CINEMA CORONA: gratis films om de quarantainedagen mee door te komen!

Geplaatst op 1 april 2020 door (godb)

Hallo Filmhuizers,

Helaas kunnen onze fysieke vertoningen door de coronacrisis even niet doorgaan.

Maar u kent het Filmhuis: we vinden altijd wel een creatieve oplossing!

In onze onlinebioscoop CINEMA CORONA presenteren we elke avond rond 20u30 een zorgvuldig voor u geselecteerde gratis film van een topregisseur (of een fijne docu).
Hou er wel rekening mee dat sommige films maar voor een beperkte periode gratis online worden gezet: snel kijken is dus de boodschap als u al dit fraais niet wil missen, want weg = weg.

Vandaag in Cinema Corona: ‘TROIS STROPHES SUR LE NOM DE SACHER’ van Chantal Akerman.

Akerman zou vandaag zeventig geworden zijn, en als eerbetoon vertonen wij deze registratie van een stuk van Henri Dutilleux, vertolkt door de virtuoze celliste (en partner van Akerman) Sonia Wieder-Atherton.

Maar Akerman zou Akerman niet zijn als ze van zo’n registratie niet iets uitzonderlijks had gemaakt: de setting en de kleuren zijn adembenemend – een levend schilderwerk – terwijl zich op de achtergrond een scène lijkt af te spelen die verdacht veel op iets uit Hitchcocks ‘Rear Window’ lijkt…

Ook onze andere CINEMA CORONA-films zijn nog altijd gratis te bekijken.

De individuele pagina’s (met de links naar de films) vindt u hier:

QUARANTAINEWEEK 12:
Dag 78: Art & Film: ‘JEAN-MICHEL BASQUIAT: THE RADIANT CHILD’ (Tamra Davis)
Dag 79: ‘3 BROTHERS – RADIO RAHEEM, ERIC GARNER, GEORGE FLOYD’ (Spike Lee)
Dag 80: ‘THE NAKED CITY’ (Jules Dassin)
Dag 81: ‘BROTHERS’ (Robert Eggers)
Dag 82: ‘FAUST’ (Friedrich Wilhelm Murnau)
Dag 83: ‘TROIS STROPHES SUR LE NOM DE SACHER’ (Chantal Akerman)

QUARANTAINEWEEK 2:
Dag 8: Art & Film: ‘MICHAEL BORREMANS: A KNIFE IN THE EYE’
Dag 9: ‘SLACKER’ (Richard Linklater)
Dag 10: ‘LES DIABOLIQUES’ (Henri-Georges Clouzot)
Dag 11: (Mechelse) pareltjes uit de filmarchieven
Dag 12: ‘STOP MAKING SENSE’ (Jonathan Demme)
Dag 13: ‘NIGHT OF THE LIVING DEAD’ (George A. Romero)
Dag 14: ‘I’M HERE’ + andere kortfilms van Spike Jonze

QUARANTAINEWEEK 4:
Dag 22: Art & Film: ‘ROSAS / RAIN’ (Olivia Rochette & Gerard-Jan Claes)
Dag 23: ‘LAS HURDES: TIERRA SIN PAN’ (Luis Bunuel)
Dag 24: Green Screen: ‘HET MECHELS RIVIERENLAND’ (Toon Persyn, Wim Dirckx & Robbin Rooze)
Dag 25: ‘FOREIGN CORRESPONDENT’ (Alfred Hitchcock)
Dag 26: ‘GALLOPING MIND’ (Wim Vandekeybus)
Dag 27: ‘THE DECLINE OF WESTERN CIVILIZATION’ (Penelope Spheeris)
Dag 28: ‘MENSCHEN AM SONNTAG’ (Robert Siodmak, Fred Zinneman, Edgar G. Ulmer, Billy Wilder)

