FREMONT (Babak Jalali)

 

FremontDonya is een Afghaanse vluchtelinge die in haar thuisland als vertaalster voor de Amerikanen werkte.

Nu leeft ze op haar eentje in het Californische Fremont in een gebouw met andere immigranten, en werkt ze in een Chinees fortune cookie-fabriekje.
Daar probeert ze vooral niet te veel aan haar verleden te denken, en hoopt ze op een frisse

start in een nieuw land.
Maar tegelijk zit ze vol schuldgevoel tegenover de achterblijvers in Afghanistan…

In de zoektocht naar haar eigen geluk en menselijke connectie besluit ze op een dag via de fortune cookies haar eigen boodschap de wereld in te sturen…

‘FREMONT’
 neigt een beetje naar ‘Perfect Days’ van Wim Wenders: ook dit is een wonderlijke, warme en originele kleine komedie van Babak Jalali (zelf een Iraanse emigrant) over de dromen en de hoop van gewone mensen.
Mensen die net zoals u en ik door het leven ploeteren, zich optrekkend aan droge humor, melancholie en poëzie. En zo nu en dan een koekje.

In de hoofdrollen van dit kleine maar zeer fijne pareltje ziet u onder andere de sterk debuterende Anaita Wali Zada die moeiteloos overeind blijft naast ervaren rotten zoals Continue reading “FREMONT (Babak Jalali)” »

MEMORY (Michel Franco)

 

memory-posterSylvia (een fenomenale Jessica Chastain) is een maatschappelijk werkster die haar leven netjes en gestructureerd ingedeeld heeft tussen haar 13-jarige dochter, haar job en AA-bijeenkomsten.

Nadat ze met lichte tegenzin toch maar naar een reünie van haar middelbare school is gegaan, komt ze terug in contact met Saul, een oude schoolgenoot (vertolkt door Peter Sarsgaard).

Allebei blijken ze op hun manier bezig met hun geheugen. Maar waar Sylvia vooral bezig is

met het wegstoppen van haar herinneringen, probeert Saul net wanhopig zijn onherroepelijk verdwijnende herinneringen te behouden…

‘MEMORY’ is een prachtige, subtiele en lichtjes sentimentele film over hoe we allemaal gevormd worden door ons verleden en onze herinneringen. De prent drijft vooral op de magistrale vertolkingen van Jessica Chastain en Peter Sarsgaard, die op het Festival van

Continue reading “MEMORY (Michel Franco)” »

Familiefilmontbijt: LINDA WIL KIP!

 

linda wil kip poster lrOok in dit nieuwe seizoen pakken we weer uit met onze gezellige Kinderfilmontbijten: eerst een lekker ontbijt en dampende koffie of thee geserveerd door de Wereldwinkel Mechelen, en daarna een fijne animatiefilm voor jong en oud, uitgekozen door REKKER.

We beginnen deze nieuwe reeks met ‘LINDA WIL KIP!’, een wilde, dolkomische film over een mama die kip wil bereiden voor haar ondeugende dochtertje Linda, op de wijze waarop haar papa dat vroeger deed.

Helaas is er net een algemene staking uitgebroken, en is er nergens kip te vinden…

Het leidt tot een dolle zoektocht naar de nodige ingrediënten.

Een visueel pareltje, met de stemmen van Lynn Van Royen, Tine Embrechts, Sophia Couvreur en Mauro Pawlowski!

REKKERLINDA WIL KIP
Regie: Chiara Malta & Sébastien Laudenbach
FR-IT 2023, 57 min.

ZONDAG 20 OKTOBER
Ontbijt vanaf 10u00
Film om 11u00

Continue reading “Familiefilmontbijt: LINDA WIL KIP!” »

UPON ENTRY (Elejandro Rojas & J.S. Vásquez)

 

 

Upon_entryDiego en Elena zijn een koppel dat uit Spanje naar Amerika wil emigreren om daar samen een nieuw leven te beginnen en een gezin te stichten.
Bovendien zien ze allebei – hij is een stedenbouwkundige, zij een danseres – meer carrièremogelijkheden in de VS.

Maar bij aankomst in New York worden ze – ondanks hun geldige visa – meteen afgeleid naar een verhoorzaal van de immigratiedienst, waar hun paspoorten in beslag worden genomen en een urenlange, soms Kafkaiaanse ondervraging volgt.

Het psychologisch spel dat de immigratieambtenaren spelen trekt niet alleen élk detail over hun reis in twijfel, maar zet de twee ook tegen elkaar op, door ze met elkaars meest intieme geheimen te confronteren…

‘UPON ENTRY’ is een ijzingwekkend spannende thriller die niet meer nodig heeft dan een vale luchthavenruimte en een ondervragingsruimte om de kijker vijf kwartier lang aan zijn stel gekluisterd te houden.

Het vanuit Spanje opererende maar uit Venezuela komende regieduo Elejandro Rojas & Juan Sebastián Vásquez baseerde deze magistrale film op eigen ervaringen met de Amerikaanse grenspolitie, en vond in Alberto Amman (ronduit geweldig als de nerveuze Diego) en Bruna Cusa de ideale acteurs voor hun duistere, paranoïde Kammerspiel.

‘UPON ENTRY’ is maar 75 minuten lang, maar we garanderen u: dit worden de Continue reading “UPON ENTRY (Elejandro Rojas & J.S. Vásquez)” »

ZODIAC (Hans Buyse & Titus De Voogdt)

zodiac_poster2Thomas is in een scheiding verwikkeld, en wordt door zijn vriend Louis uitgenodigd voor een boottocht op de Noordzee.

Het is de bedoeling er een gezellig dagje vissen van te maken, maar op zee worden de twee veertigers geconfronteerd met zeven vluchtelingen die ronddobberen op een kapotte zodiac.

Hulp bieden blijkt moeilijker dan verwacht, want de groep vluchtelingen is eigenlijk te groot om veilig met hun vissersbootje naar Engeland te brengen.
zodiac_poster
Een onverwachte situatie die de vriendschap en de empathie van het duo stevig onder druk zet…

Deze sterke nieuwe kortfilm werd al op een aantal festivals bekroond, én heeft het ondertussen ook tot de preselectie voor de Oscars geschopt!

In de hoofdrollen ziet u Bart HollandersMeskerem Mees en Titus De Voogdt, die samen met regisseur Hans Buyse het scenario schreef.

0LR_AFF_OpenCinema_24_420x594mmZODIAC
Regie: Hans Buyse
B 2024, 15 min.

Vertoning:
MAANDAG 14 OKTOBER om 20u20 

OLD BIRDIE (Steve de Roover)

 

Old_Birdie_posterGabrielle is een weduwe van tachtig die alleen in haar veel te groot huis woont.

Ze voelt zich hoe langer hoe meer eenzaam, en haar drie kinderen maken het er niet beter op door elke poging tot contact zoveel mogelijk af te weren.

Sterker nog: ze installeren zelfs een alarm bij Gabrielle, waardoor die voortaan bij problemen hén niet meer zal lastigvallen, maar waardoor ze rechtstreeks met de hulpdiensten in contact komt.

0LR_AFF_OpenCinema_24_420x594mm
Gabrielle is echter niet van plan zich zomaar te laten doen.
Alleen: hoe ver is ze bereid te gaan om haar eenzaamheid te doorbreken?

Na enkele horror-kortfilms koos regisseur Steve de Roover dit keer voor een lekker zwarte komedie over een vereenzaamde oma, die zich – door de omstandigheden gedwongen – gaat Continue reading “OLD BIRDIE (Steve de Roover)” »

UN AMOR (Isabel Coixet)

 

Un-amor-posterNatalia (geweldig vertolkt door Laia Costa) is net dertig geworden en heeft genoeg van haar stresserende job en het hectische leven in de stad.

