Tagarchief: Cinema Corona

CINEMA CORONA #94: THE BIG COMBO (Joseph Lewis)

Geplaatst op door

Big_Combo_LewisQuarantainedag 94!

Vandaag in onze CINEMA CORONA: ‘THE BIG COMBO’ van Joseph Lewis.

Politie-inspecteur Leonard Diamond probeert al een hele tijd gangster Mr. Brown te betrappen op financiële malversaties, maar harde bewijzen tegen de man ontbreken.
Bovendien heeft de gladde, psychopathische gangsterbaas op alle mogelijke niveaus connecties.
Of zoals zijn collega-inspecteur het uitdrukt: ‘You’re fighting a swamp with a teaspoon’.

En omdat het onderzoek handenvol geld kost en geen resultaat oplevert, dreigen zijn oversten er ook nog eens mee het helemaal stop te zetten.

Diamond ziet een laatste kans in het schaduwen van Susan Lowell, de vriendin van de gangster. De bloedmooie – maar suïcidale – dame is uitgegroeid tot een ware obsessie voor de speurder…

‘THE BIG COMBO’ is een magistrale film noir van Joseph Lewis, die vijf jaar eerder ook al het even briljante ‘Gun Crazy’ maakte.
Let vooral op de fabelachtige fotografie van John Alton, het wondermooie chiaroscuro-schaduwenspel en de excellente, jazzy soundtrack van David Raskin.

Bijzonder uniek, opvallend en gewaagd voor een film uit 1955: de twee genadeloze hitmen van Mr. Brown (gespeeld door Earl Holliman en Lee Van Cleef) zijn een voor de goede verstaander bijna openlijk homoseksueel koppel.

CINEMA CORONA #93: RAKKA (Neill Blomkamp)

Geplaatst op door

Rakka_posterQuarantainedag 93!

Vandaag maken we in CINEMA CORONA tijd voor de betere hedendaagse science fiction-horror: ‘RAKKA’ van de Zuid-Afrikaan Neill Blomkamp (‘District 9′), die voor de hoofdrol Sigourney Weaver wist te strikken.

De plot draait rond een groep aliens die op de aarde geland is: wat ze precies willen is niet duidelijk, maar dat ze niet vreedzaam zijn tegenover de mensheid is dan weer zéér duidelijk.

Door grote delen van de oerwouden in brand te steken hebben de aliens de planeet zo goed als onleefbaar gemaakt, en elders worden mensen onderworpen als slaven, of worden er apparaten ingeplant in de hersenen van gevangenen.

Hier en daar vechten nog enkele kleine groepen menselijke verzetsstrijders een compleet hopeloos lijkende strijd uit.
En om te overleven, moeten die soms onmogelijke verbonden aangaan, en dringen zich keuzes op die in vredestijd volstrekt immoreel zouden zijn.

Zo kan de groep rond verzetsleidster Jasper (Sigourney Weaver) alleen overleven dankzij de hulp van Nosh, een cynische pyromaan en bommenmaker die in meer vreedzame tijden gegarandeerd in de gevangenis zou zitten…

Blomkamps lanceerde met zijn Oats Studios via YouTube al diverse filmische ideeën, om te zien welke bij het publiek en de grote filmstudio’s aanslaan, en waar mogelijk een echte bioscoopfilm kan uit volgen.
‘RAKKA’ is er daar één van, en het is alvast een machtige showcase voor hun talent: de apocalyptische sfeerschepping is magistraal, en ook visueel is dit ronduit verbluffende stuff, verteld vanuit drie verschillende standpunten.

(OPGELET: een aantal scènes zijn niet geschikt voor gevoelige kijkers)

CINEMA CORONA #91: THE STRANGER (Orson Welles)

Geplaatst op door

The_StrangerDeze film was maar tijdelijk beschikbaar en is niet meer te bekijken, u kunt nog wel tal van andere boeiende films online zien in onze CINEMA CORONA.

—

‘THE STRANGER’ is misschien wel de meest ondergewaardeerde film uit de rijke carrière van de briljante Orson Welles.

De film werd meteen na WOII gemaakt, en draait rond nazi-jager Wilson (gespeeld door Edward G. Robinson).
Die is op zoek naar de hooggeplaatste nazi Franz Kindler, die erin geslaagd is uit handen van de geallieerden te blijven.
Omdat er geen enkel spoor is naar de man, wordt besloten zijn vriend en collega-nazi Konrad Meinike te laten ontsnappen en die vervolgens te laten schaduwen, in de hoop dat hij hen naar de spoorloze Kindler zal brengen.