QUARANTAINEWEEK 3:
Dag 15: Art & Film: ‘FRANCIS BACON: A BRUSH WITH VIOLENCE’
Dag 16: ‘HEAVEN CAN WAIT’ (Ernst Lubitsch)
Dag 17: ‘ITALIANAMERICAN’ (Martin Scorsese)
Dag 18: het ONLINE MECHELS FILMARCHIEF
Dag 19: ‘GATE OF FLESH’ (Seijun Suzuki)
Dag 20: ‘MONKEY BUSINESS’ (Howard Hawks)
Dag 21: ‘NEXT FLOOR’ (Denis Villeneuve)

QUARANTAINEWEEK 5:
ossessione Dag 29: Art & Film: ‘EXIT THROUGH THE GIFT SHOP’ (Banksy)
Dag 30: ‘DE DIKKE EN DE DUNNE’ (Roman Polanski)
Dag 31: ‘THE SCARECROW’ (Buster Keaton)
Dag 32: ‘THE CRIPPLED MASTER’ (Joe Law)
Dag 33: ‘THE MAN WITH THE GOLDEN ARM’ (Otto Preminger)
Dag 34: ‘OSSESSIONE’ (Luchino Visconti)
Dag 35: het online KINDERFILM-ontbijt

QUARANTAINEWEEK 8:
Dag 50: Art & Film: ‘GUEST OF CINDY SHERMAN’ (Paul H-O en Tom Donahue)
Dag 51: ‘UNDERWORLD’ (Josef Von Sternberg)
Dag 52: ‘THE STRANGE THING ABOUT THE JOHNSONS’ (Ari Aster)
Dag 53: ‘DETOUR’ (Edgar G. Ulmer)
Dag 54: ‘TRIPPING WITH ZHIRINOVSKY’ (Pawel Pawlikowski)
Dag 55: ‘THE STEEL HELMET’ (Sam Fuller)
Dag 56: ‘THE GIRL CAN’T HELP IT’ (Frank Tashlin) + Little Richard live!

QUARANTAINEWEEK 7:
Dag 43: Art & Film: ‘ARTHUR IS FANTASTIC’ (Ludo Mich)
Dag 44: ‘MY OWN PRIVATE RIVER’ (James Franco / Gus Van Sant)
Dag 45: ‘MASKA’ (Brothers Quay)
Dag 46: ‘HOSPITAL’ en ‘RAILWAY STATION’ (Krzystof Kieslowski)
Dag 47: ‘BLUE VELVET’ – Q2 fan edit (David Lynch)
Dag 48: ‘JACKY’ (Phil Zwijsen)
+ Malinas Machinas-skatefilmpjes.

QUARANTAINEWEEK 10:
Dag 64: Art & Film: ‘THE UNIVERSE OF KEITH HARING’ (Christina Clausen)
Dag 65: ‘WEATHER REPORT’, het dagelijkse weerbericht van David Lynch
Dag 66: ‘FIRE (POZAR)’ (David Lynch)
Dag 67: ‘MY DARLING CLEMENTINE’ (John Ford)
Dag 68: ‘FOUTAISES’ + ‘DEUX ESCARGOTS S’EN VONT’ (Jean-Pierre Jeunet)
Dag 69: ‘DE PLEINTJES’
Dag 70: ‘SCARLET STREET’ (Fritz Lang)

QUARANTAINEWEEK 6:
Dag 36: Art & Film: ‘STYLE WARS’ (Tony Silver & Henry Chalfant)
Dag 37: ‘HOTEL CHEVALIER’ + ‘CASTELLO CAVALCANTI’ (Wes Anderson)
Dag 40: ‘AUCH ZWERGE HABEN KLEIN ANGEFANGEN’ (Werner Herzog)
Dag 41: Comedy-kortfilms van Matt Stone & Trey Parker
Dag 42: ‘SUNRISE’ (F.W. Murnau)

QUARANTAINEWEEK 11:
Dag 71: Art & Film: ‘GILBERT & GEORGE: NO SURRENDER’ (Chris Rodley)
Dag 72: ‘KNIFE IN THE WATER’ (Roman Polanski)
Dag 73: ‘WALKING STORIES’ (Luca Guadagnino)
Dag 74: ‘WARUM LÄUFT HERR R. AMOK?’ (Michael Fengler & R.W. Fassbinder)
Dag 75: ‘THE NEIGHBORS’ WINDOW’ (Marshall Curry)
Dag 76: ‘SHADOW OF A DOUBT’ (Alfred Hitchcock)

