L’AMANT DOUBLE (François Ozon)

Wie de meest magistrale openingsscène van het a

36000534_75491_st_sd-highfgelopen jaar wil zien, mag vooral het begin van ‘L’Amant Double’ niet missen – méér mogen we u hier echt niet vertellen.

Wat we u wél kunnen vertellen is dat regisseur François Ozon zich duidelijk weer enorm geamuseerd heeft met het maken van deze fascinerende, Hitchcock-iaanse erotische thriller die de kijker constant op het verkeerde been zet.

De plot draait rond Chloé, een bloedmooie jonge vrouw die met een aantal vage psychosomatische klachten te rade gaat bij Paul, een therapeut. Zijn beroepsethiek staat

uiteraard geen relatie met een patiënte toe, maar algauw blijkt toch dat de sofa bij een psychiater ook voor hele andere dingen gebruikt kan worden dan voor therapie….

Het verliefde stel beleeft een uiterst gelukkige romance, tot Chloé bij toeval ontdekt dat Paul verborgen houdt dat hij een nog tweelingbroer heeft. Die óók therapeut is – zij het Continue reading “L’AMANT DOUBLE (François Ozon)” »

VISAGES VILLAGES (Agnès Varda & JR)

agnes-varda-in-brussel-voor-de-premiere-van-visages-villages.1‘Un petit bonbon savoureux!’, zo omschreef The Huffinton Post ‘Visages Villages’, en dat is veruit de beste omschrijving die we van dit héérlijk filmpje gelezen hebben.

In Frankrijk gingen inmiddels al meer dan 210.000 mensen kijken: we kunnen u alleen maar aanraden hetzelfde te doen.

Het idee was ongewoon maar simpel: de hoogbejaarde Franse filmveterane Agnès Varda (89, maar nog beschikkend over de energie en het enthousiasme van een tiener) trekt samen met de hipsterfotograaf/street artist JR in een busje door landelijk Frankrijk, waar JR in kleine dorpjes zijn projecten opzet (foto’s maken van de bewoners, die foto’s tot gigantische grootte opblazen en ze vervolgens op gevels plakken) terwijl Varda filmt hoe de bewoners daarop reageren.

Het resultaat is een wonderlijke dwarsdoorsnede van het ietwat vergeten en achtergestelde Frankrijk dat je buiten de grote steden aantreft, met alle verhalen die daarbij horen.

Nu eens pakkend (de stokoude mijnwerkersdochter die bij een oude foto vertelt hoe haar moeder het kolenstof van de rug van haar vader moest schrobben is zelfs gewoonweg  Continue reading “VISAGES VILLAGES (Agnès Varda & JR)” »

CARGO (Gilles Coulier)

eerste-beelden-van-cargo-de-eerste-langspeelfilm-van-gilles-coulier-1164374Voor de ogen van zijn oudste zoon Jean valt Leon Broucke overboord uit zijn vissersboot, recht in het ijskoude water van de Noordzee.

Leon belandt in een diepe coma, waardoor Jean noodgedwongen de nieuwe patriarch van het familiebedrijf wordt – én waardoor hij meteen ook met een enorme schuldenberg opgezadeld wordt.

Om de toekomst van zijn zoontje veilig te stellen zoekt hij hulp in het criminele milieu…

Lang vóór hij de schitterende televisieserie ‘Bevergem’ maakte kon u het talent van Gilles Coulier ontdekken in het Filmhuis: in 2013 al vertoonden we zijn kortfilm ‘Mont Blanc’.

Met ‘Cargo’ is er nu dus eindelijk ook langspeeldebuut, en het wachten is méér dan de moeite waard geweest: Coulier leverde een schitterend familiedrama af, gedragen door de acteerprestaties van o.a. Sam Louwyck, Wim Willaert en Josse de Pauw (en ook Continue reading “CARGO (Gilles Coulier)” »

A GENTLE CREATURE (Sergei Loznitsa)

A-Gentle-Creature-posterMet Rusland gaat het misschien niet zo goed, maar de laatste jaren bereikten wel een pakket schitterende Russische films onze bioscopen: het fantastische ‘Leviathan’ bijvoorbeeld, en nu weer het al even sterke en even epische ‘A Gentle Creature’ van Sergei Loznitsa.

‘De mens gedraagt zich als een wolf voor zijn medemens,’ horen we een taxichauffeur vertellen tegen een vrouw die hij in de richting van een akelig gevangenisgebouw voert. ‘En weet je hoe wolven overleven? In roedels. Snap je?’

Die dreigende vaststelling zet meteen de toon voor deze prachtfilm, die helemaal gebouwd is rondom een extreem simpel gegeven: een naamloze vrouw probeert een gevangenenkamp te bezoeken om daar bij haar opgesloten man een pakketje levensgoederen te kunnen afleveren.

