Kan een film waarin alleen maar een vergadering van 80 jaar geleden minutieus nagespeeld wordt een boeiende, spannende film opleveren?
Kan een film waarin geen énkel zelfs maar vaag sympathiek personage voorkomt dik anderhalf uur de aandacht van de kijker blijven vasthouden – de 15 deelnemers aan de vergadering waren immers een combinatie van een aantal starre ambtenarentypes, een stel kille fascisten en een handvol gladde, akelige opportunisten, plus enkele complete psychopaten?
In principe zouden wij luidkeels twee keer ‘NEIN!’ antwoorden op die vragen, maar zie: met het uitstekende ‘DIE WANNSEE KONFERENZ’ bewijzen regisseur Matti Geschonneck en 15 excellente acteurs dat het tóch allebei kan.
De conferentie waarover het gaat vond plaats op 20 januari 1942 in een chique villa aan de oevers van de Wannsee, ergens in een weelderig stuk groen in de buurt van Berlijn.
Het onderwerp van deze door nazi-kopstuk Reinhard Heydrich bij elkaar geroepen – ahum – ‘bespreking met lunch’: een definitieve oplossing vinden voor het volgens de nazi’s belangrijkste ‘probleem’ van dat moment, zijnde: de Joden.
Die Joden bevinden zich volgens de laatste telling met 11 miljoen op Duits grondgebied, en dat zijn er in de fascistische ideologie 11 miljoen teveel. Maar hoe ervan af te raken?
Oude, wilde plannen om hen allemaal naar Madagascar of Siberië te deporteren zijn afgevoerd, de getto’s waarin ze opgesloten zijn zijn overbevolkt en kogels kosten teveel tijd en geld.
Een snelle, efficiënte eindoplossing voor ‘het Jodenprobleem’ is dus gewenst.
In het Duits: een Endlösung.
Zoals dat op een goede vergadering gaat wordt de zaak volgens een strakke agenda in goede banen geleid door de voorzitter.
Onder zijn gladde sturing en onder impuls van de wel heel erg enthousiaste Adolf Eichmann werken de aanwezigen één voor één de knelpunten op weg naar de Continue reading “DIE WANNSEE KONFERENZ (Matti Geschonneck)” »