QUARANTAINEWEEK 9:
Pauline Dag 57: Art & Film: ‘THE SILENCE OF ROTHKO’
(Marjoleine Boonstra)
Dag 58: ‘IN GOD WE TRUST’ en ‘CONSENT’
(Jason Reitman)
Dag 59: ‘LE FEU FOLLET’ (Louis Malle)
Dag 60: ‘MY CORONA’ (Laurens Van Hove)
+ het ONLINE MECHELS FILMARCHIEF
Dag 61: ‘EL GRAN CALAVERA’ (Luis Bunuel)
Dag 62: ‘PAULINE’ (Céline Sciamma)
Dag 63: ‘DEATH RACE 2000′ (Paul Bartel)

QUARANTAINEWEEK 1:
Dag 1: ‘PARIS JE T’AIME – TUILERIES’ (Coen Bros.)
Dag 2: ‘RABBITS’ (David Lynch)
Dag 3: ‘MY BEST FRIEND’S BIRTHDAY’ (Quentin Tarantino)
Dag 6: ‘JOURNAL D’UNE JEUNE FILLE DE LA FIN DES ANNEES 60 A BRUXELLES’ + ‘J’AI FAIM, J’AI FROID’ (Chantal Akerman)
Dag 7: ‘STAGECOACH’ (John Ford)

NIET MEER BESCHIKBAAR:
Dag 77: ‘ROCCO E I SUOI FRATELLI’ (Luchino Visconti)
Dag 49: ‘PLAY’ (Ruben Östlund)
Dag 39: Art & Film: ‘THE VILLAGERS’ (Rinus Van de Velde)
Dag 38: ‘A LESSON IN LOVE’ aka ‘EN LEKTION I KÄRLEK’ (Ingmar Bergman)
Dag 4: ‘THE SOUND OF BELGIUM’ (Jozef Devillé)
Dag 5: ‘THE GREEN FOG’ (Guy Maddin & Johnson Bros.)

De films uit deze reeks die op YouTube beschikbaar zijn, hebben we verzameld op ONS YOUTUBE-KANAAL.

CINEMA CORONA #83: TROIS STROPHES SUR LE NOM DE SACHER (Chantal Akerman)

Geplaatst op 1 april 2020 door (godb)

Quarantainedag 83!

Vandaag zou Chantal Akerman (1950-2015) zeventig geworden zijn.

Ook vijf jaar na haar dood blijft Akerman veruit Belgiës belangrijkste en meest invloedrijke cineaste: van Michael Haneke tot Sofia Coppola, van Gus Van Sant tot Todd Haynes, allemaal citeerden ze Akerman als een belangrijke invloed, en haar films worden nog altijd overal ter wereld vertoond en bekeken.

Als eerbetoon hebben we in CINEMA CORONA vandaag ‘TROIS STROPHES SUR LE NOM DE SACHER’ klaarstaan: eigenlijk gewoon een registratie van een muziekstuk van Henri Dutilleux, vertolkt door de virtuoze celliste (en partner van Akerman) Sonia Wieder-Atherton.

Van Akerman zijn overigens ook ‘PORTRAIT D’UNE JEUNE FILLE DE LA FIN DES ANNEES 60 A BRUXELLES’ en ‘J’AI FAIM, J’AI FROID’ nog altijd te bekijken in onze Cinema Corona.
Doén!

CINEMA CORONA #82: FAUST (Friedrich Wilhelm Murnau)

Geplaatst op 1 april 2020 door (godb)

Quarantainedag 82!

Folk-horror is de laatste jaren opnieuw behoorlijk populair onder de millenials (Ari Asters ‘Midsommar’ is maar één voorbeeld), maar hey kids: ook uw betovergrootouders smulden al van het genre.

Als bewijs hebben we vandaag in CINEMA CORONA het magistrale ‘FAUST’ van de grote Friedrich Wilhelm Murnau klaarstaan.

