Wie ‘Cold War’ ook zo’n prachtige film vond (en wie vond ‘Cold War’ nu géén prachtige film?), kunnen we nu het al even magistrale en even meeslepende ‘Dear Comrades!’ van grootmeester Andrei Konchalovsky aanbevelen.
In tegenstelling tot ‘Cold War’ is ‘Dear Comrades!’ niet gefilmd vanuit het standpunt van mensen die aan het verstikkende Stalinistische systeem wilden ontsnappen, maar net vanuit het standpunt van iemand die blind in Vadertje Stalin (en Chroetsjev) gelooft: Lyuda is een vrouw van middelbare leeftijd die als trouwe en toegewijde Staliniste meevocht in de Tweede Wereldoorlog, en die nu – we schrijven begin jaren ’60 – mee in het partijbestuur van een stadje in het zuiden van de Sovjet-Unie zit.
Wanneer de arbeiders van de lokale fabriek met een staking tegen de alsmaar stijgende voedselprijzen dreigen, is het trouwe partijlid Lyuda voorstander van een keihard optreden om het verzet te onderdrukken.
Maar haar rebelse dochter heeft daar een andere mening over, en kiest de kant van de stakers.
Een fatale keuze, want wanneer de overheid het protest effectief keihard onderdrukt, vallen er vele doden. Lyuda beseft dat haar dochter mogelijk bij de talrijke slachtoffers is: die gruwelijke wetenschap is zorgt voor een eerste barst in haar tot dan toe onwrikbare communistische wereldbeeld….
Andrei Konchalovsky mag dan ondertussen 84 zijn, ‘Dear Comrades!’ is waarschijnlijk de beste film uit zijn sowieso al rijke carrière: een spannend en bij de keel grijpend verhaal dat de kijker twee uur aan zijn stoel gekluisterd houdt, en waarin een persoonlijk familieverhaal quasi moeiteloos met de Grote Geschiedenis verbonden wordt.
De film is bovendien gebaseerd op ware feiten: de onderdrukking van het protest in Continue reading “DEAR COMRADES! (Andrei Konchalovsky)” »
lla is een levenslustige tiener die door haar ouders zorgvuldig van de buitenwereld afgeschermd wordt, maar daar hebben ze een bijzonder goede reden voor: hun dochter lijdt aan een levensbedreigende ziekte.
1984 verscheepte het Zweedse mijnbedrijf Boliden massa’s giftig afval naar Arica, een klein woestijnstadje in Chili.
heeft het tot zijn levensopdracht gemaakt kunst voor iedereen toegankelijk te maken – niet alleen iets voor de elite of de ons-kent-ons-incrowd.
