Tagarchief: Pablo Berger

Kinderfilmontbijt: ROBOT DREAMS

Geplaatst op door

WRobot_dreams_postere sluiten onze reeks ontbijtfilms van dit seizoen af met ‘ROBOT DREAMS’, een ontroerende en lieve film vol met humor, vriendschap en nostalgische popcultuur.

De film speelt zich af In het New York van de jaren 80: het hondje Dog woont op zichzelf in Manhattan, maar is het zat om altijd alleen te zijn.

En dus bestelt hij zijn eigen robot en steekt hem eigenhandig in elkaar. Al snel worden Dog en Robot beste vrienden en gaan ze er samen op uit om New York te ontdekken.

Maar na een prachtige stranddag slaat het noodlot toe en worden ze van elkaar gescheiden. Dog zet alles op alles om bij zijn robotmaatje terug te komen, terwijl Robot blijft dromen over hun avonturen samen.

Dit hartverwarmende avontuur over vriendschap werd geregisseerd door Pablo Berger, en werd overal ter wereld overladen met viersterrenrecensies en prijzen.

Zo won ‘ROBOT DREAMS’ in Annecy – het belangrijkste internationale animatiefilmfestival ter wereld – de Grand Prix, en mogelijk komt daar binnenkort nog de Oscar voor de Beste Continue reading “Kinderfilmontbijt: ROBOT DREAMS” »

BLANCANIEVES (Pablo Berger)

Geplaatst op door

Een comeback van de stille film: wie had dàt ooit durven te denken?

Maar zie, na het immense succes van ‘The Artist’ (meer dan 100 miljoen dollar box-office, alstublieft) is er nu ‘Blancanieves’, een zo mogelijk nog mooiere hommage aan de tijd voor de uitvinding van het klankspoor.

De Spaanse regisseur Pablo Berger zocht zijn inspiratie bij de sprookjes van de gebroeders Grimm (Blancanieves is Spaans voor Sneeuwwitje), en situeerde het hoofdpersonage én haar zeven dwergen in het Sevilla van de jaren twintig.

Carmen is de mooie dochter van Antonio, vroeger een knappe stierenvechter, maar nu – na een ongeluk in de arena – een gehandicapte weduwnaar. Antonio wil hertrouwen met
Encarna, een duivelse verpleegster die Carmen afbeult en weghoudt bij haar in zijn rolstoel gekluisterde vader…

Maribel Verdu (‘Y Tu Mama Tambien’) zet met een bijna duivels genoegen de rol van de
Continue reading “BLANCANIEVES (Pablo Berger)” »