Ergens op het Spaanse platteland heeft ze een vervallen huisje gevonden waar ze een nieuw en rustiger bestaan hoopt op te bouwen. Maar die romantische droom blijkt in de praktijk tegen te vallen: het huis blijkt in veel slechtere staat dan ze dacht, het klimaat is wel érg somber, haar huisbaas toont zich een complete hufter, de dorpsgenoten kijken de inwijkelinge met wantrouwen aan en de pseudo-vriendelijke uitnodigingen van haar buurman Piter zijn duidelijk alleen maar bedoeld om haar in bed te krijgen.
De enige dorpsbewoner die haar wél gewoon als vriend accepteert is een hond.

Alles verandert wanneer ze ingaat op een bizar seksueel voorstel van een andere

outsider in het dorpje, een enorme klomp vlees die door iedereen ‘De Duitser’ wordt genoemd  (vertolkt door ex-bokser Hovik Keuchkerian).
Het leidt ertoe dat de op alle vlakken compléét verschillende types een passionele, obsessieve en turbulente relatie krijgen…

‘Un Amor’ is gebaseerd op het gelijknamige boek van Sara Mesa, een absolute bestseller die door regisseuse Isabel Coixet werd omgezet in een krachtig en rauw psychologisch liefdesdrama, even verrassend en onvoorspelbaar verlopend als het leven zelf
Coixet situeerde haar film slim in het prachtige maar ruige en onherbergzame
landschap van de Rioja, waar de woeste bergen en dreigende wolken voor het Continue reading “UN AMOR (Isabel Coixet)” »

PARADIGMA (Jozef Devillé & Pablo Eekman)

Paradigma-Poster

Door alleen maar (vaak heerlijke en onbedoeld grappige) archiefbeelden van de VRT te gebruiken, tonen Jozef Devillé en Pablo Eekman ons in ‘PARADIGMA’ dat er eigenlijk niks nieuws onder de zon is: of het nu om de klimaatverandering, fake nieuws, de economische crisis of het afbrokkelende vertrouwen in onze democratie gaat, het zijn allemaal verhalen die al vele, véle jaren meegaan en die in een eindeloze loop en in een ander jasje telkens lijken terug te komen.

En dat zonder dat we er al die tijd ooit in slaagden die problemen bij de kern aan te pakken…

Open_Cinema_23_Klein
‘PARADIGMA’ – met de stem van Meskerem Mees – legt op amusante en interessante wijze bloot hoe elke menselijke samenleving wordt samengehouden door gedeelde verhalen, en hoe die verhalen soms vastroesten tot schijnbaar onontkoombare zekerheden, heilige tradities en onwrikbare paradigma’s die ongemerkt ons dagelijks leven bepalen.

De enige manier om die schijnbaar onwrikbare paradigma’s weer los te wrikken, is door ze eerst te herkennen, en door Continue reading “PARADIGMA (Jozef Devillé & Pablo Eekman)” »

SOMETIMES I THINK ABOUT DYING (Rachel Lambert)

 

-sometime_i_think_aboutDying-posterEén van de films die pers en publiek het afgelopen jaar het meest verdeelde was ‘SOMETIMES I THINK ABOUT DYING’.

‘Geweldig!’, zo juichten de seuten, introverten, nerds, overgevoeligen en alle andere outsiders die hem al zagen in koor.
‘Eindelijk een film die grappig en pijnlijk perfect weergeeft hoe het eraan toe gaat in ons hoofd als we weer eens ongevraagd in een polonaise worden meegetrokken op een feest, of wanneer we geacht worden ‘iets leuks’ op zo’n al even ‘leuke’ kaart voor een collega die op pensioen gaat te schrijven, of wanneer we op een bedrijfsvergadering opeens het woord moeten nemen voor al onze collega’s. Of hoe we met gestamel, pijnlijke stiltes en een compleet fout vertelde grap weer eens die éne date verknoeien.’ (zie bijvoorbeeld DEZE bespreking)