Haar tocht naar de Siberische gevangenis is niet zomaar een bezoekje, maar een bijwijlen bijna surrealistische odyssee met bus, trein en taxi, waarbij we ondergedompeld worden in de ziel van het hedendaagse Rusland.

Een prettige promotiefilm voor Mother Russia van Vladimir Poetin levert dat niet op: we komen terecht in een afgeleefd land vol corrupte ambtenaren, botte onvriendelijkheid, gekmakende bureaucratie, prostitutie, alcoholisme en alom aanwezig geweld, al dan

niet in huiselijke vorm – en dan zwijgen we nog over de gangsters en oligarchen die het politieke leven gekaapt hebben.

Ook al zien we de vrouw zelf nooit lachen, het lijkt wel alsof zij het allerlaatste zachtmoedige, vriendelijke wezen in heel Rusland is…
A gentle creature, indeed.

Loznitsa baseerde zijn film losjes op het gelijknamige verhaal van Dostojevski, en wordt  Continue reading “A GENTLE CREATURE (Sergei Loznitsa)” »

KEDI (Ceyda Torun)

trailer_KEDISinds jaar en dag zwerven er meer dan 100.000 katten in de straten van Istanboel.

Ze zijn een deel van de stad geworden en dragen bij tot de magische sfeer ervan.
De katten zijn van niemand en van iedereen, ze zijn wild noch tam.
Toch hebben ze vaak een speciale band met één of meerdere mensen, en brengen ze genegenheid en vreugde in hun leven.

Tegelijk houden de katten van Istanboel ‘hun’ mensen een spiegel voor, en doen ze hen nadenken over de wereld op een manier die niemand dat kan.

Voor haar debuutfilm ontwierp regisseuse Ceyda Torun een speciale ‘catcam’ waarmee ze op kathoogte kon filmen: daardoor bevat de film heel wat unieke actiebeelden en

Dierenbescherming-Mechelen_Logo_FINAALworden de zeven gevolgde katten echte personages – de ene is een lover, de andere een psychopaat, nog een andere een ritselaar, een gentleman of een jager.

Maar ‘Kedi’ is niet zomaar een catfilm, het is een prachtig vormgegeven ode aan Istanboel, zijn katten én zijn inwoners.  Continue reading “KEDI (Ceyda Torun)” »

JUST LIKE OUR PARENTS (Lais Bodanzky)

slide_still-2Rosa is een vrouw die ooit droomde van een grote carrière als toneelauteur, maar die nu moet vaststellen dat er meer geld te verdienen is met het schrijven van brochures over badkamertegels dan met toneelwerken.

Bovendien heeft Rosa wel wat anders aan haar hoofd dan toneelstukken schrijven: omdat haar man Dado ongeveer constant op reis is, moet ze zowat op haar eentje het gezin runnen en haar twee veeleisende tienerdochters opvoeden.
Dado is namelijk een antropoloog en milieuactivist die altijd wel ergens de wereld een doel vindt om zich voor in te zetten – ook al valt daar geen rooie duit mee te verdienen.

Die spreidstand tussen hoogdravende idealen en dagelijks pragmatisme ontspoort op een familiefeestje tot een zware discussie tussen Rosa en haar linkse moeder, die het werk van haar schoonzoon een stuk nobeler vindt dan dat van haar dochter.

Het gevolg is een ‘Festen’-achtige explosie, die ongewild leidt tot een bekentenis van haar moeder: Rosa is niet de dochter van haar lieve vader, wel het gevolg van een slippertje met een politicus, 37 jaar geleden. Op slag staan al Rosa’s zekerheden op wankelen…

‘Just Like Our Parents’ is een zeer fraaie familiekroniek waarin de Braziliaanse regisseuse Continue reading “JUST LIKE OUR PARENTS (Lais Bodanzky)” »

13/6/2017: THE OTHER SIDE OF HOPE + SLOTFEEST 2016-17 met LA PATROUILLE!

other-side-of-hope-7-1600x1068Vertoning om 20u30

Gevolgd door ons traditionele Slotfeest, met een optreden vol Brusselse volksmuziek van La Patrouille!

Ambiance garanti, pei!

—–
Zes jaar na ‘Le Havre’ is de formidabele Fin Aki Kaurismäki eindelijk klaar met het tweede deel van zijn haventrilogie: plaats van aanmeren is nu Helsinki, en veel is er niet veranderd, want nog steeds spoelen van overal ter wereld vluchtelingen in de westerse havens aan.
Dit keer komt een Syrische vluchteling (Sherwan Haji) van onder een lading kolen gekropen: dat hij in Finland strandt is puur toeval, want als de boot in Portugal was aangemeerd, had hij dààr asiel aangevraagd.In Helsinki kruist zijn weg toevallig die van Wikstrom, een verkoper die net van zijn kettingrokende vrouw gescheiden is, en die een restaurant wil beginnen. Wikstrom (Sakari Kuosmanen) is een plantrekker die zich niet veel aantrekt van de Finse immigratiewetten, en die de vluchteling onder zijn vleugels neemt.

