In première: ER WORDT VOOR U GEZORGD (Robbin Rooze)

ER_WORDT_VOOR_U_GEZORGD
Nadat eerder al zijn kortfilms ‘Thug Life’ en ‘Springstof’ bij ons in première gingen, presenteren we u graag ook de nieuwste van de Mechelse regisseur Robbin Rooze: ‘ER WORDT VOOR U GEZORGD’.

 

De film draait rond Selim, een jongen die een werkstraf moet uitvoeren in een psychisch rehabilitatiecentrum waar een dubieuze sfeer hangt.

Zijn straf blijkt echter erger dan verwacht….

In de cast ziet u een mix van ervaring en jong Mechels talent: Günther Lesage, Akram Saibari, Iliass Bellaajal, Femke Stallaert, Lukas Bulteel, Rysiek Turbiasz en Izzy

Continue reading “In première: ER WORDT VOOR U GEZORGD (Robbin Rooze)” »

CINEMA CORONA #185: THUNDER ROAD (Jim Cummings)

Thunder_Road
Ergens in 2015 zat de Amerikaan Jim Cummings op de trein naar zijn werk, en omdat hij niks beters te doen had, schreef hij daar een scenario voor een kortfilm, genoemd naar een song van Bruce Springsteen.

Om te weten wat Bruce Springsteen hier precies mee te maken heeft, zal u zelf naar de film moeten kijken, maar we kunnen u wél vertellen dat ‘THUNDER ROAD’ een werkelijk briljante kortfilm is geworden, gemaakt én vertolkt door Cummings zelf, enkel met de hulp van een paar vrienden.
Cummings speelt zelf Arnaud, een agent die net zijn geliefde moeder verloren heeft.

Arnaud heeft voor haar begrafenis dan ook een bijzonder emotionele speech voorbereid waarmee hij haar hulde wil betuigen.

Maar zoals dat met emotionele speeches op emotionele momenten gaat, loopt de speech ietwat uit de hand…

‘THUNDER ROAD’ is het wonderbaarlijk soort film waarbij je als kijker niet weet of je nu moet huilen of màg lachen (of huilen van het lachen): dit is een hilarische komedie van de meest tragische soort, en een tragedie van de meest hilarische soort.

Indiewire noemde deze (in één shot!) opgenomen film één van de beste kortfilms ever, en ook op de festivals rolden de prijzen één na één binnen.

Cummings zelf gebruikte de kortfilm dan weer als de opstap naar een langspeelfilm met dezelfde titel, helemaal gefinancierd met geld dat hij bij de fans ophaalde via een Kickstarter-campagne.

Laten we de moeder van Arnaud eren op de wijze waarop ze dat zelf gewild zou hebben: door naar Bruce Springsteen te luisteren, en naar deze film te kijken:

CINEMA CORONA #183: THE MOON’S MILK (Ri Crawford)

The_Moons_Milk
Tom Waits
 die de stem levert bij een volledig handgemaakte stop-motionfilm waar zeven en een half jaar aan gewerkt is?

Als wij zoiets lezen, zijn wij geïnteresseerd in het resultaat!
En jawel: dat resultaat blijkt een waar animatiepareltje.

‘THE MOON’S MILK’ (want zo heet deze heerlijke kortfilm) speelt zich af in de tijd dat je nog gewoon met de ladder naar de maan kon.

Helaas begint de maan zich van de aarde los te maken, en dus besluit kapitein Millipede samen met zijn uitermate bonte crew nog één allerlaatste keer de trip naar de maan te ondernemen, om daar uit de kraters de maanmelk te gaan halen…

Regisseur Ri Crawford baseerde het verhaal op ‘The Distance To The Moon’ van Italo Calvino, verzamelde het nodige budget via crowdfunding en deed voor de rest zo ongeveer alles zelf, behalve dan de accordeon-soundtrack inspelen: die is van Caroline Penwarden.

Ontdek de film hier:

Check zeker ook deze making of, bijna even goed als de film zelf:

CINEMA CORONA #177: THEY CAUGHT THE FERRY (Carl Theodor Dreyer)

They_Caught_The_FerryVroooàààr!
Snelheidsduivels zijn van alle tijden, en dus bestaan ook veiligheidscampagnes van de overheid al langer dan vandaag.

In 1948 kreeg de Deense grootmeester Carl Theodor Dreyer (zie bijvoorbeeld ook de gothic horror-klassieker ‘VAMPYR’) de opdracht een kortfilm voor een anti-laagvliegercampagne te maken.

Het resultaat daarvan – ‘THEY CAUGHT THE FERRY’ – is ook al die jaren later nog steeds spannend en duister-grappig, precies omdat Dreyer niet met het vingertje staat te zwaaien, maar omdat hij óók de opwinding en de kicks van hoge snelheid in beeld weet te brengen, en omdat hij niet vies is van een fikse scheut inktzwarte humor om de boodschap over te brengen.