De “ontsnapte” Meinike vlucht naar Harper, een klein stadje in Connecticut. Een plaats waar zich op het eerste gezicht geen ex-nazi’s schuilhouden, maar een doodgewoon plaatsje met een school, een kerk en een dorpswinkel annex café…

Wat volgt is een kat-en-muis-spel tussen de nazi-jager en zijn prooi.

Orson Welles zelf was totaal niet tevreden over de film, omdat monteur Ernest Nims van de studio de opdracht had gekregen alles wat maar enigszins overbodig leek weg te knippen.
Nims – door Welles denigrerend ‘the Great Supercutter’ genoemd – kweet zich nogal enthousiast van die taak, en sneed ruim een half uur weg van de versie die Welles in zijn hoofd. Onder andere een openingsscène van negentien minuten is zo (waarschijnlijk definitief) verloren gegaan…

Desalniettemin is ‘The Stranger’ nog altijd een lekker ouderwets spannende thriller, met prima vertolkingen van Robinson, Loretta Young en uiteraard Welles zelf, in prachtige zwart-witbeelden gegoten door meester-cameraman Russell Metty.

‘The Stranger’ is overigens ook de eerste fictiefilm waarin beelden van de holocaust gebruikt zijn (toen Welles de eerste newsreels van de concentratiekampen zag, vond hij het essentieel dat iederéén die beelden te zien zou krijgen)

Regisseur Joe Dante vertelt over de achtergrond van de productie ‘The Stranger':

CINEMA CORONA #90: THE LAST FARM (Runar Runarsson)

Geplaatst op door

The Last_Farm_Quarantainedag 90!

Vandaag in onze CINEMA CORONA: ‘THE LAST FARM’ van Runar Runarsson, van wie we eerder dit jaar nog de unieke mozaïekfilm ‘Echo’ vertoonden.

Aan de winderige en verlaten kust van Ijsland – ver weg van de bewoonde wereld – heeft Hrafn samen met zijn vrouw Groa zijn hele leven een boerderij gehad.

Maar nu – nog voor de gure winter eraan komt – maken ze zich op om naar een rusthuis te vertrekken.
Maandag komt hun dochter Lilja hen oppikken, maar toch is Hrafn dat laatste weekend nog bijzonder druk in de weer met vanalles en nog wat. Waarom?

‘THE LAST FARM’ is een pakkend en verrassend verhaal over liefde, oud worden en afscheid nemen, door Runarsson in prachtige beelden gegoten.

De erg mooie muziek is van Kjartan Sveinsson van Sigur Ros.

Bekroond met een Oscarnominatie.

CINEMA CORONA #89: MULTIPLE MANIACS (John Waters)

Geplaatst op door

Multiple_ManiacsQuarantainedag 89!

Vandaag in CINEMA CORONA: ‘MULTIPLE MANIACS’, een film van John Waters die ook na 50 jaar nog zó wansmakelijk is dat hij nog altijd perfect in de tijdsgeest past!

‘Multiple Maniacs’ werd in 1970 met een budget van “ongeveer 5.000 dollar” door Waters en een stel gekke vrienden (met als “ster” de onnavolgbare travestiet Divine) gedraaid met de bedoeling zoveel mogelijk mensen op stang te jagen.

Een bedoeling die jammerlijk mislukte, want 50 jaar later deze als practical joke gemaakte film een absolute klassieker van de Goede Slechte Smaaak geworden, én – helemaal hilarisch – piekfijn gerestaureerd heruitgebracht in de Criterion-collectie, tussen de films van Ingmar Bergman en Andrei Tarkovski.

Het verhaal is losjes gebaseerd op dat van de Manson Family, de sekte rond Charles Manson die in 1970 net een spoor van dood en vernieling door Californië getrokken had.

Alles draait rond Lady Divine, die met haar circusshow van freaks en seksuele perverten door het nette huisje-tuintje-boompje-deel van Amerika trekt.
Hoewel de ingang voor deze ‘Cavalcade of Perversion’ gratis is, is de inhoud van hun freakshow zó walgelijk dat de potentiële toeschouwers meestal lichte fysieke dwang nodig hebben om binnen te gaan, en in sommige gevallen zelfs gewoon gedrogeerd moeten worden – en bovendien worden ze aan het eind van de show steevast beroofd door Divine.

Na een tijdje is Divine die berovingen echter beu, en besluit ze de toeschouwers maar meteen te vermoorden in plaats van hen te beroven…

De film heeft alles wat een mens zich aan slechte smaak en Z-filmpret kan wensen: het begint al meteen met de heerlijk knullige titelsequentie, en na 90 waanzinnige minuten waarin lijmsnuivers, een rozenkrans en een gigantische kreeft een hoofdrol spelen, blijft de toeschouwer verbluft achter met het gewenste ‘what the fuck did I just watch?’-gevoel.

Waters vond destijds uiteraard geen verdeler voor zijn film, en huurde dan maar zelf cinemazalen en drive in-theaters af om hem aan de man te brengen: met succes, want een halve eeuw later is John Waters voor duizenden wansmaak-fans nog altijd de enige echte Pope of Trash.

Enjoy!

Interview met Waters naar aanleiding van de restauratie van de film:

CINEMA CORONA #87: BAGHDAD MESSI (Sahim Omar Kalifa)

Geplaatst op door

Baghdad_MessiQuarantainedag 87!

Van de Belgisch-Koerdische filmmaker Sahim Omar Khalifa toonden we in het Filmhuis al de excellente langspeler ‘Zagros’, maar zijn internationale doorbraak beleefde hij al in 2012, toen hij op talloze festivals overal ter wereld scoorde met zijn ‘BAGHDAD MESSI’.

Het verhaal draait rond de jonge Hamoudi, een kleine voetbalfanaat uit Bagdad die in het Iraakse oorlogsgeweld een been is kwijtgeraakt.

Dat belet hem echter niet mee te voetballen met zijn vrienden (keeper spelen lukt nog net met één been), of te supporteren voor zijn grote held, Lionel Messi.

Uiteraard zit de hele buurt voor de tv waneer Messi het in de Champions League-finale Barcelona-Manchester United opneemt tegen zijn grote rivaal Ronaldo. Maar helaas begeeft Hamoudi’s gammele tv het midden in de finale…

Twee leuke weetjes: de film belandde op de longlist voor de Oscars, en de kleine hoofdrolspeler Ali Raad Al-Zaydawi zou later Messi echt ontmoeten.

CINEMA CORONA #86: ONE WEEK (Buster Keaton)

Geplaatst op door

One_WeekQuarantainedag 86!

Kan er tussen de dagelijkse rampberichten over corona, racisten, IS, smeltende poolkappen, opbrandende regenwouden, alarmerend lage waterstanden, Donald Trump, Bolsonaro en Poetin door ook nog eens gelachen worden?

Welja: in CINEMA CORONA, want wij hebben een werkelijk ge-wel-di-ge komedie klaarstaan, vanaf de eerste tot de laatste seconde non-stop volgepropt met gags, slapstick, briljante visuele jokes en ronduit krankzinnige (en nog altijd onovertroffen) filmische stunts: ‘ONE WEEK’ van Buster Keaton, gemaakt in 1920 (!!!)

De plot is simpel: Buster is net getrouwd met zijn geliefde, en heeft een zelfbouwpakket voor een eigen huis gekocht.
Vol goede moed beginnen ze samen aan hun liefdesnestje te timmeren, zagen en boren. Helaas heeft een afgewezen huwelijkskandidaat van zijn kersverse echtgenote het bouwpakket lichtjes gesaboteerd…

De hele film is een swingende opeenvolging van briljante komische scènes, maar vooral de scène waarin Buster een volledige huisgevel op zijn hoofd dreigt te krijgen is een absolute klassieker geworden – en opgenomen een eeuw vóór er van CGI sprake was, jongelui!

De evenzeer uitmuntende soundtrack is live opgenomen bij onze onvolprezen collega’s van The Lucky Dog Picturehouse, inclusief de talloze lachsalvo’s van het publiek.

U wil nóg meer Buster Keaton?
Dan verwijzen u graag naar het geniale ‘THE SCARECROW’, ook nog altijd gratis te (her)bekijken!
Of naar niet minder briljante films als ‘THE GENERAL’ of ‘THE PALEFACE’.

Enjoy!

