HOW TO MAKE MILLIONS BEFORE GRANDMA DIES

 

How_To_Make_Millions_Poster‘HOW TO MAKE MILLIONS BEFORE GRANDMA DIES’ is niet alleen de film met de meest intrigerende titel van het jaar, het is ook dé alle records verbrijzelende Aziatische filmhit van het jaar.

En wie deze Thaise parel ziet, zal ook meteen begrijpen waarom de film zo populair is: een boeiend, pakkend en verrassend verhaal dat recht op het hart mikt, gekruid met flink wat emotie en humor, en vertolkt door prima acteurs. What’s not to like?

Alles draait rond M, een slungelige puber die zijn dagen doorbrengt zoals alle slungelige pubers overal ter wereld hun dagen als slungelige puber doorbrengen: met gamen, voor de computer hangen, rondlummelen, op zijn telefoon kijken, nog wat meer gamen, zijn kamer niet opruimen en passief-agressief op de zenuwen van iedereen in zijn omgeving werken.

Wanneer zijn oma het nieuws te horen krijgt dat ze ongeneeslijk ziek is, probeert hij het

zo goed als onbestaande contact met haar wat te herstellen.
Aan de ene kant omdat hij beseft dat hij nooit veel aandacht aan haar besteed heeft, maar aan de andere kant ook wel een beetje omdat hij hoopt op de rijkelijke erfenis…

Om die erfenis binnen te rijven gaat hij veel meer voor haar zorgen, maar zijn zorg heeft een onverwacht effect: er groeit een échte en hechte band tussen de twee compléét verschillende generaties die voordien nog nooit echt met elkaar Continue reading “HOW TO MAKE MILLIONS BEFORE GRANDMA DIES” »

GHOST TRAIL (Jonathan Millet)

 

Ghost_Trail_posterEen intelligente, humane thriller, gebaseerd op waargebeurde verhalen rond een – helaas – brandend actueel thema: ‘GHOST TRAIL’ van Jonathan Millet heeft alles wat een goede Filmhuisfilm moet hebben.

De film draait rond Hamid, een jonge Syriër die in Aleppo literatuur doceerde, maar opgepakt en gemarteld werd door het regime, tot hij erin slaagde naar Europa te vluchten.
Daar heeft hij zich aangesloten bij een geheime organisatie die – net als de Joodse nazijagers na WOII – zoveel mogelijk daders van de martelingen voor het gerecht probeert te brengen.

Zo is hij zelf op zoek naar Harfaz, een beruchte bewaker uit het al even beruchte gevangenenkamp waarin hij zat.
Het spoor leidt hem naar Straatsburg, waar hij – volgens hem tenminste – de dader

aantreft. Probleem: Hamid was tijdens zijn mishandelingen geblinddoekt, en weet dus niet hoe de man eruit ziet.

De vraag wordt dus opeens of de man écht wel Harfaz is, of dat Hamids door wraakgevoelens vertroebelde brein vooral wil dat de man die hij opgespoord heeft Harfaz is…

‘GHOST TRAIL’ is een film die de sfeer van Francis Ford Coppola‘s meesterwerk ‘The Conversation’ uitademt: geen film die het van de actie of ontploffingen moet hebben,  Continue reading “GHOST TRAIL (Jonathan Millet)” »

MISÉRICORDE (Alain Guiraudie)

 

Misericorde_posterNa een lange afwezigheid keert Jérémie terug naar het doodse gehucht Saint-Martial: zijn oude baas – de plaatselijke bakker – is overleden, en omdat hij de begrafenis wil bijwonen, zal hij een paar dagen bij Martine, de bakkersweduwe, logeren.

Maar dat is niet naar de zin van haar zoon Vincent.
De komst van Jérémie zorgt sowieso al voor onrust in het dorpje: iedereen vraagt zich af wat nu eigenlijk zijn échte bedoelingen zijn, want alles wat hij vertelt hangt van de leugens aan elkaar.

En een mysterieuze verdwijning, een dreigende buur, een rare abt en de homo-erotische ondertoon die Jérémie constant lijkt op te poken doen de achterdocht, de roddels en de vragen alleen maar toenemen…

De Franse regisseur-provocateur Alain Guiraudie (‘L’inconnu du Lac’) heeft met ‘Miséricorde’ alweer een lekker subversieve film gebrouwen, vol knipogen naar allerlei grote namen: een snuifje Hitchock hier, wat Pasolini daar, een toets Bresson ginder, en dan nog wat Coen Brothers erbij.

Net als zijn hoofdpersonage zet Guiraudie de kijker graag op het compleet verkeerde been: eerst denk je naar een psychologische thriller te zitten kijken, vervolgens kom je in een duistere komedie terecht, en dan weer beland je in een mystiek seksueel sprookje.

Als u in vakjes weigert te denken, en niet van voorgekauwde kost of platgetreden  Continue reading “MISÉRICORDE (Alain Guiraudie)” »

Familiefilmontbijt: SIROCCO EN HET KONINKRIJK VAN DE WIND

Isirocco_en_het_koninkrijk_van_de_wind_postern het betoverende ‘SIROCCO EN HET KONINKRIJK VAN DE WIND’ volgen we de zusjes Juliette en Carmen die per ongeluk in de wereld uit hun lievelingsboek belanden.

Als katten dwalen ze door het Koninkrijk van de Wind, waar de bewoners geteisterd worden door de boze tovenaar Sirocco.

Gelukkig krijgen ze hulp van Selma, een zangeres die hen de weg helpt te vinden.

‘SIROCCO EN HET KONINKRIJK VAN DE WIND’ is een meeslepend, magisch en prachtig geanimeerd verhaal met de stemmen van Lotte De Clerck, Eva Kamanda, Bill Barberis, Sali Haidara en Rocky Sturm.

Een absolute aanrader voor de fans van ‘Spirited Away’ en ‘Alice in Wonderland’!

SIROCCO EN HET KONINKRIJK VAN DE WIND
Regie: Benoit Chieux
B/FR 2023, 80 min.

REKKERNederlands gesproken!

RICHTLEEFTIJD:
6+

ZONDAG 15 DECEMBER
Ontbijt vanaf 10u00
Film om 11u00

 

HOxfam_Wereldwinkel_net lekkere ontbijt en de dampende koffie worden als vanouds geserveerd door Wereldwinkel Mechelen.

I.s.m. REKKER en CCM

Art & Film: THE LAST PLACE THEY THOUGHT OF – BLACK ARCHIVE

The_Last_PlaceVertoning:
ZATERDAG 14 DECEMBER
om 16u00

Inkom is inbegrepen in de tickets voor de expo.

TICKETS aan de kassa.

 

Van 14 december tot 2 maart loopt in de Kunsthal Mechelen de expo ‘THE LAST PLACE THEY THOUGHT OF’.

Deze door Sorana Munsya gecureerde expo brengt het werk samen van elf zwarte vrouwelijke kunstenaars.

ABlack_Archivean de expo is ook een filmluik verbonden, gecureerd door het collectief BLACK ARCHIVE, dat bestaat uit Maxime Jean-Baptiste, Eden Tito Collins, Sofia Dati en Stéphane Gérard.

Verspreid over drie zaterdagen zal het BLACK ARCHIVE-programma te zien zijn in het Filmhuis.

Op het programma van zaterdag 14/12 staan:

VERTIÈRES N’EXISTE PAS
‘Vertières N’Existe Pas’ is een experimentele film waarin hetzelfde verhaal steeds terugkomt, telkens anders gemonteerd.
Regie: Gaëlle Choisne
2018, 13′
Engels ondertiteld

À L’OUEST
In deze autobiografische film volgen we het spoor van filmmaakster Violaine Le Fur, van haar geboorte tot haar verzoening met Kameroen, het geboorteland van haar vader.
Geen enkel sleutelmoment uit een gemengd Frans en Afrikaans leven wordt daarbij uit de weg gegaan tot het inzicht dat ze het ontbrekende deel uit haar vaders leven moet gaan ontdekken.
Regie: Violaine Le Fur
2019, 23′
Engels ondertiteld

DOUVAN JOU KA LEVÉ
Een in het Haïtiaans-Creools opgenomen film die zich de vraag stelt wat het vandaag betekent om Haïtiaan te zijn, en hoe Haïti de alomtegenwoordige stagnatie kan overwinnen.

DOUVAN PRORES HQ MASTER ENG 1(1)

De filmmaakster is zelf geboren in een arme buurt, maar vandaag, op haar 31ste, is ze actrice en regisseur. Op basis van haar eigen persoonlijke geschiedenis en zoektocht naar identiteit wil ze een frisse kijk geven op haar geboorteland en de bevolking.
Regie: Géssica Généus
2017, 51′
Engels ondertiteld

Vertoning:
ZATERDAG 14 DECEMBER
om 16u00

Tkunsthal-mechelen-uitgelichtICKETS aan de kassa.

Een Art & Film-vertoning
i.s.m. Kunsthal Mechelen en
Academie Mechelen.

ACADEMIE_logo_blauw_langDe volgende Black Archive-vertoningen vinden plaats op:
ZATERDAG 18 JANUARI om 18u00 - info HIER!
ZATERDAG 15 FEBRUARI om 18u00 - info HIER!

