en een beetje triest ondanks de overduidelijk humoristische invalshoek: ‘happy sad’, zoals Waititi het zelf omschrijft.

Enjoy!

CINEMA CORONA #102: DON’T LOOK BACK (Nancy Van Beersel)

Dont_Look_BackVandaag in CINEMA CORONA: een kersvers bekroonde kortfilm-met-Mechelse-inslag!

‘DON’T LOOK BACK’ is een uiterst fraaie stop-motion animatiefilm, naar ‘Berenice’ van Edgar Allan Poe, en gemaakt door Nancy Van Beersel, cursiste bij onze buren van de Academie Mechelen.

De soundtrack is van Kyoko – hoe dié samenwerking tot stand kwam hoort u in het interview dat u lager kunt bekijken.

‘Don’t Look Back’ werd deze week op het Breedbeeld-kortfilmfestival bekroond met de Prijs van de Filmkritiek.

Bekijk de kortfilm hier:

Interview met Nancy Van Beersel: