Tagarchief: Chantal Akerman

JEANNE DIELMAN, 23 QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES (Chantal Akerman)

Geplaatst op door

DPoster_Jeanne_Dielmanrie dagen uit het leven van een Brusselse huisvrouw die de hele tijd patatten schilt, kalflapjes maakt, het stof afneemt, naar de bakker gaat, schoenen poetst en de afwas doet, en dàt kiezen ze dan tot De Beste Film Aller Tijden? Hoe is het mogelijk!

Ja, de emoties liepen afgelopen maand weer eens hoog op toen de 1600 stemgerechtigden voor de tienjaarlijkse poll van het Britse filmtijdschrift Sight & Sound (bestaande uit regisseurs, programmatoren en filmjournalisten) ‘JEANNE DIELMAN, 23 QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES’ van Chantal Akerman boven vorige nummers één als Hitchock en Orson Welles verkozen bleek te zijn. Hoe was dat mogelijk?

We zouden zeggen: cool it down, filmvrienden, een lijstje is maar een lijstje, en dé Beste Film Aller Tijdens kiezen is sowieso een misschien leuke maar tegelijk ook een ietwat onnozele bezigheid.

Wat wel onomstotelijk vaststaat: ‘JEANNE DIELMAN’ was en is wel degelijk absoluut baanbrekend, was en is zéér invloedrijk (de fans gaan van Gus Van Sant tot Céline Sciamma), en was en is een film die u eigenlijk gezien moét hebben.

De plot is – zoals de hele film – bedrieglijk minimalistisch: Jeanne Dielman is een Brusselse weduwe die een repetitief en routineus leven leidt: eten maken, poetsen, wassen, en

tussendoor – wanneer haar zoon naar school is – tegen betaling mannen ontvangen.
Alles wat buiten die vertrouwde routine valt, boezemt haar angst in, en probeert ze dan ook te vermijden. Tot er op de derde dag er inderdaad iets gebeurt wat niet in haar vaste dagelijkse script staat, en Jeanne op een even ongewone manier reageert…

Akerman en haar hoofdrolspeelster Delphine Seyrig (begin jaren ’70 dé ster van de betere Europese film, en dus zeer verrassend dat ze toen de rol van huisvrouw in een film Continue reading “JEANNE DIELMAN, 23 QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES (Chantal Akerman)” »

CINEMA CORONA #83: TROIS STROPHES SUR LE NOM DE SACHER (Chantal Akerman)

Geplaatst op door

Trois_Strophers

Quarantainedag 83!

Vandaag zou Chantal Akerman (1950-2015) zeventig geworden zijn.

Ook vijf jaar na haar dood blijft Akerman veruit Belgiës belangrijkste en meest invloedrijke cineaste: van Michael Haneke tot Sofia Coppola, van Gus Van Sant tot Todd Haynes, allemaal citeerden ze Akerman als een belangrijke invloed, en haar films worden nog altijd overal ter wereld vertoond en bekeken.

Als eerbetoon hebben we in CINEMA CORONA vandaag ‘TROIS STROPHES SUR LE NOM DE SACHER’ klaarstaan: eigenlijk gewoon een registratie van een muziekstuk van Henri Dutilleux, vertolkt door de virtuoze celliste (en partner van Akerman) Sonia Wieder-Atherton.

Maar Akerman zou Akerman niet zijn als ze van zo’n registratie niet iets uitzonderlijks had gemaakt: de setting en de kleuren zijn adembenemend – een levend schilderwerk – terwijl zich op de achtergrond een scène lijkt af te spelen die verdacht veel op iets uit Hitchcocks ‘Rear Window’ lijkt…

Van Akerman zijn overigens ook ‘PORTRAIT D’UNE JEUNE FILLE DE LA FIN DES ANNEES 60 A BRUXELLES’ en ‘J’AI FAIM, J’AI FROID’ nog altijd te bekijken in onze Cinema Corona.
Doén!

CINEMA CORONA #06: PORTRAIT D’UNE JEUNE FILLE DE LA FIN DES ANNEES 60 A BRUXELLES (Chantal Akerman)

Geplaatst op door

portrait-chantal-akermanQuarantainedag 6!

Vandaag in onze CINEMA CORONA: een alom schandalig over het hoofd gezien meesterwerkje van Chantal Akerman uit 1993, het ontroerende, pakkende maar vaak ook grappige ‘PORTRAIT D’UNE JEUNE FILLE DE LA FIN DES ANNEES 60 A BRUXELLES’.

Akerman maakte deze semi-autobiografische prent over haar jeugd in Brussel op vraag van Arte, waardoor de verspreiding nogal beperkt bleef, wat zéér onterecht is, want een mooiere film zal u deze maand waarschijnlijk niet zien.
Circé Lethem zet een ronduit fantastische hoofdrol neer, en ‘La Bamba’ en ‘This Is A Man’s World’ van James Brown zullen na het zien van deze film nog lang in uw hoofd blijven nazinderen.

Geen Nederlandse ondertitels, maar geloof ons, deze film is zéér de moeite!

We hebben de keuze uit een versie met Engelse ondertitels, of eentje zonder. Hier die met Engelse titels, die zonder vindt u onderaan:

Als bonus bieden we u van Akerman graag ook nog ‘J’AI FAIM, J’AI FROID’ aan, een parel van een kortfilm uit 1984 die eigenlijk naadloos bij ‘Portrait d’Une Jeune Fille’ aansluit – met dat verschil dat hij over twéé jonge vrouwen gaat.

Met een hoofdrol voor de jonge Maria de Medeiros, die vele jaren later zou schitteren in Tarantino‘s ‘Pulp Fiction’.

Een versie zonder ondertitels (en u moet op YouTube aangeven dat u 16+ bent):