Art & Film: GAMLET (Jan Beddegenoodts)

gamlet_poster

Gamlet Zinkivskyi is de beroemdste straatkunstenaar van Oekraïne.

Toen de Russen met een colonne tanks het land binnenvielen, kreeg Gamlet van zijn commandant het bevel om te blijven schilderen. Humor is zijn krachtigste wapen.

Een jaar na die grootschalige inval van Rusland ging regisseur Jan Beddegenoodts met Gamlet en zijn beste vriendin Nastia op stap door het geteisterde, verscheurde land, en ontmoeten we soldaten en andere kunstenaars die hem inspireren.

Allemaal proberen ze op hun manier hun leven voort te zetten in een onmogelijke situatie – ‘Broken but not destroyed’. Ook Gamlet blijft ondanks de verwoestingen en de doden vastberaden kunst maken, in de overtuiging dat kunst, zelfs te midden van oorlog, een verbindende kracht is.

‘GAMLET’ is een roadmovie met kunstenaars en soldaten door een land in oorlog, en een document over de veerkracht van de menselijke geest.

GAMLET
Regie: Jan Beddegenoodts 
UKR-B 2024, 41 min.

Polina Torubarova

Polina Torubarova


Voorafgaand aan ‘Gamlet’ vertonen we de kortfilm ‘HOME’ van Polina Torubarova.

Ondanks het feit dat de Oekraïnse vluchtelingen dankbaar zijn voor de gastvrije opvang die ze op veel plaatsen kregen, blijft het knagen dat hun eigen huizen vol herinneringen en gebroken dromen zijn achtergebleven.

‘Home’ is een filmische adaptatie van een gedicht van Nataliya Marynchak, een schrijfster uit Kharkiv.

HOME eng version.00_01_51_04.Still002HOME
Regie: Polina Torubarova
UKR 2024, 3′

 

Na de vertoning van ‘GAMLET’ volgt een gesprek met:

Jan_Van_Woensel- Jan Beddegenoodts
(regisseur)

- Jan Van Woensel, curator van de ‘Crisis of Imagination-expo met Oekraïnse kunstenaars.
Hij is gastprofessor aan de Staatsacademie van Kharkiv.

- Bruno Beeckman, die als producer voor de EBU in Oekraïne werkte.
Van daaruit deed hij geregeld verslag voor de VRT.
Hij bundelde zijn Oekraïnse ervaringen in het dagboek ‘Ook onze oorlog’.Bruno_Beeckman

 

Vertoning:
MAANDAG 2 DECEMBER om 19u30 

Continue reading “Art & Film: GAMLET (Jan Beddegenoodts)” »

QUAND VIENT L’AUTOMNE (François Ozon)

 

quand-vient-l-automne-posterMichelle geniet van haar pensioen in een rustig Frans dorp, vlakbij haar beste vriendin Marie-Claude.

Ze kijkt enorm uit naar het bezoek van haar kleinzoon Lucas, die de schoolvakantie bij haar zal doorbrengen. Het bezoek van haar kleinkind verloopt echter compleet anders dan verwacht, en al snel moet Michelle de kleine Lucas weer laten gaan. En alleen thuis voelt ze zich eenzaam, en loert depressie altijd om de hoek.

Maar aan dat probleem gaat iets veranderen wanneer de zoon van haar vriendin Marie-Claude uit de gevangenis vrijkomt, en zich met de zaken gaat bemoeien…

François Ozon legt in ‘QUAND VIENT L’AUTOMNE’ op meesterlijke wijze de (vaak moeilijke en complexe) relaties tussen ouders en kinderen bloot, en verpakt ze in een heerlijke, meeslepende, zorgvuldig opgebouwde thriller, gekruid met flink wat giftige paddestoelen en zwarte humor.

Hélène Vincent en Josiane Balasko zijn geweldig als de twee ouder wordende Continue reading “QUAND VIENT L’AUTOMNE (François Ozon)” »

TATAMI (Guy Nattiv & Zar Amir Ebrahimi)

 

tatami_posterEen Iraanse actrice die samen met een Israelische regisseur een film maakt: dat alleen zou in de huidige tijd al voldoende moeten zijn om ‘TATAMI’ te programmeren.

En dat het ook nog eens een fantastisch straffe (en op ware gebeurtenissen gebaseerde) film is geworden, maakt ‘Tatami’ helemaal tot een absolute must see.

De film draait rond de Iraanse topjudoka Leila, die helemaal klaargestoomd is om met een medaille van de wereldkampioenschappen naar huis terug te komen.
De eerste kampen verlopen ook prima, maar dan blijkt dat ze door de loting verderop in het tornooi tegen een Joodse tegenstander zou kunnen uitkomen.