Het verhaal is losjes gebaseerd op de klassieke versie van de Faust-mythe van Goethe (de ondertitel van de film is dan ook ‘Eine Deutsche Volkssage’) waarin Mephisto met een aartsengel wedt dat hij de ziel van een goede man kan vernietigen. Als Mephisto de weddenschap wint, krijgt hij de macht over de hele aarde.
Mephisto kiest als doel Faust, een alchemist in een Duits stadje. Het plaatsje wordt meteen door allerlei plagen getroffen (dit is de ideale film om tijdens een virus-lockdown te bekijken), en hoe hard Faust ook bidt en werkt, de ellende en de rampspoed blijft keihard toeslaan.

Ten einde raad gooit Faust zijn bijbel in het vuur, en besluit hij zijn ziel aan de duivel te verkopen…

Visueel is dit – zoals altijd bij Murnau – een ronduit verbluffende film, met in de hoofdrollen de toenmalige sterren Gösta Ekman (als Faust), Emil Jannings (als Mephisto) en Camilla Horn (als Gretchen, de gedoemde geliefde van Faust).

CINEMA CORONA #81: BROTHERS (Robert Eggers)

Geplaatst op 1 april 2020 door (godb)

Quarantainedag 81!

Vandaag in CINEMA CORONA: ‘BROTHERS’ van Robert Eggers.

Het in alle buitenlanden en op alle festivals bejubelde ‘THE LIGHTHOUSE’ van Robert Eggers was één van dé films die wij het afgelopen seizoen graag in het Filmhuis geprogrammeerd hadden, maar helaas besliste de Belgische distributeur om totaal onbegrijpelijke redenen de film niet uit te brengen in de zalen.

In onze Cinema Corona kunnen we u wel zijn ‘BROTHERS’ aanbieden, een korte film die hij maakte in 2015, nog voor zijn eerste langspeler ‘The VVitch’, om potentiële financiers te overtuigen van zijn regietalent.

En of ‘Brothers’ daarvan een bewijs bleek.
Het gegeven is uitermate simpel (een Kaïn en Abel-achtige situatie tussen twee broers in een bos, gebaseerd op een gelijkaardig incident in de jeugd van dichter Gregory Orr), maar Eggers bewijst hier dat hij op amper tien minuten niet alleen het beste uit acteurs weet te halen, maar ook dat hij zonder middelen een enorme spanning weet op te bouwen én een donkere doem-atmosfeer kan creëren.

Ethan Sailor en Griffin Fox Smith zijn uitmuntend als de twee broers die elkaar naar het leven staan.

CINEMA CORONA #80: THE NAKED CITY (Jules Dassin)

Geplaatst op 1 april 2020 door (godb)

Quarantainedag 80!

Vandaag in CINEMA CORONA één van de allerbeste en meest invloedrijke naoorlogse misdaadfilms: ‘THE NAKED CITY’ van Jules Dassin.

Het (in half-documentaire stijl gefilmde) verhaal volgt het onderzoek naar de verdachte dood van Jean Dexter, een jong model in New York City.
Veteraan Dan Muldoon – 22 jaar dienst – krijgt de zaak toegewezen, en krijgt bij het onderzoek hulp van zijn jonge collega Jimmy Halloran, die amper drie maand in dienst is.

Waar er eerst een zelfmoord vermoed wordt, blijkt dat op basis van de feiten niet te kloppen. Sporen leiden in de richting van een aantal verdachten, die allemaal een link blijken te hebben met een reeks inbraken in appartementen…

Regisseur Jules Dassin – die later als communist op de beruchte Hollywood-blacklist terechtkwam en naar Frankrijk zou vluchten – liet zich voor ‘The Naked City’ inspireren door het werk van de briljante misdaadfotograaf Weegee (die in 1945 het boek ‘Naked City’ had uitgebracht), en huurde hem ook in als visueel consultant voor de film.

De look en de stijl van de film zijn dan ook ronduit adembenemend, en het camerawerk van William Daniels werd achteraf zeer terecht met een Oscar bekroond.

Omgekeerd zou ‘The Naked City’ dan weer dé inspiratiebron worden voor de jonge Stanley Kubrick, die als fotograaf op de set rondliep.

Kortom: een absolute aanrader.

CINEMA CORONA #79: ‘3 BROTHERS – RADIO RAHEEM, ERIC GARNER, GEORGE FLOYD’ (Spike Lee)

Geplaatst op 1 april 2020 door (godb)

Amerika staat in de fik, na nog maar eens een racistische brutaliteit.
De zoveelste in een hele, héle lang rij.

Het zette Spike Lee ertoe aan gisteren ‘3 BROTHERS’ uit te brengen, een korte film waarin beelden van de moord op Eric Garner (2014), de moord op George Floyd (2020) en de Radio Raheem-moord uit zijn eigen ‘Do The Right Thing’ (1989) door elkaar gemonteerd zijn.

Er ligt meer dan dertig jaar tussen de drie opnames, maar het zijn akelig identieke beelden van akelig identieke gebeurtenissen.

Bekijk de korte maar indrukwekkende en uiterst veelzeggende film hier:

3 Brothers-Radio Raheem, Eric Garner And George Floyd. pic.twitter.com/EB0cXQELzE

— Spike Lee (@SpikeLeeJoint) June 1, 2020

Wat we niet wisten: de gebruikte scène uit ‘Do The Right Thing’ werd door Spike Lee gebaseerd op de moord op graffiti-artiest Michael Stewart, uit 1983.
Exact dezelfde moord die ook in de documentaire ‘JEAN-MICHEL BASQUIAT: THE RADIANT CHILD’ (de Cinema Corona-film die we gisteren deelden) al een cruciale rol speelde.

In een normale wereld zou het een stilzwijgende evidentie moeten zijn dat in het Filmhuis – of gelijk waar in de maatschappij – geen enkele plaats is voor racisme of discriminatie.

Maar uit de feiten blijkt helaas dat het vandaag nog altijd zeer belangrijk is dat iedereen dat nog eens openlijk, duidelijk en luid zégt.
Bij deze.

Filmhuis Mechelen engageert zich al sinds het begin in 1976 voor antiracisme, en we zullen dat blijven doen.
Niet alleen in de geest, maar waar we proberen dat waar het kan ook actief, met kleine dagelijkse (film)daden.
Bijvoorbeeld door week na week een op alle vlakken zo divers mogelijk aanbod van kwaliteitsfilms op te nemen in onze programmatie.
Of door tijdens het jaarlijks Afrika Filmfestival de Artist Award uit reiken aan talentvolle artiesten met Afrikaanse roots. Want ook al beschouwt de artistieke wereld zichzelf als o zo open minded, al te vaak botsen ook daar niet-blanke artiesten nog op glazen plafonds en gesloten deuren.

Om Spike Lee te citeren:
Do The Right Thing.

Of om een baseballpet te citeren:
Make Racism Wrong Again.

CINEMA CORONA #78: Art & Film: JEAN-MICHEL BASQUIAT: THE RADIANT CHILD (Tamra Davis)

Geplaatst op 1 april 2020 door (godb)

Quarantainedag 78!

Elke maandag presenteren we in onze CINEMA CORONA een Art & Film in virtuele samenwerking met Academie Mechelen.

Vandaag kozen we voor ‘JEAN-MICHEL BASQUIAT: THE RADIANT CHILD’ van Tamra Davis, niet alleen een straffe documentaire over de veel te vroeg gestorven Jean-Michel Basquiat, maar vandaag (helaas) ook om andere redenen (nog altijd) hyperactueel.

Basquiat begon zijn steile opgang naar de top onder het alter ego SAMO, als graffiti-artiest in het New York van de jaren ’70.
Hij schakelde echter al snel over op schilderwerk, in een unieke stijl die begin jaren ’80 stormenderwijze de kunstwereld veroverde: eerst die van New York, vervolgens die van LA, en uiteindelijk de hele wereld. Collectioneurs staan in de rij om zijn werk te kopen, sterren als Andy Warhol en Madonna kijken naar hém op.

