Begin jaren ’90 van de vorige eeuw verraste de anarchist-situationist-provocateur Jan Bucquoy vriend en (vooral) vijand met het heerlijke ‘La Vie Sexuelle des Belges’, véél subtieler en straffer dan diezelfde vriend en (vooral) vijand vooraf voor mogelijk hadden gehouden.

Dat Bucquoy het filmmaken bijna dertig jaar na die underground-klassieker nog altijd in de vingers heeft, bewijst hij met zijn nieuwste: ‘LA DERNIERE TENTATION DES BELGES’, een semi-autobiografische tragikomedie vol Belgisch surrealisme.

Centraal staat de relatie tussen Jan en zijn dochter Marie.
Marie staat op de rand van een klif, klaar om te springen en uit het leven te stappen, terwijl

haar vader haar op andere gedachten probeert te brengen.
Zijn enige hulpmiddel daarbij zijn zijn verhalen: over zijn leven vol maffe avonturen, zijn wilde belevenissen als artiest-provocateur, zijn knetterende relaties met vrouwen en – jawel – zijn eigen afwezigheid als vader.

Zolang zijn vertellingen maar boeiend genoeg zijn, zal ze luisteren en dus niet springen, zo is zijn redenering…

Bucquoys alter ego wordt bijzonder amusant vertolkt door collega-Harelbekenaar Wim Willaert (diens Frans-met-een-vuistdik-West-Vlaams-accent krijgt u er gratis bovenop),  maar dé ontdekking van de films is toch Alice Dutoit, beter bekend als de popzangers Alice on the Roof.
Zij vertolkt op wonderlijke wijze Jans levensmoeë dochter, die al haar hele jonge leven wacht op haar vader.

Helaas bleek die vader de hele tijd vooral bezig met zijn andere belangrijke bezigheden: Vlaanderen tot het Marxisme-Leninisme bekeren, bijvoorbeeld (hopeloos mislukt), in Brussel het koningshuis gaan omverwerpen (eveneens mislukt) of in Wallonië alle rijkdom gaan herverdelen via een grote volksloterij (ook niet echt een groot succes).

‘LA DERNIERE TENTATION DES BELGES’ is een lichte, subtiele film over een loodzwaar onderwerp, en een tragedie waarin vooral heel veel te lachen valt: het zijn het soort surrealistische tegenstellingen die België en Bucquoy uniek en zéér de moeite waard maken.

‘Het goeie aan de films van Jan Bucquoy is dat er altijd plaats genoeg in de zaal is,’ zegt iemand in de film. Hoe Belgisch-surrealistisch zou het zijn dàt in een stampvol Filmhuis te horen voorbijkomen?

LA DERNIÈRE TENTATION DES BELGES
Regie: Jan Bucquoy
B 2021, 75 min.
Orig. versie, Nederlands ondertiteld.

Filmhuis Mechelen vertoonde deze film op:
- DINSDAG 8 MAART 2022 om 18u30
- DINSDAG 8 MAART 2022 om 20u30
- MAANDAG 14 MAART 2022 om 18u30

De vertoningen van dinsdag 8 maart vonden plaats in aanwezigheid van Jan Bucquoy.

In de pers:
‘Het verschil met ‘La vie sexuelle des Belges’ en ‘Camping Cosmos’ is dat er meer dan ooit een melancholische waas over de fratsen van Bucquoy hangt. De nar treurt, en ook wij blijven ontroerd achter.’ - HUMO

Het Laatste Nieuws interviewde Bucquoy over zijn film:
https://www.hln.be/showbizz/jan-bucquoy-maakte-film-over-dood-van-zijn-dochter-jonge-mama-en-getalenteerd-fotografe-maar-het-volstond-niet~a8c48290f/

‘Mijn film gaat meer over het leven dan over de dood’ – interview over de film in Bruzz
https://www.bruzz.be/culture/film/jan-bucquoy-mijn-film-gaat-meer-over-leven-dan-over-de-dood-2022-02-02

Een interview + behind the scenes-reportage met Jan Bucquoy, Alex Vizorek en Wim Willaert:

‘Een film die zich allerminst als een loodzwaar drama laat omschrijven. Het absurde anarchisme waarmee Bucquoy naam maakte, druipt van de herinneringen die de vader met zijn dochter deelt.’ – De Morgen
https://www.demorgen.be/tv-cultuur/filmmaker-jan-bucquoy-iedereen-mag-uit-het-leven-stappen-wanneer-die-dat-wil-maar-van-je-dochter-aanvaard-je-dat-niet~b1424f8a/

Een interview in het Belgo-Frans met Wim Willaert: