Openluchtvertoning: EEFJE DE VISSER: BITTERZOET (Jaan Stevens & Michiel Venmans)

BITTERZOET_POSTER

Begin dit jaar verscheen ‘Bitterzoet’, het met juichende recensies overladen vierde album van het Nederlandse toptalent Eefje de Visser.

Maar de coronacrisis was ook voor toptalenten ongenadig: door Het Virus viel de hele tour voor de plaat – die haar onder andere naar Werchter zou brengen – in het water.

Gelukkig bedenken creatieve artiesten altijd creatieve oplossingen: Eefje en haar Belgisch-Nederlandse band filmden tijdens de gedwongen coronastop als alternatief een

De_Zomer_Is_Van_Mechelenunieke concertfilm bij elkaar: ‘Bitterzoet’.

‘Bitterzoet’ is meer dan enkel de registratie van een livesessie, want de opnames vonden plaats in de Robot Studios, een Gentse loft waarin Eefje werkt, slaapt en leeft met haar man en muzikale wederhelft Pieterjan.

Alles ademt dan ook volledig de eigenheid en de esthetiek van de groep, wat van ‘Bitterzoet’ een tijdloze en erg persoonlijke film maakt.

EEFJE DE VISSER: BITTERZOET
Regie: Jaan Stevens & Michiel Venmans
NL-B 2020, 88 min.

Deze film werd vertoond door Filmhuis Mechelen op:
ZONDAG 13 SEPTEMBER 2020
om 20u15
ZONDAG 13 SEPTEMBER 2020
om 22u00

Gratis openluchtvertoningen in het kader van de Predikheerlijke Zomer!

Lokatie: binnentuin van Het Predikheren, Goswin de Stassartstraat 88.

INTELLIGENT TREES (Julia Dordel & Guido Tölke)

Intelligent-TreesDe Duitse boswachter Peter Wohlleben en de Canadese wetenschapster Suzanne Simard (Univ. Of British Columbia) leggen in deze docu de communicatie en de (letterlijke) connecties tussen de bomen bloot.

Want onder de schijnbaar niet-communicatieve bomen die we boven de grond zien, loopt net onder de grond een soort ‘internet van het bos’: het Wood Wide Web, een miljoenen kilometers lang
schimmelnetwerk.

LOGO-Lunalia
INTELLIGENT TREES
Regie: Julia Dordel & Guido Tölke
D 2017, 80 min.

 

De in Filmhuis Mechelen geplande vertoning van deze film werd vanwege de corona-pandemie geannuleerd.

Een organisatie het kader van het LUNALIA-festival.

MOTHER + debat met Kristof Bilsen & Dirk De Wachter

Mother_staand
In zijn excellente docu ‘Mother’ neemt regisseur Kristof Bilsen ons mee in de voetsporen van Pomm, een Thaïse vrouw die instaat voor de verzorging van Europese Alzheimerpatiënten.

Die patiënten worden naar Thailand gestuurd omdat ze er door de lage loonkost één op één permanent verzorgd kunnen worden – iets wat in Europa uiteraard alleen voor de extreem rijken is weggelegd.

Pomm is op een tedere, bijna ontroerende wijze begaan met haar werk en haar patiënten, maar tegelijk toont Bilsen ook de keerzijde van haar bestaan: terwijl Pomm zich dag in dag uit bekommert om Maya, de moeder van een Zwitserse familie, vervreemden haar eigen kinderen stilaan van haar, omdat ze eindeloze uren moet kloppen om een leefbaar loon te verdienen…

‘Mother’ is een uiterst mooie, subtiele en bijzonder veelgelaagde documentaire die niet alleen over Alzheimer gaat, maar die zich ook vragen stelt over zorg, over de impact van ziekte op families, over de arm-rijkverhoudingen, over verlies, over opofferingen, over Continue reading “MOTHER + debat met Kristof Bilsen & Dirk De Wachter” »

LUDO IS FANTASTIC (Willie Stewart)

ludo_is_fantastic

De Ierse muzikant en regisseur Willie Stewart volgde vijf jaar lang de Antwerpse undergroundartiest Ludo Mich, doorspitte archieven, en interviewde familie en vrienden.

Dat werk mondde uit in ‘LUDO IS FANTASTIC’: een impressionistisch portret van een renaissanceman die schildert, die de kunsthappening in België introduceerde, die al sinds de vroege jaren ’60 met noise en elektronica bezig is, die films maakte, die gedichten op loonzakjes van arbeiders schreef, die niet vies is van performance art, die met holografie bezig was en die zijn onnavolgbare lach tot kunstwerk verhief.

En iemand die zichzelf ooit verhuurde om bij u thuis de vuilbak buiten te komen zetten, de krant te komen voorlezen en (naargelang de prijs) uw feestjes te doen lukken of mislukken.

Mich (°1945) is ondertussen 74, maar nog zéér alive en kicking: ‘Ludo Is Fantastic’ is een Continue reading “LUDO IS FANTASTIC (Willie Stewart)” »

Art & Film: BODY OF TRUTH (Evelyn Schels)

Body_of_Truth
De ene kunstenaar gebruikt verf, de andere kerft een beeld uit een blok hout of tovert met pellicule.

Maar voor haar ‘Body of Truth’ verzamelde regisseur Evelyn Schels vier vrouwen die het meest persoonlijke, directe en intieme materiaal gebruiken dat er is: het eigen lichaam.

Maar dat is niet enige wat Marina Abramovic, Sigalit Landau, Katharina Sieverding en Shirin Neshat verbindt: alle vier zijn ze getekend door (politieke en/of persoonlijke) drama’s, gaande van de oorlog in Joegoslavië (Abramovic) tot het fascisme (Sieverding),

ACADEMIE_logo_blauw_langen van de onderdrukking binnen een islamtische theocratie (Neshat) tot de dagelijkse angst en terreur (Landau).

Schels toont ons hoe hun ervaringen met oorlog, geweld en Continue reading “Art & Film: BODY OF TRUTH (Evelyn Schels)” »

BRING IT TO THE PEOPLE – The film about the Brussels Jazz Orchestra (Guy Fellemans)

Bring_It_To_The_People_BJOKijkwijzer:

Kijkwijzer_AL

 

 

 

Ruim 25 jaar geleden ontstond in The Sounds – een kleine jazzclub in Brussel – het idee voor een orkest dat ondertussen tot de wereldtop behoort: het Brussels Jazz Orchestra.

Onder impuls van oprichters Frank Vaganée, Serge Plume, Marc Godfroid en Bo van der Werf bouwt de band jaar na jaar een alsmaar groeiende reputatie op, die ook voor het bredere én internationale publiek zichtbaar wordt wanneer de soundtrack voor ‘The Artist’ (waarop ze meespelen) met een Oscar bekroond wordt.

Maar die bekroonde soundtrack is maar één van de vele haltes op het constant

kronkelende parcours van het BJO: dankzij samenwerkingen met grote binnen- en buitenlandse jazznamen zoals Bert Joris, Enrico Pieranunzi, Joe Lovano, Kenny Werner, David Linx en Maria Schneider maar ook met verrassende partners als de De Frivole Framboos, DJ Grazzhoppa en rapper Zed weet het orkest steeds weer te  Continue reading “BRING IT TO THE PEOPLE – The film about the Brussels Jazz Orchestra (Guy Fellemans)” »

Art & Film: BARBARA RUBIN & THE EXPLODING NY UNDERGROUND (Chuck Smith)

BarbaraRubin_Exploding_New_York_Underground_2

Barbara Rubin: de naam zegt u waarschijnlijk volstrekt niks, maar in de vroege jaren zestig was zij korte tijd de absolute queen bee van de volledig door mannen gedomineerde New Yorkse underground en avant garde-kunst.

Zo was het bijvoorbeeld Rubin die Andy Warhol aan Lou Reed en The Velvet Underground voorstelde, een daad waarmee ze zowel de loop van de moderne kunst als van de rock definitief zou veranderen.

Al in 1963 maakte Rubin ‘Christmas on Earth’ (originele titel: ‘Cocks and Cunts’), een schandaalverwekkende film vol expliciete seks en naaktheid, die diezelfde Warhol en een hele generatie van nieuwlichters die niet vies waren van schandaal en publiciteit ongetwijfeld op ideeën moet hebben gebracht. Voetnoot: ze was toen amper achttien.