Maar evengoed spuit in deze docu het alom aanwezige racisme naar boven, zowel in bedekte als in minder bedekte vorm: van taxichauffeurs die de op dat moment bekendste artiest ter wereld weigeren op te pikken tot journalisten die ronduit beledigende en denigrerende vragen stellen

Maar ook de zogezegd liberale kunstwereld waarin Basquiat terechtkomt is akelig éénkleurig: musea weigeren zijn werk, en ook op openingen in galeries was het nu niet bepaald een grote multiculturele melting pot, wel integendeel. Of zoals Diego Cortez de toestand in de New Yorkse kunstwereld begin jaren ’80 samenvat: “I was sick of seeing white walls with white people drinking white wine”.

Dat racisme is dan ook een onderwerp dat onlosmakelijk deel uitmaakt van Basquiats oeuvre: één van zijn meest persoonlijke werken is ‘Defacement: The Beating Of Michael Stewart’.
Het is een schilderwerk dat vandaag akelig actueel is, en dat Basquiat schilderde na de dood van de graffiti-artiest Michael Stewart: die wel door vijf blanke agenten zodanig verschrikkelijk toegetakeld dat hij in een coma belandde en dertien dagen later overleed.

De agenten kwamen er zonder vervolging vanaf.

De zaak en het werk van Basquiat dateren allebei uit 1983. Dat er in al die jaren blijkbaar niks veranderd is maakt de bijna identieke dood van George Floyd in 2020 alleen maar nog méér shockerend dan ze al was.

CINEMA CORONA #76: SHADOW OF A DOUBT (Alfred Hitchcock)

Geplaatst op 1 april 2020 door (godb)

Quarantainedag 76!

Het is al te lang geleden dat we nog iets van Hitchcock vertoond hebben in CINEMA CORONA, dus vooruit met de geit: ‘SHADOW OF A DOUBT’, één van de (vele) onbetwiste meesterwerken van Hitch.

Puber Charlotte ‘Charlie’ Newton is verveeld met het saaie leventje met haar ouders en haar jongere zusje.
Gelukkig komt op een dag haar nonkel Charlie een tijdje bij hen inwonen, een man van de wereld die altijd wel voor iets spannends zorgt.

Maar na de aanvankelijke opwinding om zijn komst, raakt bekend dat er een seriemoordenaar rondloopt.
En begint de jonge Charlie te merken dat er iets raars aan de hand is met het gedrag van nonkel Charlie…

In ‘Shadow of a Doubt’ grijpt Hitchcock de kijker vanaf seconde één meteen bij het nekvel voor een nagelbijtend suspense fest van meer dan 100 minuten.
De onderschatte Joseph Cotten is hier briljant als de extreem creepy Uncle Charlie, net als Teresa Wright als de tiener.
Voeg daarbij de excellente soundtrack van Dimitri Tiomkin, het dito camerawerk van Joseph Valentine en het genie van Hitchcock, en je krijgt een van de beste thrillers aller tijden.

Enjoy!

CINEMA CORONA #75: THE NEIGHBORS’ WINDOW (Marshall Curry)

Geplaatst op 1 april 2020 door (godb)

Quarantainedag 75!

Vandaag in CINEMA CORONA: het bijzonder fraaie (en op een ware gebeurtenis geïnspireerde) ‘THE NEIGHBORS’ WINDOW’ van Marshall Curry, dit jaar bekroond met de Oscar voor Beste Kortfilm (en tal van andere prijzen).

Alli en Jacob zijn twee dertigers die met hun drie kleine kinderen in een New Yorks appartement wonen.
Op een dag merken ze dat in het appartement tegenover hen een jong koppel twintigers is ingetrokken. Het is ook heel moeilijk om daar naast te kijken, want de jonge overburen hebben geen gordijnen, maar wél stomende seks – élke dag. En wanneer ze geen seks hebben, lijkt er altijd wel een leuke houseparty aan de gang.

