CINEMA CORONA #122: PLAN B. (Robin Pront)

Plan_B_Robin_Pront
Robin Pront (‘D’Ardennen’) heeft net zijn Amerikaans filmdebuut ‘The Silencing’ uit.
En als corona niet te veel meer dwarsligt, is ook ‘Zillion’ op komst, zijn alsmaar uitgestelde film over de opkomst en val van de gelijknamige decadente megadiscotheek in Antwerpen.

In afwachting daarvan tonen we in onze CINEMA CORONA nog een keer ‘PLAN B.‘, de excellente kortfilm die Pront in 2008 als student op Sint-Lucas maakte, en waarmee zijn talent meteen tot in het buitenland opgemerkt raakte.

Alles draait rond Gio en Den Bolle, twee kleine drugdealers die in ‘t Stàd (Antwerpen, dus) samen een krap bemeten appartement betrekken.

Probleem: in plaats van hun coke-handeltje draaiende te houden en te verkopen, nemen ze liever zelf geregeld eens een fikse snuif.
Dat probleem wordt opeens een enorm probleem wanneer hun Albanese groothandelaar het geld van het verkochte spul komt ophalen.

Terwijl Den Bolle zich afvraagt of ze voor hun cocaïneleveringen toch niet beter met ‘de brôôn manne’ waren blijven samenwerken in plaats met ‘da Balkanvolk’, breekt Gio zich het stonede hoofd over snelle oplossingen: de financiële uitweg zoekt hij door een Hollandse schrijver die ‘het echte leven’ wil meemaken in hun drughol te laten intrekken.

De filosofische uitweg zoekt hij dan weer door het voorbeeld van zijn held voor ogen te houden: Patje Goots, in vervlogen tijden de legendarische spits van den Aantwaarep. Ne mens die zijn momenten pakte.

‘Plan B.’ is een zalige zwarte misdaadkomedie met geweldig grappige dialogen, en met fantastische hoofdrollen van Jeroen Perceval en Manou Kersting, die allebei met zichtbaar genot (en zéér levensecht) de twee asociale, plat Aantwaareps pratende cokeheads vertolken – de snuivende gabberversie van Gaston en Leo, zeg maar.

Het camerawerk is van Robrecht Heyvaert (die het ondertussen in het spoor van Adil & Bilall tot Hollywood schopte), en is al even nerveus als de opgefokte hartslag van de twee protagonisten.

Tip 1: zet de film niet af wanneer de aftiteling begint, maar blijf kijken!
Tip 2: gevoelige zielen gelieve zich te onthouden: voor u is in onze CINEMA CORONA nog altijd het prachtige ‘JOURNAL D’UNE JEUNE FILLE…’ van Chantal Akerman beschikbaar.

Art & Film: LYSISTRATA + ARTHUR IS FANTASTIC (Ludo Mich)

Lysistrata

In een ‘Art & Film’-reeks moést het er ooit eens van komen: een avond rond de films van de Antwerpse holograaf, filmmaker, schilder, muzikant en performance artist Ludo Mich, tevens eigenaar van flink wat anarchistische zin voor humor, én van de meest aanstekelijke bulderlach in de kunstwereld (en laten we eerlijk zijn: die kunstwereld kan soms écht wel wat zin voor humor gebruiken).

Mich schudde in de sixties de Antwerpse kunstwereld door elkaar met zijn ontregelende (en ontregelde) performances, die misschien nog best te omschrijven zijn als de schelmenversie van Fluxus – na een avond op café, weliswaar.

LudoMich_TeHurr

Hoe groot de verwarring was (en is) die Mich bij pers, kunstkritiek en publiek veroorzaakte blijkt uit onderstaand interview uit 1967 met een duidelijk verbouwereerde journalist van de toenmalige BRT, maar leverden hem ook een schare fans in binnen- en buitenland op: van Dennis Tyfus tot Kati Heck, en van Guillaume Bijl tot Thurston Moore van Sonic Youth, allemaal zijn ze fan van zijn werk.

ACADEMIE_logo_blauw_langDe sfeer van die sixties-performances wordt perfect gevat in ‘ARTHUR IS FANTASTIC’, een halflange film over Arthur Indenbaum, de zoon van een Amerikaanse diamanthandelaar.

Arthur was met zijn imposante figuur en aparte manier van EHc_naamsvierkant_hdoen een opgemerkt personage in het Antwerpen van eind jaren ’60. In 1970 kwam Arthur op het fantastische idee een tentoonstelling te organiseren in galerie Vacuum van Luc Deleu, Filip Francis en George Smits. Onderwerp van de Continue reading “Art & Film: LYSISTRATA + ARTHUR IS FANTASTIC (Ludo Mich)” »