Een paar maanden voordien had de rebelse tiener nog het braaf-katholieke België geschandaliseerd op het legendarische Festival van Knokke: daar had ze het in Amerika

ACADEMIE_logo_blauw_lang

verboden ‘Flaming Creatures’ van Jack Smith tot in de projectiecabine weten te smokkelen. De onverwachte schandaalprojectie van die film zorgde niet alleen voor een gevecht in regel met de flikken aan de

Continue reading “Art & Film: BARBARA RUBIN & THE EXPLODING NY UNDERGROUND (Chuck Smith)” »

LA ROSE BLANCHE (Kris Kaerts)

rose_blanche_69Café La Rose Blanche is het laatste Griekse volkscafé van Molenbeek. Een halve eeuw al is het in handen van de familie Karassavidis, die vluchtelingenroots heeft in Klein-Azië.

Tegenwoordig wordt het café uitgebaat door de broers Kostas en Pavlos, die de zaak op hun onnavolgbare eigen manier runnen. Wat deze plek uniek maakt, is de manier

La_Rose_Blanchewaarop deze hardwerkende Grieken hun klanten al die tijd in elkaar wisten te klikken – klanten die bijna elke migratiegolf die over Molenbeek heenspoelde vertegenwoordigden.

Regisseur Kris Kaerts en zijn crew proberen deze warme microkosmos vast te houden, terwijl die onhoudbaar aan het  Continue reading “LA ROSE BLANCHE (Kris Kaerts)” »

NI JUGE, NI SOUMISE (Jean Libon & Yves Hinant)

NiJuge

Voor wie de originele vertoningen in het Filmhuis gemist zou hebben (en voor wie opnieuw wil komen zien) hernemen we met veel plezier de grappigste én de meest onthutsende documentaire van de afgelopen jaren: het fantastische ‘Ni Juge, Ni Soumise’ van het duo Jean Libon & Yves Hinant.

Hoofdpersonage is de excentrieke, onconventionele Brusselse onderzoeksrechter Anne Gruwez, in wiens kantoor dag in dag uit een uiterst bonte stoet van verdachten, getuigen, advocaten en speurders ten tonele verschijnt.

Nu eens moet ze aan een inteelt-familie uitleggen dat generaties lang broers met

hun zussen of nichten laten trouwen toch niet zo gezond is (‘Echt? We leren elke dag bij, mevrouw!’), dan weer vertelt ze een arrogant dreigend crimineeltje dat ze hem makkelijk binnen de seconde kan vloeren (‘Ha ja? Welke vechtsport hebt u dan wel gevolgd, madame?’ ‘Yoga!’).

Alsof de nieuwe zaken die we zien passeren nog niet hallucinant genoeg zijn, mogen we er ook de hele tijd bij zijn wanneer ze tussen de bedrijven door een oude, akelige cold case probeert op te lossen: de moord op twee prostituées in de jaren ’90. We volgen  Continue reading “NI JUGE, NI SOUMISE (Jean Libon & Yves Hinant)” »

THE LAST MALE ON EARTH (Floor van der Meulen)

LastMale

Vorig jaar stierf in het Keniase Ol Pejeta-reservaat het laatste noordelijke witte neushoornmannetje.

De Nederlandse documentairemaakster Floor van der Meulen volgde de laatste dagen van zijn leven, en kwam terug met een werkelijk uitmuntende (en zeer fraai gefilmde) documentaire die eigenlijk niet zozeer over die neushoorn gaat, als wel over de bizarre diersoort die hem zo goed als uitgeroeid heeft: de mens!

Want jawel, terwijl Sudan (want zo heet de 45 jaar oude neushoorn) zijn laatste dagen slijt, is rondom hem een heel circus opgebouwd, en dat menselijk circus brengt van der Meulen met een haarscherpe precisie en de nodige droge humor in beeld: bewakers en natuurbeschermers werken zich de pleuris om de wereld de ernst van de situatie duidelijk te maken, toeristen komen van heinde en verre ingevlogen om hem nog snel voor zijn dood te aaien en een selfie met hem te maken, in het park wordt een ware

Mechelen_Mondiaal_Logonatuurpuntprivé-militie opgebouwd om hem te beschermen tegen de stropers (waardoor het wildpark dan weer van die malle T-neushoornshirts moet verkopen om de boel draaiende te kunnen houden), Italiaanse professoren
Continue reading “THE LAST MALE ON EARTH (Floor van der Meulen)” »