Het drukt Alli en Jacob met hun neus op de feiten: ze zijn amper dertig, maar dat soort onbezorgd bestaan ligt ondertussen wel al vér achter hen, want zij zitten nu al enkele jaren vast aan hun kinderwagens, aan online-werkvergaderingen en aan wie-doet-vandaag-de-boodschappen?-discussies.

Stilaan wordt het bespieden van de onbezorgde taferelen van de neukende en feestende twintigers aan de overkant dan ook een ware obsessie voor Alli en Jacob. Die tot overmaat van ramp ook niet langer kunnen ontkennen dat de eerste grijze haren en rimpels gearriveerd zijn!

‘The Neighbors’ Window’ is een heel fraai opgebouwd levensportret dat de kijker constant op het verkeerde been zet, omdat regisseur Marshall Curry zijn film de hele tijd slim heen en weer laat drijven tussen voyeuristische fantasie, familiedrama, komedie en tranentrekker.

Bovendien is het dag na dag stiekem meegluren in het leven van de buren een lekkere metafoor voor onze eigen online-frustraties: ook daar blijkt het leven van de rest van de wereld altijd nét iets interessanter en meer sexy dan dat van onszelf.

Prima film, met dito acteerprestaties van Maria Dizzia en Greg Keller als de thirtysomethings.
De muziek is van The National.

CINEMA CORONA #74: WARUM LÄUFT HERR R. AMOK? (R.W. Fassbinder & Michael Fengler)

Geplaatst op 1 april 2020 door (godb)

Quarantainedag 74!

Vandaag brengen we u in CINEMA CORONA het verhaal van meneer R.

Meneer R. is een nette, degelijke Duitse man.
Hij woont in een nette, degelijke Duitse stad, en werkt in een net en degelijk Duits ontwerpbureau, in een kantoor met nette, degelijke collega’s.

Na de werkuren mag er al eens gelachen worden. Dan vertellen de collega’s nette, degelijke grapjes.

‘s Avonds gaat Meneer R. naar zijn vrouw en kind. Een nette, degelijke vrouw, die het kind een nette en degelijke opvoeding geeft.

In het weekend komen opa en oma langs: nette, degelijke mensen. Er wordt dan koffie geserveerd, en taart. Nette, degelijke taart, en dito koffie.

Als meneer R. hard genoeg werkt en zijn taken naar behoren uitvoert, zit er altijd wel een promotie of opslag voor hem in. Niks exuberants, gewoon een nette, degelijke opslag.

Kortom: het valt niet te ontkennen dat meneer R. een uiterst nette, uiterst degelijke man is, die een bijzonder net en bijzonder degelijk leven leidt.

Waarom gaat meneer R. op een bepaalde dag dan toch opeens compleet door het lint?

In ‘WARUM LÄUFT HERR R. AMOK?’ fileerden Rainer Werner Fassbinder en Michael Fengler op tegelijk duister-grappige en schokkende wijze het middle class-leven in het Duitse Wirtschafstwunder, anno 1970.
Jawel, amper 25 jaar na de oorlog zijn de Duitsers erin geslaagd het compleet in puin gebombardeerde land helemaal herop te bouwen, en heeft iedereen een job, een huis, een auto en een frigo vol eten. Maar de totale banaliteit en afgestofte kleinburgerlijkheid is er zo beklemmend en verstikkend dat een mens ongelukken zou begaan om tenminste toch even iéts te voelen.

Fassbinder stond achteraf ambivalent tegenover de film (die in co-regie met Michael Fengler gemaakt is, een procédé waar Fassbinder zich nadien niet meer zou aan wagen), maar toch is de film voor velen één van hun favoriete Fassbinders: de grotendeels geïmproviseerde dialogen leveren hier scènes op die in al hun banale banaliteit bijblijven, en die ook perfect de vraag uit de titel beantwoorden.

In de hoofdrollen de vaste Fassbinder-crew uit die tijd: Kurt Raab en Lilith Ungerer als het centrale koppel, en Hanna Schygulla, Ingrid Caven en Harry Baer in gesmaakte bijrollen.

(u kunt onderaan in de video bij het ‘instellingen’-icoontje Nederlandse ondertiteling aanklikken)