NO BEARS (Jafar Panahi)

 

DNo Bears_ Postere Iraanse regisseur Jafar Panahi heeft al sinds 2010 een filmverbod, een uitreisverbod én een zesjarige (maar na internationaal protest weer opgeheven) gevangenisstraf van de Islamtische machthebbers aan zijn broek, maar écht efficiënt is dat allemaal voorlopig nog niet gebleken om de man te stoppen.

Op de meest onmogelijke manieren slaagde Panahi er immers in sinds 2010 nog vijf langspeelfilms te draaien én het land uit te krijgen.

Nu eens smokkelde hij zijn illegaal gedraaide film in een cake (!!!) de grens over (‘This Is Not A Film’), dan weer zette hij de autoriteiten op het verkeerde been door zogezegd taxichauffeur te worden (wat hem in werkelijkheid de mogelijkheid gaf op de dashcam van zijn taxi het fantastische ‘Taxi Teheran’ te draaien, een film waarmee hij nota bene de Gouden Beer op he Festival van Berlijn won).

Zijn nieuwste is het al even inventieve én spannende ‘NO BEARS’: een film over het maken van een film, want we zien we hoe hij het filmverbod probeert te omzeilen door vanuit een dorpje vlakbij de Turkse grens met een videoverbinding zijn acteurs en crew aan de overkant van de grens te regisseren.

Helaas is de internetverbinding niet zo goed, en zit er niks anders op dan een assistent

telkens met de rushes de grens te laten oversteken.

Om de tijd te doden maakt hij wat foto’s in het dorpje waar hij verblijft: een op het eerste zicht onschuldig tijdverdrijf, tot hij onbewust een koppel in een verboden relatie fotografeert, en zo een grote rel in het dorp veroorzaakt.
Het bewijs dat zelfs kleine artistieke daden zoals het maken van een foto bijzonder grote Continue reading “NO BEARS (Jafar Panahi)” »