Het verhaal gaat over een motorrijder en zijn vriendin die met de ferry op het eiland Assens aankomen, en op tijd de eerste ferry aan de andere kant van het eiland – 70 kilometer verder – willen halen. In theorie is dat onmogelijk, want ze hebben maar 45 minuten, en er zijn geen autostrades op het eiland.
Maar de motard en zijn vriendin houden van lekker doorsjezen, en dus zúllen ze de eerste ferry halen…

‘THEY CAUGHT THE FERRY’ (originele titel: ‘De Nåede Færgen’) is een voorbeeld van hoe een maximaal effect te creëren met minimale middelen: het hele verhaal wordt eigenlijk visueel verteld, met een slimme, snelle montage, en een surprise ending die de boodschap moet overbrengen.

CINEMA CORONA #175: ACTION VÉRITÉ (François Ozon)

action_verite
Ook grote regisseurs zijn ooit onbekende debutanten geweest, en vaak is het interessant te ontdekken hoe zij ooit hun eerste stappen in de filmwereld zetten.

Zo kon u in CINEMA CORONA eerder al een amateurfilm van Quentin Tarantino bekijken (‘MY BEST FRIEND’S BIRTHDAY’), zien wat Thomas Vinterberg een kwarteeuw geleden maakte (‘LAST ROUND’) of het bijzonder straffe debuut van Ari Aster zien (‘THE STRANGE THING ABOUT THE JOHNSONS’).

En vanavond hebben we één van de eerste films van Filmhuisfavoriet François Ozon voor u klaarstaan: ‘ACTION VÉRITÉ’, een kortfilm die hij draaide in 1994.

De setting is simpel: vier tieners die op een slaapkamer een spelletje ‘truth or dare’ spelen. En de opdrachten gaan – wat had u gedacht – al snel de richting ‘seks’ uit.

Tot één opdracht totààl anders uitpakt dan gedacht…

‘ACTION VÉRITÉ’ is uiteraard zeer lowbudget gemaakt, maar toch is Ozons talent meteen herkenbaar: met zijn regie houdt hij de aandacht de hele tijd strak vast, en het einde mag er zijn.

(Engelse ondertitels aanschakelen kan door onderaan op YouTube op ‘instellingen’ te klikken en Engels te kiezen)

CINEMA CORONA #173: SAVE RALPH (Spencer Susser)

Save_Ralph

Vandaag in CINEMA CORONA: ‘SAVE RALPH’, een gloednieuwe stop motion-kortfilm van Spencer Susser, die voor de stemmetjes een enkele Zéér Bekende Namen wist te strikken.

Niet iedereen krijgt Ricky Gervais en Taika Waititi zover dat ze aan zijn kortfilm willen meewerken, maar hey: ten eerste is dit een bijzonder straf stop motion-filmpje, en ten tweede wilden Gervais en Waititi graag meedoen omdat ze zich al lang inzetten tegen dierenleed.

De Ralph uit de titel is namelijk een halfblind konijn dat door een documentaire-cameraploeg gevolgd wordt.

Die ploeg volgt Ralph niet alleen bij hem thuis, maar ook op zijn werk. En dat werk blijkt zich in een testlab voor menselijke cosmetica te bevinden…

Kunnen Ralph en zijn collega-proefkonijnen nog gered worden?

Ontdek het antwoord hier:

CINEMA CORONA #168: HOPPTORNET (TEN METER TOWER) (Axel Danielson & Maximilien Van Aertryck)

hopptornet_ten_meter_tower_De spannendste psychologische thriller, de grappigste stuntelkomedie, het beste relatiedrama én de beste documentaire over menselijke angst in één: het geweldige en zéér fascinerende ‘HOPPTORNET’ (of in het Engels: ‘TEN METER TOWER’) biedt het allemaal.

Het concept is – zoals zo vaak met goede ideeën – uitermate simpel: regisseurs Axel Danielson & Maximilien Van Aertryck vroegen enkele tientallen badgasten van zéér diverse pluimage voor het eerst in hun leven een tien meter hoge springtoren op te klimmen.

Uiteraard hadden ze eens boven allemaal de vrije keuze tussen het zwembad inspringen of (iets minder stoer, uiteraard) weer naar beneden gaan…

Het resultaat is ronduit fantastisch: we zien wat er gebeurt wanneer élke vezel van het lichaam ‘FUCKING HELL, NO, NIÉT DOEN!’ schreeuwt, ook al zei het brein vooraf ‘Dit gaan we snel even doen’.
We zien pure biologische oerangsten het winnen van geestelijke wil, en vice versa.
We zien mensen létterlijk tijdens hun aanloop door hun eigen benen tegengehouden worden.
We zien waar de uitdrukking ‘met knikkende knieën’ vandaan komt.
We zien dat oma’s van zeventig soms meer mentale kracht blijken te hebben dan getatoeëerde macho-kerels die met veel aplomb de springplank op komen lopen.
We zien tienerkoppeltjes elkaar over de angst-grens heen praten.
We zien mensen de meest idiote excuses verzinnen.
Anderen zeggen dan weer gewoon zonder omwegen ‘fuck this!’, en wandelen weer weg.

Om u maar duidelijk te maken: ‘HOPPTORNET’ is een absolute must see.