Net als ‘Le Havre’ is ‘The Other Side of Hope’ weer helemaal gebouwd op de extreem onderkoelde Kaurismäki-humor, en zorgen muziek en sloten wodka voor vertroosting en Continue reading “13/6/2017: THE OTHER SIDE OF HOPE + SLOTFEEST 2016-17 met LA PATROUILLE!” »

DJANGO (Etienne Comar)

maxresdefaultIn ‘Django’ focust regisseur Etienne Comar zich op de weinig bekende oorlogsjaren van meestergitarist Django Reinhardt.

Parijs 1943: als zigeuner zou Reinhardt de dreiging van de nazi’s moeten voelen, maar dankzij zijn gitaar lijkt hij in een andere realiteit te leven: van Hitler heeft hij nog nooit gehoord, en zelfs de Duitsers zijn fan van hem – als hij zijn muziek een béétje aan de Arische wetten kan aanpassen, zit er zelfs een toernee voor de nazi-kopstukken in Duitsland in.

Wanneer blijkt dat “zijn muziek aanpassen” eerder een verplichting dan een vraag is, begint het ook Django eindelijk te dagen: het lijkt hem raadzamer met zijn familie onder

te duiken, en om te proberen naar het neutrale Zwitserland te vluchten voor het te laat is. Maar daarvoor is de hulp van mensenmokkelaars nodig…

‘Django’ wordt helemaal gedragen door een schitterende Reda Kateb (‘Un Prophète’), die het charismatische hoofdpersonage perfect tot leven weet te brengen: alleen Continue reading “DJANGO (Etienne Comar)” »

DRIES: AN INTIMATE PORTRAIT OF DRIES VAN NOTEN (Reiner Holzemer)

Dries-documentary-poster-726x1024Drie jaar lang moest de Duitse regisseur Reiner Holzemer bij Dries Van Noten aandringen voor de Antwerpse topontwerper eindelijk toehapte om een documentaire over zijn leven en werk te draaien.

Holzemer kreeg de toestemming Van Noten een jaar lang te volgen, niet alleen bij het maken van vier nieuwe collecties, maar ook bij hem thuis in het Ringenhof in Lier, én in het borduurfabriekje in India dat hij draaiende houdt.

Het resultaat is een intiem en – kan het anders? – stijlvol portret van een bescheiden wereldster, een vriendelijke perfectionist en een sobere workaholic.

We zien niet alleen hoe de immense druk om telkens weer met een nieuwe collectie te komen een vast onderdeel van zijn leven is geworden, maar ook hoe zijn waanzinnige

perfectionisme en stijlgevoel zich doorzet in zijn privéleven: het binnenhuisontwerp van het landhuis is ronduit adembenemend, het park er omheen al evenzeer. En wanneer er gekookt wordt, lijkt het zelfs of de kleuren van het eten zo uitgekozen zijn om perfect bij elkaar te passen.

‘Dries’ is de gedroomde documentaire voor wie wil ontdekken hoe het komt dat Van Continue reading “DRIES: AN INTIMATE PORTRAIT OF DRIES VAN NOTEN (Reiner Holzemer)” »

PELIKAANSTRAAT 20 (Aminata Demba, Leslie Verbeeck en Marijn Duijvestein)

PEL20_STILL_08Vorig jaar bekroonde het Afrika Filmfestival Aminata Demba (samen met Aïcha Cissé) met de Artist Award 2016, bedoeld om talentvolle artiesten met Afrikaanse roots extra in de aandacht te brengen.

Dat de jury toen de juiste keuze gemaakt heeft, bewees Aminata Demba ondertussen niet alleen met het uiterst succesvolle theaterstuk ‘Dis-moi wie ik ben’, maar ook met de documentaire ‘Pelikaanstraat 20’, waarin ze de omgekeerde tocht maakte die haar overleden vader destijds maakte: vanuit een hotelkamer in de Pelikaanstraat (waarin ze geboren werd) richting Mali.

Afbeelding-Recensies-KarstenDaar ontdekt ze dat haar vader lang niet de enige was die er destijds vertrok: ze ontmoet er ambitieuze vertrekkers, blijvers en terugkeerders…

In ‘Vranckx & De Nomaden’ (Canvas) werd al een korte versie van Continue reading “PELIKAANSTRAAT 20 (Aminata Demba, Leslie Verbeeck en Marijn Duijvestein)” »