Lof waar de grote bekken, de Populaire Steffen, de alfamannetjes en de vlotte praatjesmakers van deze wereld – uiteraard – niets van snapten: ‘De saaiste film met de saaiste personages van het jaar! Waar gààt dit over?’, zo schreven zij in hún genadeloze recensies (zoals DEZE bijvoorbeeld)

Ja, kijk, dan zijn we maar Team Seut: ‘SOMETIMES I THINK ABOUT DYING’ is een pareltje.

De film draait rond de introverte, stille Fran, die zich zo gedeisd mogelijk houdt in haar anonieme kantoorbaan in een anoniem bedrijf in een anonieme plaats. Haar voornaamste bezigheid daar is dagdromen, iets waarbij haar gedachten soms in de meest vreemde richtingen gaan: zo bedenkt ze in haar hoofd graag allerlei originele manieren om te sterven.

Het contact met haar collega’s vermijdt ze zoveel mogelijk, tot één van die collega’s op pensioen gaat en vervangen wordt door nieuweling Robert.

Die nodigt haar zowaar uit op een heuse date, maar na jarenlang op haar eentje te zijn geweest, lijkt dat voor Fran een zowat niet te overwinnen hindernis…

‘SOMETIMES I THINK ABOUT DYING’ is stilistisch picobello in beeld gezet door regisseuse Rachel Lambert, maar wordt vooral gedragen door een ge-wel-di-ge vertolking van Daisy Ridley: de ster uit ‘Star Wars’ speelt hier opeens een sociaal geïsoleerd muurbloempje, en doet dat fantastisch, vooral in de momenten zonder Continue reading “SOMETIMES I THINK ABOUT DYING (Rachel Lambert)” »

DOGTOOTH (Yorgos Lanthimos)

 

dogtooth-posterIn een riante maar geïsoleerde villa houden een dolgedraaide vader en een frigide moeder hun drie kinderen compleet afgeschermd van de buitenwereld.

Sinds hun geboorte zo’n twintig jaar geleden zijn de drie nooit buiten het metershoge hek rond de villa geweest, en lepelen hun ouders hen bizarre verhalen op om hen onder de knoet te houden: zo geloven de kinderen dat een kat een levensgevaarlijk dier is, dat overvliegende vliegtuigen speelgoed zijn en – iets akeliger – dat er ooit nog een andere broer geweest zijn die zich niet aan de huisregels hield, en die ‘daarvoor de prijs moest betalen’…

De buitenwereld is volgens de ouders een akelige, boze plaats, waardoor er ook maar één buitenstaander in het huis wordt toegelaten: Christina, een bewaakster uit het bedrijf van de vader op wie iedereen van de familie dol is – en dan vooral de oudste zoon, omdat Christina degene is die in zijn seksuele behoeftes moet voorzien…

De Griek Yorgos Lanthimos (‘Poor Things’, ‘The Favourite’, ‘The Killing of a Sacred Deer’…) heeft met zijn bizarre, duistere universum inmiddels Hollywood veroverd, en die internationale veroveringstocht begon hij 15 jaar geleden met het bevreemdende, absurde en bij vlagen ronduit verbijsterende ‘DOGTOOTH’: een film die niet alleen zorgde voor schandaal, boegeroep en buitenwandelend publiek, maar ook voor een pak filmprijzen (in Cannes en elders), voor een Oscarnominatie én voor een schare onvoorwaardelijke fans over de hele wereld.

Het schandaal hoefde niet te verbazen door de – altijd prijs! – seks en geweldscènes, en de bewondering en de prijzen waren al even onvermijdelijk: Lanthimos’ toonde zich met deze film immers meteen een uniek regisseur met een volstrekt eigen stijl, vol absurde Continue reading “DOGTOOTH (Yorgos Lanthimos)” »