Art & Film: SHADOWMAN (Oren Jacoby)

Shadowman_beel

Aansluitend op ‘Exit Through The Gift Shop’ tonen we u ‘Shadowman’, een fascinerende documentaire over de man die in de seventies en eighties zowel met zijn werk, zijn stijl en zijn guerilla-tactieken de weg plaveide voor Banksy en een hele generatie street artists.

Na in verschillende steden aan de eastcoast furore te hebben gemaakt met zijn chalk outlines van moordscènes, belandt de Canadees Richard Hambleton in 1978 in New York.

Daar wordt het favoriete werkterrein van deze van oorsprong klassiek geschoolde artiest al gauw het (toen nog) uiterst gore en gevaarlijke Lower Manhattan, waar hij op muren en gevels mysterieuze, intrigerende en dreigende schaduwen tekent: Shadowman is geboren.

Mechelen_HiphopstadTot een doorbraak in de internationale kunstwereld komt het echter niet: terwijl jongere collega’s Keith Haring en Michel Basquiat met veel égards binnengehaald worden als The Next Big Thing, verzeilt pionier Shadowman compleet in de anonimiteit.

Ondertussen duwen een zware heroïne- en
Continue reading “Art & Film: SHADOWMAN (Oren Jacoby)” »

Art & Film: EXIT THROUGH THE GIFT SHOP (Banksy)

Als dezbanksy-street-art-exit-through-the-giftshop-i22525e film zichzelf niet vernietigt net voor aanvang van onze vertoning op 12 november, hebben we die dag een ware moderne classic voor u klaarstaan: ‘Exit Through The Gift Shop’, Banksys geweldige documentaire/mockumentary/prankumentary over de wereld van de street art.

Drijvende kracht achter ‘Exit’ is ene Thierry Guetta, een Fransman die in LA een zaak in tweedehandskleding uitbaat. Wanneer Guetta ontdekt dat zijn neef de man is die schuilgaat achter het street art-pseudoniem Invader, besluit hij diens werk te beginnen filmen.

De start van wat tot een documentaire over street art moet leiden, want Invader kan Guetta in contact brengen met de bekendste namen uit het milieu, allemaal (half) in de

illegaliteit en/of anonimiteit opererende artiesten en duistere Mechelen_Hiphopstadcollectieven als Monsieur André, Neck Face, Poster Boy, Zevs, Shepard Fairey

Het is die laatste die Guetta uiteindelijk in contact zal brengen met de hoofdvogel: de enigmatische grootmeester van de street art zelf, Banksy. Guetta wint diens vertrouwen en groeit uit tot Continue reading “Art & Film: EXIT THROUGH THE GIFT SHOP (Banksy)” »

Art & Film: UN/SETTLED: kortfilms over ontheemding

In het baida-cphilip_zadorozniikader van het Un/settled-festival van nona presenteren we u 7 fascinerende kortfilms waarin het thema ontheemding – het gevoel van ontworteld-zijn, ontaard-zijn, ergens anders zijn dan wat men als thuis ervaart – een belangrijke rol speelt.

Op het programma:

house-ben_riversHOUSE
Een oud, donker huis met slechts fragmenten van wat ooit een levendige, huiselijke omgeving was. Een interieur in verval. Overal vlekken, behangpapier dan van de muren valt, vergeten meubelstukken. Stof alom op de grond, gebarsten ramen.
Voor de ogen van de kijker ontvouwt zich een proces van verlating, verval en vernieuwing.
2005-2007, 5 min.
Regie: Ben Rivers

uriel_orlow-yellow_limboYELLOW LIMBO
In 1967 komen 14 cargoschepen vast te zitten in het Suezkanaal wegens de uitbraak van de Zesdaagse Oorlog. Pas acht jaar later worden ze vrijgegeven.

‘Yellow Limbo’ verweeft oude foto’s met Super8 (gedraaid door de bemanning) en recent Continue reading “Art & Film: UN/SETTLED: kortfilms over ontheemding” »

FINAL PORTRAIT (Stanley Tucci)

The-final-portrait

Hoe beter ons nieuwe jaar Art & Film-vertoningen te openen dan met ‘Final Portrait’, de film die Stanley Tucci maakte over één van de grootste kunstenaars van de laatste eeuw, Alberto Giacometti.

‘Final Portrait’ is – zoals de titel al weggeeft – helemaal gebaseerd op het allerlaatste meesterwerk dat Giacometti schilderde: een portret van de Amerikaanse kunstcriticus James Lord.

Volgens Giacometti zou zijn ‘snelle schets’ van James Lord hooguit een paar uur van diens tijd in beslag nemen.’ En aangezien Lords vliegtuig de volgende dag weer naar Amerika zou vertrekken, was er eigenlijk ook niet meer tijd.

Alleen: twee weken later zat de alsmaar meer gefrustreerde Lord nog altíjd te poseren voor de knorpot Giacometti – die overigens nog stééds niet tevreden was met het resultaat, en die dus nog wat extra poseertijd eiste.

De achttien dagen die het hele proces uiteindelijk zou duren zijn door James Lord nadien Continue reading “FINAL PORTRAIT (Stanley Tucci)” »

TOM OF FINLAND (Dome Karukoski)

Tom-of-Finland-e1505321741292

Touko Laaksonen is tijdens WOII een soldaat in het Finse leger. Hoewel hij gezien wordt als een uitstekend militair, hakken zijn oorlogservaringen er psychologische stevig in bij Laaksonen.

Bovendien is hij ook nog eens homo: geen pretje in het oerconservatieve naoorlogse Finland, waar op homoseksualiteit gevangenisstraffen staan, en waar alle ontmoetingen dus in het diepste geheim moeten gebeuren.
Zelfs zijn liefhebbende zus Kaija – met wie hij samen op een reclamebureau werkt – veroordeelt homo’s…

Wanneer hij openlijk homo-erotische tekeningen begint te produceren, kan dat dan ook uiteraard alleen onder een schuilnaam: Tom. Maar schuilnaam of niet, zijn werk vol stoere, besnorde, in leder gehulde en van wel héél stevige fallussen voorziene boys is

compleet onverkoopbaar en onvertoonbaar in Finland: ‘Je beseft dat je een atoombom
in handen hebt?,’ waarschuwt een vriend hem.

En dus is de logische stap te vertrekken naar oorden waar het klimaat iets liberaler is: eerst naar Berlijn, en daarna naar Californië, op dat moment zowat het beloofde land Continue reading “TOM OF FINLAND (Dome Karukoski)” »

Art & Film: JULIAN SCHNABEL: A PRIVATE PORTRAIT (Pappi Corsicato)

JulianSchnabelSchilderen, films regisseren, fotograferen, art director spelen voor de Red Hot Chili Peppers, beeldhouwen, surfen, meubels maken, zijn eigen palazzo in New York neerpoten…: Julian Schnabel werd nooit gehinderd door een tekort aan ambitie, en nog veel minder door een tekort aan zelfvertrouwen.

In zijn zeer amusante portret van Schnabel probeert de half-Italiaanse regisseur Pappi Corsicato het spoor van deze cocky kernfiguur uit de hedendaagse kunstwereld te volgen.

Te beginnen bij zijn eerste stapjes als schilder in Texas, via zijn opkomst eind jaren ’70 tot zijn definitieve doorbraak tot superster van de New Yorkse art scene van de jaren ’80, waar hij met zijn uitermate fysieke neo-expressionistische schilderijen de conceptuele

kunst uit de seventies weer naar het achterplan verwees.

Het immense succes van Schnabel zorgde ervoor dat hij uitgroeide tot een larger than life-personage, dat samen met zijn vele Bekende Vrienden (gaande van Al Pacino, Laurie Anderson en Jeff Koons tot Willem Dafoe en de onvermijdelijke Bono) graag Continue reading “Art & Film: JULIAN SCHNABEL: A PRIVATE PORTRAIT (Pappi Corsicato)” »

Art & Film: HUMAN FLOW (Ai WeiWei)

HumanFlow-Ai-WeiweiMet meer dan 65 miljoen zijn ze ondertussen, de mensen die verspreid over de wereld verplicht hun thuis of land moesten ontvluchten door honger, klimaatverandering of oorlog.

Het maakt van de huidige vluchtelingencrisis meteen de grootste volksverhuizing is sinds Wereldoorlog II.

In “Human Flow” brengt de Chinese artiest en activist Ai WeiWei deze menselijke migratie op indrukwekkende wijze in beeld: met 25 camerateams trok hij door meer dan 20 landen, waardoor hij ons niet alleen de schaal van de migratie toont, maar ook de impact ervan op individuele mensen en gemeenschappen.

