De Iraanse regisseur Jafar Panahi heeft al sinds 2010 een filmverbod, een uitreisverbod én een zesjarige (maar na internationaal protest weer opgeheven) gevangenisstraf van de Islamtische machthebbers aan zijn broek, maar écht efficiënt is dat allemaal voorlopig nog niet gebleken om de man te stoppen.

Op de meest onmogelijke manieren slaagde Panahi er immers in sinds 2010 nog vijf langspeelfilms te draaien én het land uit te krijgen.

Nu eens smokkelde hij zijn illegaal gedraaide film in een cake (!!!) de grens over (‘This Is Not A Film’), dan weer zette hij de autoriteiten op het verkeerde been door zogezegd taxichauffeur te worden (wat hem in werkelijkheid de mogelijkheid gaf op de dashcam van zijn taxi het fantastische ‘Taxi Teheran’ te draaien, een film waarmee hij nota bene de Gouden Beer op he Festival van Berlijn won).

Zijn nieuwste is het al even inventieve én spannende ‘NO BEARS’: een film over het maken van een film, want we zien we hoe hij het filmverbod probeert te omzeilen door vanuit een dorpje vlakbij de Turkse grens met een videoverbinding zijn acteurs en crew aan de overkant van de grens te regisseren.

Helaas is de internetverbinding niet zo goed, en zit er niks anders op dan een assistent

telkens met de rushes de grens te laten oversteken.

Om de tijd te doden maakt hij wat foto’s in het dorpje waar hij verblijft: een op het eerste zicht onschuldig tijdverdrijf, tot hij onbewust een koppel in een verboden relatie fotografeert, en zo een grote rel in het dorp veroorzaakt.
Het bewijs dat zelfs kleine artistieke daden zoals het maken van een foto bijzonder grote gevolgen kunnen hebben – iets waar Panahi al meer dan genoeg ervaring mee heeft.

Met ‘No Bears’ zet Panahi niet alleen de Iraanse autoriteiten maar ook de kijker constant op het verkeerde been: is dit fictie? Is dit documentaire? Of is het een in scène gezette documentaire? Speelt Panahi een rol, of is hij zichzelf? En is dit nu een thriller? Een stiekem gedraaide politieke parabel? Of een zwarte komedie?

Letterlijk àlles in deze alweer volstrekt unieke, wonderlijke film loopt in elkaar over: grenzeloze cinema van een regisseur die de grens niet over mag.

NO BEARS
Regie: Jafar Panahi
Iran 2022, 106 min.

Filmhuis Mechelen vertoonde deze film op:
- MAANDAG 27 FEBRUARI 2023 om 18u30 
- MAANDAG 6 MAART 2023 om 20u30 
- MAANDAG 27 MAART 2023 om 18u30 

De pers over ‘NO BEARS':
“Speels en geslepen, en verontrustend als een politieke thriller.” (★★★★) – De Standaard

“Een slimme, grappige, en uiteindelijk ultrabeklemmende thriller : alle hoeden af.” (★★★½) – Humo
https://www.humo.be/tv/jafar-panahi-levert-met-no-bears-een-slimme-grappige-en-uiteindelijk-ultrabeklemmende-thriller-af~b5f9d79c/

“No Bears’ is niet alleen zijn meest onomwonden kritische film in jaren, het is ook zijn beste. Alsof zijn benarde positie hem alleen maar scherper, spitsvondiger en gewiekster maakt.’ (★★★★★) - De Morgen

‘It’s impossible not to admire his films, but it’s also pretty hard not to enjoy them.’ – bekijk hier de podcast met Mark Kermode over ‘No Bears':

”No Bears’ est un impressionnant miroir de la société Iranienne.” (★★★★) – Le Soir

“A piercingly self-aware portrait of an artist who is not afraid to depict himself and his craft as aloof or insular.” (★★★★) – The Guardian
https://www.theguardian.com/film/2022/nov/13/no-bears-review-jafar-panahi-breaks-free-once-more