Vandaag in CINEMA CORONA: ‘MULTIPLE MANIACS’, een film van John Waters die ook na 50 jaar nog zó wansmakelijk is dat hij nog altijd perfect in de tijdsgeest past!
‘Multiple Maniacs’ werd in 1970 met een budget van “ongeveer 5.000 dollar” door Waters en een stel gekke vrienden (met als “ster” de onnavolgbare travestiet Divine) gedraaid met de bedoeling zoveel mogelijk mensen op stang te jagen.
Een bedoeling die jammerlijk mislukte, want 50 jaar later deze als practical joke gemaakte film een absolute klassieker van de Goede Slechte Smaaak geworden, én – helemaal hilarisch – piekfijn gerestaureerd heruitgebracht in de Criterion-collectie, tussen de films van Ingmar Bergman en Andrei Tarkovski.
Het verhaal is losjes gebaseerd op dat van de Manson Family, de sekte rond Charles Manson die in 1970 net een spoor van dood en vernieling door Californië getrokken had.
Alles draait rond Lady Divine, die met haar circusshow van freaks en seksuele perverten door het nette huisje-tuintje-boompje-deel van Amerika trekt.
Hoewel de ingang voor deze ‘Cavalcade of Perversion’ gratis is, is de inhoud van hun freakshow zó walgelijk dat de potentiële toeschouwers meestal lichte fysieke dwang nodig hebben om binnen te gaan, en in sommige gevallen zelfs gewoon gedrogeerd moeten worden – en bovendien worden ze aan het eind van de show steevast beroofd door Divine.
Na een tijdje is Divine die berovingen echter beu, en besluit ze de toeschouwers maar meteen te vermoorden in plaats van hen te beroven…
De film heeft alles wat een mens zich aan slechte smaak en Z-filmpret kan wensen: het begint al meteen met de heerlijk knullige titelsequentie, en na 90 waanzinnige minuten waarin lijmsnuivers, een rozenkrans en een gigantische kreeft een hoofdrol spelen, blijft de toeschouwer verbluft achter met het gewenste ‘what the fuck did I just watch?’-gevoel.
Waters vond destijds uiteraard geen verdeler voor zijn film, en huurde dan maar zelf cinemazalen en drive in-theaters af om hem aan de man te brengen: met succes, want een halve eeuw later is John Waters voor duizenden wansmaak-fans nog altijd de enige echte Pope of Trash.
Enjoy!
Interview met Waters naar aanleiding van de restauratie van de film: