RIEFENSTAHL (Andres Veiel)

 

 

Riefenstahl-1Onlangs toonden we u nog ‘Führer und Verführer’, de biopic over Nazi-propagandachef Joseph Goebbels.

En nu is er het mooi aansluitende ‘RIEFENSTAHL’, de onthullende en diepgravende docu over de grootste spin – zeg maar: de Zwarte Weduwe – in dat enorme propagandaweb van de Nazi’s: Leni Riefenstahl, de favoriete filmmaakster van Hitler.

Met haar toenmalige hits ‘Triumph des Willens’ (over de partijdagen van de Nazi’s in Nurenberg) en ‘Olympia’ (over de Olympische Spelen in Berlijn) wilde ze naar eigen zeggen alleen maar ‘een verhaal over schoonheid, vrede en arbeid’ vertellen, maar wie die films gewoon bekijkt, ziet uiteraard – tenzij u ziende blind bent – wat ze echt zijn: pure nazipropaganda, een ode aan het Arische Ras en opzichtige, dweperige verheerlijking van de Führer.
Dat ze een goede vriendin van Hitler was, en alle mogelijke financiële en technische middelen van het regime ter beschikking kreeg valt ook al niet te ontkennen.

Maar kijk: toch wist de nooit aflatende en over een onuitputtelijke energie beschikkende Riefenstahl – die van haar eerste leugen niet gebarsten is – zich met zeer kleine stapjes

gedurende 50 jaar langzaam van terug richting rehabilitatie te manipuleren, en zichzelf zorgvuldig een imago van Geniale Filmmaakster aan te meten – iemand die eigenlijk niet geïnteresseerd was in politiek, en die geheel toevallig met haar Pure Kunst in een fout tijdperk in een fout regime was terechtgekomen, en die door dat regime misbruikt was.

Naarmate de jaren vorderden leek ze almaar meer in haar eigen hardnekkige leugens en geschiedenisherschrijving te gaan geloven, waardoor ze haar versie nog geloofwaardiger begon uit te dragen in talkshows en andere media.

Regisseur Andres Veiel kon nu voor het eerst beschikken over de privé-archieven van Riefenstahl, en wat daaruit naar boven komt, slaat grote barsten in het opgepoetste verhaaltje van ‘slachtoffer’ Riefenstahl, en biedt een indrukwekkend portret van een Continue reading “RIEFENSTAHL (Andres Veiel)” »

Art & Film: THE MELT GOES ON FOREVER: THE ART & TIMES OF DAVID HAMMONS

 

 

image-17-1387x2048‘THE MELT GOES ON FOREVER’ is een uitmuntende docu over het vaak onderbelichte maar altijd zeer boeiende kunstparcours van de Afro-Amerikaanse artiest David Hammons.

Een mogelijke reden waarom Hammons’ kunst altijd wat onder de radar is gebleven is misschien omdat ze in geen enkel hokje past, en tegelijk een diepe – vaak subversieve – kritiek levert op zowel de Amerikaanse maatschappij als de elitaire kunstwereld.

Door zijn hele leven lang van medium en genre te veranderen (van sculpturen tot conceptuele kunst, van body prints tot videokunst en performance art) en invloeden uit alle richtingen te absorberen (in zijn werk zijn de meest uiteenlopende links te traceren, zowel naar Marcel Duchamp als Bruce Nauman, Charlie Parker, Gordon Matta-Clark, Yves Klein of de rapper Kool Moe Dee) heeft hij geen éénduidige en makkelijk aan de man te brengen stijl.

En dat Hammons geen interviews geeft en er weinig tot niks over hemzelf bekend is, helpt natuurlijk ook niet bij de promotie van zijn werk.
Ook in deze docu komt Hammons zelf niet aan het woord (behalve dan door zijn kunst, uiteraard), maar wordt zijn parcours wel helemaal getraceerd van bij het begin, bij de opstand in het Watts-getto van LA in 1965, een rebellie tegen het racistische politiegeweld die dagenlang zou duren, en die alleen door de inzet van 14.000 National Guards bedwongen kon worden.

Zijn verbondenheid met de anti-racistische en Black Power-zaak blijft tot vandaag een onlosmakelijk deel van zijn werk: zijn bekendste creatie is de ‘African-American Flag’, en de Black Lives Matter-beweging adopteerde zijn ‘In The Hood’ als visueel symbool.