‘Human Flow’ geeft een panoramisch beeld van de vluchtelingencrisis, maar Weiwei blijft tegelijk benadrukken dat we elke vluchteling als een unieke mens met een persoonlijkheid moeten blijven zien: daardoor worden we getuige gemaakt van de zowel Continue reading “Art & Film: HUMAN FLOW (Ai WeiWei)” »

Art & Film: MAURIZIO CATTELAN: BE RIGHT BACK (Maura Axelrod)

Maurizio_Cattelan_BeRightBackAl meer dan twintig jaar vraagt de kunstwereld zich af wie en wat Maurizio Cattelan nu precies is: een flauwe grappenmaker? Een genie? Een oplichter? Een artistiek-anarchistische stuntman?

Of een slimme agent provocateur, die met zijn prikkelende, ontregelende werken alle pretentie van pompeuze kunstpausen feilloos weet te doorprikken?

Feit is dat Cattelan nooit te beroerd is zijn opdrachtgevers en de kunstwereld een bijzonder onflatteuze spiegel voor te houden.

Toen hij bijvoorbeeld een opdracht kreeg van de degoutant rijke miljardair Peter Brant, liet hij zich inspireren door de jachttrofeeën die in Brants stulpje hingen om een

gelijkaardige buste van Brants echtgenote te maken, het supermodel Stephanie Seymour. Dat werk staat nu bekend onder de weinig aan de verbeelding overlatende titel ‘Trophy Wife’.
En o ja: Cattelan maakte meteen drié exemplaren, zodat ook twee àndere miljardairs nu Continue reading “Art & Film: MAURIZIO CATTELAN: BE RIGHT BACK (Maura Axelrod)” »

LOVING VINCENT (Dorota Kobiela & Hugh Welchman)

VincentHet idee achter ‘Loving Vincent’ was ronduit krankzinnig: ‘Wat als we nu eens een animatiefilm over Vincent van Gogh zouden maken, helemaal gemaakt op basis van in zijn stijl geschilderde olieverfschilderijen?’ zo vroegen regisseurs Dorota Kobiela en Hugh Welchman zich af.

‘Jullie zijn gek,’ was het antwoord van zowat alle producenten.

Maar zie: meer dan zeven jaar en 65.000 (!!!) olieverfschilderijen later – gemaakt door meer dan 120 schilders – is er nu ‘Loving Vincent’, en het resultaat is een even schitterende als compleet onwezenlijke film.

De plot draait rond Armand Roulin, de zoon van een met van Gogh bevriende postbode. Een jaar na de vermeende zelfmoord van de meester krijgt Armand de postume taak op zoek te gaan naar Vincents broer Theo, voor wie hij een brief van de overledene heeft. Maar die zoektocht krijgt al snel een compleet andere wending…

logo_academie_1Veel meer dan het verhaal draait het hier uiteraard om het visuele, en in dat opzicht is de film ronduit verbluffend: ‘Loving Vincent’ is veel meer dan een geslaagde Continue reading “LOVING VINCENT (Dorota Kobiela & Hugh Welchman)” »

Art & Film: BEUYS (Andres Veiel)

BeuysBeuysBeuysBeuys

‘Beuys’ is een fascinerend en amusant documentair portret van de legendarische Duitse kunstsjamaan met de onafscheidelijke khaki vissersvest en vilten hoed.

Geboren in 1921 werd Joseph Beuys op zijn vijftiende zoals elke Duitse jongere verplicht lid van de Hitlerjugend, waarna hij zich in 1941 aanmeldde bij de Luftwaffe.

Een keuze die hem bijna zijn leven kostte toen zijn Stuka boven de Kaukasus neergeschoten werd: daar zouden de Tataren volgens de mythe zijn leven gered hebben door zijn zwaargewonde lichaam in vet en vilt te rollen – de twee elementen die later de basis van zijn kunstwerken zouden uitmaken.

Met een oeuvre dat vooral bestond uit performances, happenings (‘Aktionen’), provocaties en pure ideeën eerder dan uit tastbare werken is Beuys na zijn overlijden in 1986 minder zichtbaar gebleven dan bijvoorbeeld Picasso of Warhol, maar zijn invloed
Continue reading “Art & Film: BEUYS (Andres Veiel)” »