89 is Yayoi Kusama nu, en wereldwijd misschien wel de meest populaire artieste: de afgelopen vijf jaar lokten haar tentoonstellingen maar liefst vijf miljoén bezoekers, allemaal verzot op haar wonderlijke Mirror Rooms, haar eindeloze stippen-, bolletjes- en pompoenvormige werken en haar bizarre installaties.

Maar Kusama’s weg naar dat succes en die erkenning was zéér lang en bijzonder hobbelig. De artieste uit Matsumoto begon al op zeer jonge leeftijd met het maken van kunst en poëzie, maar raakte al snel verveeld door de traditionele Japanse stijl.

Nog onder de indruk van de gruwel die ze tijdens de tweede wereldoorlog meemaakte, besloot ze een meer individueel pad te volgen, dat haar al snel in de richting van de toenmalige Europese en Amerikaanse avant-garde leidde.

In 1957 verhuisde ze naar de Verenigde Staten, waar ze met haar werk en haar spraakmakende – want vaak naakte – performances al snel uitgroeide tot één van de cruciale invloeden op de nieuwe kunstenaarsscène. Zo maakten Andy Warhol en Claes Oldenburg
Continue reading “Art & Film: KUSAMA – INFINITY (Heather Lenz)” »