Toch weigert Hammons zich ook daar in één hokje of hoekje te laten duwen, en pakt hij ook andere onderwerpen aan: zijn idee over de door galerieën, handel en marktprijzen gedomineerde kunstwereld bijvoorbeeld gaf hij weer door een eigen kraampje te installeren tussen straatverkopers in Manhattan, waar hij zijn zelfgemaakte sneeuwballen aan de man Continue reading “Art & Film: THE MELT GOES ON FOREVER: THE ART & TIMES OF DAVID HAMMONS” »

NO OTHER LAND (Basel Adra & Yuval Abraham)

 

No_Other_Land_PosterBasel Adra is een jonge Palestijnse activist uit de Westelijke Jordaanoever die al zijn hele leven  tegen de massale verdrijving van de Palestijnen door de Israëlische autoriteiten vecht.

Hij legt de systematische vernietiging van dorpen in zijn streek vast, waar huizen door bulldozers worden verwoest en de bewoners door de Israëlische soldaten worden verjaagd. De beelden die hij vastlegt post hij op sociale media.

Wanneer hij de Israëlische journalist Yuval Abraham ontmoet, ontstaat er – ondanks de

grote ongelijkheid en de verschillen tussen de twee – een onwaarschijnlijke vriendschap tussen de twee. Maar die band komt hoe langer hoe meer onder druk te staan….

In een gebied waar elke dialoog tussen de gemeenschappen verdampt lijkt, werd ‘NO OTHER LAND’ gemaakt door een gemengd Palestijns-Israëlisch collectief van Basel Adra, Yuval, Hamdan Ballal en Rachel Szor: dat alleen is al een daad van verzet (de filmmakers ontvingen doodsbedreigingen), en biedt toch een splinter hoop in een verder uitzichtloos lijkende toestand.

Hoe pijnlijk, schrijnend en tragisch het beeld ook is dat de film schetst, tegelijk is ‘NO OTHER LAND’ een oproep tot actie én een voorbeeld van hoe het ook anders en Continue reading “NO OTHER LAND (Basel Adra & Yuval Abraham)” »

CHET BAKER – LET’S GET LOST (4K restored)(Bruce Weber)

 

Lets-Get-LostAdembenemend mooi, extreem poëtisch maar evengoed soms intriest en hard: ‘LET’S GET LOST’ van Bruce Weber is een documentaire die u gezien moét hebben.

In deze magistrale, klassieke en zopas in piekfijn 4K gerestaureerde docu volgen we het turbulente bestaan van Chet Baker: gezegend met zowel een engelenstem als met een uitzonderlijk talent voor de trompet groeide hij in de fifties uit tot een ware ster.

Het was de periode dat jazz hoogdagen beleefde: namen als Miles Davis, John Coltrane, Dave Brubeck, Thelonious Monk en Chet Baker waren helden voor het hippe gedeelte van de jeugd.

Helaas zou een aantal van hen meteen in alle vallen trappen waarin ook de rock-‘n-rollers na hen zouden trappen: drank, drugs, foute managers en een schier eindeloos spoor van gebroken relaties.
Baker – ‘Elvis, James Dean en Jack Kerouac in één persoon,’ zo beschreef Jim Hoberman hem ooit treffend – bleek één van die jazzsterren die snel op het foute pad zou belanden: drugs- en drankverbruik en de daaruit volgende problemen (na een schimmige

misgelopen drugsdeal werd een tand uit z’n mond geklopt, waardoor hij geen trompet meer kon spelen…) zorgden ervoor dat hij in de Verenigde Staten snel uit the picture verdween.

In Europa kwam hij nog wel aan de bak in het circuit van de kleine jazzclubs, maar muziek was op dat moment allang niet meer de eerste reden waarom hij Amsterdam als uitvalsbasis had gekozen: die stad was vooral makkelijk om aan heroïne te komen, én men was er tolerant tegenover de gebruikers…

Baker belandt in de marge van de muziek, en dreigde zelfs totaal in de vergetelheid te belanden, tot in de jaren ’80 een nieuwe generatie hem herontdekt: met dank aan fan Elvis Costello, die Baker vroeg een trompetsolo te spelen op zijn ‘Shipbuilding’ – het Continue reading “CHET BAKER – LET’S GET LOST (4K restored)(Bruce Weber)” »

CERES (Janet van den Brand)

 

ceresIn het afgelegen Zeeland groeien de jonge tieners Koen, Daan, Sven en Jeanine op met grote dromen.

Alle vier werken ze mee op de boerderij van hun ouders.
De seizoenen trekken voorbij, gewassen worden gezaaid en geoogst, dieren worden geboren en geslacht. De cycli van zaaien en oogsten bepalen hun kijk op de wereld.

Elk op hun eigen manier dromen ze ervan om het boerderijleven verder te zetten; een diepgewortelde droom die nooit betwijfeld wordt.