Meer fijne gratis topfilms en documentaires zien om de lockdown door te komen?
Check onze almaar groeiende CINEMA CORONA-catalogus!

CINEMA CORONA #161: FAL (Hans Van Nuffel)

FAL

Vandaag in CINEMA CORONA aandacht voor een kortfilm met een stevige lokale link: voor hij zijn langspeeldebuut ‘Adem’ maakte, regisseerde Mechelaar Hans Van Nuffel een aantal kortfilms, waaronder het bekroonde ‘FAL’ (uit 2007).

In die film volgen we een Congolese man (rol van Claude Musungayi) die een luxeauto moet gaan afleveren bij een chique villa.

De vrouw des huizes (Marijke Pinoy) weet echter van niks, en bovendien is diegene die de sportkar besteld heeft – haar man – overleden.
De arrogante, rotverwende zoon (gespeeld door Gilles de Schrijver) kan het allemaal niks schelen, en houdt zich ondertussen in zijn privé-schietbaan achter het huis bezig met zijn dure collectie revolvers en geweren.
Maar net die schiettuigen – en dan vooral het FAL-machinegeweer – blijken echter een bijzonder onverwachte link te leggen tussen de Congolese autoleverancier en de zoon…

‘FAL’ werd bekroond met de Juryprijs op zowel het Festival van Montreal als het Internationaal Kortfilmfestival Leuven.

CINEMA CORONA #156: CAUCHEMAR BLANC (Mathieu Kassovitz)

Cauchemar_Blanc

Dertig jaar oud, maar helaas nog altijd hyperactueel: ‘CAUCHEMAR BLANC’, de kortfilm die Mathieu Kassovitz voor zijn doorbraak ‘La Haine’ draaide.

Het verhaal draait rond vier racisten die – zoals ze elk weekend doen – ‘s nachts in de banlieu in hun auto zitten te wachten tot er een ‘mal blanchi’ passeert die ze in elkaar kunnen timmeren.

Wanneer een oudere Arabische man op een snorfiets voorbijrijdt, zetten ze de achtervolging in.
Die loopt door een plotselinge motorbrand echter helemaal anders dan ze verwachten: verblind door de rook knallen ze tegen een telefooncabine, en maken daardoor het hele appartementsblok wakker. Met alle gevolgen vandien….

Kassovitz baseerde zijn film op het gelijknamige stripverhaal van Moebius uit 1974 (kan je nagaan hoe lang dit thema al ettert!), nadat hij als snotneus op de grootmeester van het stripverhaal was afgestapt om hem om ten eerste om een handtekening te vragen, en ten tweede meteen ook de rechten om de vers gehandtekende strip te mogen verfilmen. Moebius gaf naar verluidt meteen zijn toestemming aan de jonge lefgozer.

Het resultaat is een soort voorstudie van de thema’s en de stijl die Kassovitz zowel in ‘La Haine’ als in ‘Metisse’ verder zou uitwerken.

(In het Frans, zonder ondertitels, maar veel wordt er niet gezegd, en de beelden spreken eigenlijk helemaal voor zich, dus zeker checken!)

Meer gratis online films?
Check de rest van ons CINEMA CORONA-aanbod!

CINEMA CORONA #151: LE CHATEAU DU TAROT (Matteo Garrone)

Le_chateau_du_Tarot
Door corona kunnen uiteraard ook de défilés van de grote modehuizen niet doorgaan, maar daar kan uiteraard – pun not intended – een mouw aan gepast door hun nieuwe collecties per film op de wereld los te laten.

 

En dat mag duidelijk wat kosten: bij Dior hebben ze zelfs Matteo Garrone (‘Gomorra’, ‘Dogman’…) ingehuurd om een kortfilm rond hun lente- en zomercollectie 2021 te draaien.

‘LE CHATEAU DU TAROT’ – de collectie van ontwerpster Maria Grazia Chiuri was geïnspireerd op de tarotkaarten – is uiteraard een lange vermomde Dior-reclamespot, en 100% stijl en 0% inhoud, maar hey, dat mag er van ons ook eens mee tussen in CINEMA CORONA.

Bekeken is de nieuwe collectie dankzij Garrone alleszins, want na amper één maand zit deze kortfilm al aan meer dan 1,6 miljoen views.

Matteo Garrone neemt overigens wel vaker dit soort opdrachten en reclamespots aan.

Voor het Salone del Mobile (de enorme design- en meubelbeurs in Milaan) draaide hij ‘BEFORE DESIGN: CLASSIC. TRADIZIONE NEL FUTURO’ (2016) en ‘DELIGHTFUL’ (2017), kortfilms waarin de hoofdrollen eigenlijk vertolkt worden door stoelen, bedden, kasten, kroonluchters, tafels, gordijnen, lampadaires, tapijten en bijzettafeltjes (grappig genoeg komen die dan ook letterlijk éérst in de aftiteling – de acteurs volgen pas later)

Ook hier werd duidelijk niet op een euro meer of minder gekeken: de muziek is twee keer van topcomponist Alexandre Desplat.

‘BEFORE DESIGN: CLASSIC. TRADIZIONE NEL FUTURO':

‘DELIGHTFUL':