Na een Oscarwinnende kortfilm (‘WASP’) en vier uitstekende langspelers met mensen in de hoofdrol (o.a. ‘Fish Tank’ en ‘American Honey’) draaide de Britse regisseuse Andrea Arnold nu een film met een koe in de hoofdrol.

Luma is haar naam, en ze leeft op een industriële boerderij ergens in Engeland.
Dat leven bestaat voornamelijk uit zo ongeveer permanent bevrucht worden door een stier, (bij voorkeur vrouwelijke) kalveren op de wereld zetten en melk geven.
Heel af en toe mag er eens op een wei gegraasd worden, maar de meeste tijd brengt

Luma door tussen hekken en rekken, en in melkmachines – dag in, dag uit, elke keer opnieuw.

Arnold toont het leven van de koe zoals het is, en laat de beelden – gefilmd over een periode van maar liefst vier jaar – voor zich spreken: zonder commentaar, zonder voice over, zonder interviews, met als enige dialogen het geloei van de koeien.

Het levert een soms hartverscheurend portret op van levende wezens die als product behandeld worden, maar in tegenstelling tot wat u zou kunnen verwachten is ‘COW’ is géén radicaal pamflet tegen de bio-industrie geworden, en de boeren die spaarzaam in Continue reading “COW (Andrea Arnold)” »