Omdat een mogelijke nederlaag tegen aartsvijand Israel volgens het ayatollah-regime ten allen tijde vermeden moet worden, zetten ze Leila en haar coach Mayram onder

druk om een blessure te veinzen en zich uit het tornooi terug te trekken.

Leila weigert echter zich haar medailledroom (en het jarenlange harde werk daarvoor) te laten afpakken, maar vanuit Teheran worden alle mogelijke middelen ingezet, tot het bedreigen van haar familie toe…

De Iraanse actrice Zar Amir Ebrahimi (‘Holy Spider’) is niet alleen uitstekend in de rol van coach Mayram, ze regisseerde ook samen met de Israëlische filmmaker Guy Nattiv (‘Golda’) deze uitstekende, stijlvolle, zéér relevante en tegelijkertijd razend Continue reading “TATAMI (Guy Nattiv & Zar Amir Ebrahimi)” »

LES GLANEURS ET LA GLANEUSE (Agnès Varda)

 

Les-glaneurs-et-la-glaneuse-posterVolgens een oude Franse wet heeft iedereen het recht om de overblijfselen van oogsten of achtergelaten rommel op te rapen voor eigen gebruik of voor de verkoop. En of er Fransen zijn die van die wet gebruik maken!

Gewapend met een piepklein cameraatje ging Agnès Varda in heel Frankrijk op zoek naar deze uiterst bonte bende ‘glaneurs’: de ene glaneur is een clochard, de andere is een grootgrondbezitter of een psycho-analist. We ontmoeten een sterrenchef die voedsel gaat rapen, en zijn er artiesten – zoals Louis Pons – die de gerecycleerde goederen in hun werk gebruiken. Er zijn glaneurs in de wijngaarden in het zuiden, op de patattenvelden in het

(de vertoning zelf is – in tegenstelling tot deze trailer – Nederlands ondertiteld!)
——————————————————————————————————-

noorden én midden in grootsteden als Parijs. De ene is glaneur uit financiële noodzaak, anderen hebben ethische, kunstzinnige of ecologische redenen.
En er is uiteraard ook regisseuse Agnès Varda zelf, een filmische glaneuse die nijverig het soort beelden sprokkelt die anderen laten liggen.

Varda liet zich voor deze heerlijke docu ïnspireren door het negentiende-eeuwse schilderij ‘Les Glaneurs’ van Jean-François Millet, waarop drie korenrapende boerenvrouwen staan afgebeeld.

Een kleine maar zeer bijzondere film vol al even bijzondere ontmoetingen, aanzettend  Continue reading “LES GLANEURS ET LA GLANEUSE (Agnès Varda)” »

STERBEN (Matthias Glasner)

 

sterben_posteerMoeder Lissy en haar volwassen kinderen Tom en Ellen behoren allemaal tot de familie Lunies.

Die achternaam lijkt echter hun enige overeenkomst te zijn, want verder leiden ze allemaal een totaal verschillend leven.
Terwijl Tom als dirigent een bijzonder ambitieus muziekstuk probeert te voltooien – wat niet makkelijk is wanneer de depressieve componist van het stuk te pas en te onpas op de repetities opduikt om de muzikanten te beledigen en Toms gezag te ondermijnen – worstelt zijn zus Ellen met allerlei innerlijke demonen.

Ellen is eigenlijk gezegend met evenveel muzikaal talent als Tom, maar dat laat ze alleen maar horen wanneer ze zat genoeg is. Verder moddert maar wat aan als tandartsassistente.

Moeder Lissy is dan weer stiekem blij wanneer ze haar dementerende echtgenoot eindelijk in een verzorgingstehuis kan dumpen. Maar haar geluk is van korte duur is wanneer ook haar eigen gezondheid het opeens laat afweten.

Eigenlijk is er volstrekt niéts dat deze familieleden onderling verbindt.
Maar misschien kan de dood wel een handje helpen om hen wat nader tot elkaar te brengen…

‘STERBEN’ is een heerlijke brok cinema die het midden houdt tussen een episch familiedrama en een inktzwarte komedie.
In drie hoofdstukken wordt telkens een ander personage centraal uit het gezin gezet, waardoor je ook telkens een compleet ander perspectief krijgt op het sowieso al alle kanten uitwaaierende verhaal: het ene moment laat ‘STERBEN’ je gieren van het lachen, even later wordt het melancholisch of voel je de aandrang om een zakdoek boven te halen, om vervolgens weer in een absurde zatte toestand of een uit de hand  Continue reading “STERBEN (Matthias Glasner)” »