Maar beetje bij beetje begint hun kijk breder en complexer te worden en langzaamaan worden ze nieuwsgieriger naar wat er voorbij de akkers ligt. Ieder van hen moet nu leren

omgaan met een hun eigen veranderende wereldbeeld, alsook met de invloeden van buitenaf.

Een toekomst als boer is nog steeds de droom, maar mist de vanzelfsprekendheid van weleer. Het voortbestaan van het familiebedrijf hangt af van deze nieuwe generatie.

Maar hoe zit het met hun eigen dromen en verlangens in deze cruciale fase in hun leven?

‘CERES’ is een prachtige, poëtische docu van Janet van den Brand – tegenwoordig in Mechelen wonend – over het tienerleven op het platteland, en over opgroeien in isolement. De geweldige fotografie brengt het Zeeuwse landschap in al zijn pracht in beeld.

We combineren deze vertoning met haar gloednieuwe (en in Mechelen gedraaide) kortfilm, ‘F IS FOR…’, opnieuw een film over tieners, hun leven en hun dromen: tweemaal filmisch Continue reading “CERES (Janet van den Brand)” »

Art & Film: APOLONIA, APOLONIA (Lea Glob)

 

Apolonia_ApoloniaIn 2009 ontmoet de Deense filmmaakter Lea Glob de jonge kunstenares Apolonia Sokol.

Omdat het leven van Apolonia uit het Grote Kunstenaarssprookjesboek lijkt te komen (geboren in een Parijs’ theater, opgegroeid in een kunstenaarsgemeenschap, studerend aan de meest prestigieuze academie van Europa, bohémien, hip en getalenteerd….) begint Lea Apolonia te filmen.

Maar hoe langer ze haar filmt, hoe meer het sprookje begint af te brokkelen: Apolonia leert dat een vrouwelijke kunstenaar nog altijd meer moet opgeven dan een man, en dat een eigen plekje in

de kunstwereld zoeken een permanente worsteling is.

Tijdens het filmen groeit er bovendien een speciale band tussen de documentairemaakster en de charismatische kunstenares: dertien jaar lang zal Glob Apolonia blijven filmen, ondertussen pratend over alle belangrijke zaken in hun leven – kunst, liefde, seksualiteit, geld en kapitalisme, het moederschap, de Continue reading “Art & Film: APOLONIA, APOLONIA (Lea Glob)” »

Art & Film: GAMLET (Jan Beddegenoodts)

gamlet_poster

Gamlet Zinkivskyi is de beroemdste straatkunstenaar van Oekraïne.

Toen de Russen met een colonne tanks het land binnenvielen, kreeg Gamlet van zijn commandant het bevel om te blijven schilderen. Humor is zijn krachtigste wapen.

Een jaar na die grootschalige inval van Rusland ging regisseur Jan Beddegenoodts met Gamlet en zijn beste vriendin Nastia op stap door het geteisterde, verscheurde land, en ontmoeten we soldaten en andere kunstenaars die hem inspireren.

Allemaal proberen ze op hun manier hun leven voort te zetten in een onmogelijke situatie – ‘Broken but not destroyed’. Ook Gamlet blijft ondanks de verwoestingen en de doden vastberaden kunst maken, in de overtuiging dat kunst, zelfs te midden van oorlog, een verbindende kracht is.

‘GAMLET’ is een roadmovie met kunstenaars en soldaten door een land in oorlog, en een document over de veerkracht van de menselijke geest.

GAMLET
Regie: Jan Beddegenoodts 
UKR-B 2024, 41 min.

Polina Torubarova

Polina Torubarova


Voorafgaand aan ‘Gamlet’ vertonen we de kortfilm ‘HOME’ van Polina Torubarova.

Ondanks het feit dat de Oekraïnse vluchtelingen dankbaar zijn voor de gastvrije opvang die ze op veel plaatsen kregen, blijft het knagen dat hun eigen huizen vol herinneringen en gebroken dromen zijn achtergebleven.

‘Home’ is een filmische adaptatie van een gedicht van Nataliya Marynchak, een schrijfster uit Kharkiv.

HOME eng version.00_01_51_04.Still002HOME
Regie: Polina Torubarova
UKR 2024, 3′

 

Na de vertoning van ‘GAMLET’ volgt een gesprek met:

Jan_Van_Woensel- Jan Beddegenoodts
(regisseur)

- Jan Van Woensel, curator van de ‘Crisis of Imagination-expo met Oekraïnse kunstenaars.
Hij is gastprofessor aan de Staatsacademie van Kharkiv.

- Bruno Beeckman, die als producer voor de EBU in Oekraïne werkte.
Van daaruit deed hij geregeld verslag voor de VRT.
Hij bundelde zijn Oekraïnse ervaringen in het dagboek ‘Ook onze oorlog’.Bruno_Beeckman

 

Vertoning:
MAANDAG 2 DECEMBER om 19u30 

Continue reading “Art & Film: GAMLET (Jan Beddegenoodts)” »

LES GLANEURS ET LA GLANEUSE (Agnès Varda)

 

Les-glaneurs-et-la-glaneuse-posterVolgens een oude Franse wet heeft iedereen het recht om de overblijfselen van oogsten of achtergelaten rommel op te rapen voor eigen gebruik of voor de verkoop. En of er Fransen zijn die van die wet gebruik maken!

Gewapend met een piepklein cameraatje ging Agnès Varda in heel Frankrijk op zoek naar deze uiterst bonte bende ‘glaneurs’: de ene glaneur is een clochard, de andere is een grootgrondbezitter of een psycho-analist. We ontmoeten een sterrenchef die voedsel gaat rapen, en zijn er artiesten – zoals Louis Pons – die de gerecycleerde goederen in hun werk gebruiken. Er zijn glaneurs in de wijngaarden in het zuiden, op de patattenvelden in het

(de vertoning zelf is – in tegenstelling tot deze trailer – Nederlands ondertiteld!)
——————————————————————————————————-

noorden én midden in grootsteden als Parijs. De ene is glaneur uit financiële noodzaak, anderen hebben ethische, kunstzinnige of ecologische redenen.
En er is uiteraard ook regisseuse Agnès Varda zelf, een filmische glaneuse die nijverig het soort beelden sprokkelt die anderen laten liggen.

Varda liet zich voor deze heerlijke docu ïnspireren door het negentiende-eeuwse schilderij ‘Les Glaneurs’ van Jean-François Millet, waarop drie korenrapende boerenvrouwen staan afgebeeld.

Een kleine maar zeer bijzondere film vol al even bijzondere ontmoetingen, aanzettend  Continue reading “LES GLANEURS ET LA GLANEUSE (Agnès Varda)” »

ARNO – ROCK’N’ROLL, GODVERDOMME

 

rnrgvd_still14De hele carrière van Arno Hintjens samenvatten in een film van 90 minuten: het lijkt niet echt doenbaar, maar door honderden kleine stukjes Arno als één grote filmische puzzel aan elkaar te plakken is Kristof Michiels (voorheen DJ 4T4 van ‘t Hof van Commerce) daar zowaar toch met verve in geslaagd.

Zijn uitmuntende ‘ARNO – ROCK’N’ROLL, GODVERDOMME’ springt op Arnoïstische wijze van de Oostendse hak op de Brusselse tak, switcht van het West-Vloamsch naar

Arno_RnR_GVDhet Arno-Frans of gestotterd Engels, en combineert rauwe gitaarmuziek met chansons, de greatest hits met de beste missers en massale meezingmomenten op festivals met intieme muzikale momenten ergens in een rommelige backstage.

Tussendoor is er plaats voor garnaalkroketten en mosselen, het berijden van de talloze
welbekende Arno-stokpaarden en een zeer flinke Continue reading “ARNO – ROCK’N’ROLL, GODVERDOMME” »

PARADIGMA (Jozef Devillé & Pablo Eekman)

Paradigma-Poster

Door alleen maar (vaak heerlijke en onbedoeld grappige) archiefbeelden van de VRT te gebruiken, tonen Jozef Devillé en Pablo Eekman ons in ‘PARADIGMA’ dat er eigenlijk niks nieuws onder de zon is: of het nu om de klimaatverandering, fake nieuws, de economische crisis of het afbrokkelende vertrouwen in onze democratie gaat, het zijn allemaal verhalen die al vele, véle jaren meegaan en die in een eindeloze loop en in een ander jasje telkens lijken terug te komen.

En dat zonder dat we er al die tijd ooit in slaagden die problemen bij de kern aan te pakken…

Open_Cinema_23_Klein
‘PARADIGMA’ – met de stem van Meskerem Mees – legt op amusante en interessante wijze bloot hoe elke menselijke samenleving wordt samengehouden door gedeelde verhalen, en hoe die verhalen soms vastroesten tot schijnbaar onontkoombare zekerheden, heilige tradities en onwrikbare paradigma’s die ongemerkt ons dagelijks leven bepalen.

De enige manier om die schijnbaar onwrikbare paradigma’s weer los te wrikken, is door ze eerst te herkennen, en door Continue reading “PARADIGMA (Jozef Devillé & Pablo Eekman)” »