Meer interessante achtergrondinfo bij de comedy van Keaton en die van ‘ONE WEEK’ in het bijzonder in dit filmpje:

CINEMA CORONA #84: PICCOLE AVVENTURE ROMANE (Paolo Sorrentino)

Geplaatst op door

Quarantainedag 84!PICCOLE AVVENTURE ROMANE

Tussen zijn alom gesmaakte langspeelfilms als ‘La Grande Bellezza’, ‘Il Divo’, ‘Youth’ of ‘Loro’ door maakt Paolo Sorrentino ook graag en veel korte films.

Uit dat rijtje kozen wij voor onze CINEMA CORONA ‘PICCOLE AVVENTURE ROMANE’ uit, een kort verhaaltje over twee fotomodellen die door de fotograaf halfnaakt op de set worden achtergelaten.
Na tevergeefs op zijn terugkomst gewacht te hebben, trekken ze door het nachtelijke Rome, op zoek naar een klerenwinkel.

‘PICCOLE AVVENTURE ROMANE’ is een fraaie korte stijl- en vingeroefening in typische Sorrentino-modus: elk beeld ademt esthetiek en oog voor detail uit.

Enjoy!

CINEMA CORONA #83: TROIS STROPHES SUR LE NOM DE SACHER (Chantal Akerman)

Geplaatst op door

Trois_Strophers

Quarantainedag 83!

Vandaag zou Chantal Akerman (1950-2015) zeventig geworden zijn.

Ook vijf jaar na haar dood blijft Akerman veruit Belgiës belangrijkste en meest invloedrijke cineaste: van Michael Haneke tot Sofia Coppola, van Gus Van Sant tot Todd Haynes, allemaal citeerden ze Akerman als een belangrijke invloed, en haar films worden nog altijd overal ter wereld vertoond en bekeken.

Als eerbetoon hebben we in CINEMA CORONA vandaag ‘TROIS STROPHES SUR LE NOM DE SACHER’ klaarstaan: eigenlijk gewoon een registratie van een muziekstuk van Henri Dutilleux, vertolkt door de virtuoze celliste (en partner van Akerman) Sonia Wieder-Atherton.

Maar Akerman zou Akerman niet zijn als ze van zo’n registratie niet iets uitzonderlijks had gemaakt: de setting en de kleuren zijn adembenemend – een levend schilderwerk – terwijl zich op de achtergrond een scène lijkt af te spelen die verdacht veel op iets uit Hitchcocks ‘Rear Window’ lijkt…

Van Akerman zijn overigens ook ‘PORTRAIT D’UNE JEUNE FILLE DE LA FIN DES ANNEES 60 A BRUXELLES’ en ‘J’AI FAIM, J’AI FROID’ nog altijd te bekijken in onze Cinema Corona.
Doén!

CINEMA CORONA #82: FAUST (Friedrich Wilhelm Murnau)

Geplaatst op door

FaustQuarantainedag 82!

Folk-horror is de laatste jaren opnieuw behoorlijk populair onder de millenials (Ari Asters ‘Midsommar’ is maar één voorbeeld), maar hey kids: ook uw betovergrootouders smulden al van het genre.

Als bewijs hebben we vandaag in CINEMA CORONA het magistrale ‘FAUST’ van de grote Friedrich Wilhelm Murnau klaarstaan.

Het verhaal is losjes gebaseerd op de klassieke versie van de Faust-mythe van Goethe (de ondertitel van de film is dan ook ‘Eine Deutsche Volkssage’) waarin Mephisto met een aartsengel wedt dat hij de ziel van een goede man kan vernietigen. Als Mephisto de weddenschap wint, krijgt hij de macht over de hele aarde.
Mephisto kiest als doel Faust, een alchemist in een Duits stadje. Het plaatsje wordt meteen door allerlei plagen getroffen (dit is de ideale film om tijdens een virus-lockdown te bekijken), en hoe hard Faust ook bidt en werkt, de ellende en de rampspoed blijft keihard toeslaan.

Ten einde raad gooit Faust zijn bijbel in het vuur, en besluit hij zijn ziel aan de duivel te verkopen…

Visueel is dit – zoals altijd bij Murnau – een ronduit verbluffende film, met in de hoofdrollen de toenmalige sterren Gösta Ekman (als Faust), Emil Jannings (als Mephisto) en Camilla Horn (als Gretchen, de gedoemde geliefde van Faust).