CINEMA CORONA #47: ‘BLUE VELVET’ – Q2 fan edit (David Lynch)

blue_velvetUPDATE: deze film was maar tijdelijk beschikbaar, en is niet langer te bekijken

—–

Verlengd weekend?
Dan hebben wij een verlengde film in petto!

Toen David Lynch in 1986 zijn meesterwerk ‘BLUE VELVET’ afleverde, moest dat contractueel verplicht een film van maximum twee uur zijn.
Lynch had echter veel meer materiaal geschoten, waardoor er heel wat pellicule op de montagevloer sneuvelde.

Maar zoals dat in deze internettijden gaat: érgens ter wereld is wel een dolgedraaide Lynch-fan te vinden die in zijn vrije tijd al die weggeknipte stukken bij elkaar zoekt (elke dvd-release biedt wel wat bonusmateriaal als lokkertje), en die al die scènes vervolgens weer in de film monteert.

Let op: het gaat hier niet om één of andere kleine, onbeduidende extra scène, integendeel zelfs, want de Lynch-fan editor Q2 reïntegreerde uiteindelijk maar liefst 44 minuten (!) extra materiaal in ‘Blue Velvet’.
Een even discutabel als interessant en fascinerend experiment, want door deze nieuwe montage krijgen een aantal originele personages of scènes een totaal andere betekenis dan in de film die Lynch uitbracht.

Daarom: als u de originele Lynch-versie nog niet gezien hebt (en die moét u echt ooit in uw leven gezien hebben), bekijk dan zeker eerst dié, en daarna pas deze.
Want een fan edit van een meesterwerk blijft – hoe boeiend soms ook – natuurlijk altijd een soort heiligschennis: alsof iemand op eigen houtje nog vier extra (maar wel door de gebroeders Van Eyck geschilderde) panelen aan het Lam Gods hangt.

Recensie van Mark Kermode (BBC):

De briljante titelsequentie van ‘BLUE VELVET':