CINEMA CORONA #163: THE NAKED KISS (Sam Fuller)

The_Naked_Kiss

Vandaag in onze CINEMA CORONA: een lowbudget-klassieker van de grootmeester van de lowbudget-klassiekers: Sam Fuller!

In ‘THE NAKED KISS’ volgen we het verhaal van Kelly, een prostituee die uit de grootstad gevlucht is om uit de klauwen van haar pooier te geraken.

Ze komt terecht in het kleine Grantville, waar ze al meteen bij aankomst een nieuwe klant achter zich aan krijgt: Griff, die de plaatselijke politiecommissaris blijkt te zijn.

Nadat hij van haar diensten gebruik heeft gemaakt, vertelt hij haar dat hij geen prostitutie in zijn stad wil, maar hij ‘adviseert’ haar aan de slag te gaan in een bordeel van ‘een vriendin’ even verderop. Kelly wil echter een geheel nieuw bestaan opbouwen – maar dat verhaal gelooft Griff niet.

Sam Fuller ging in zijn films nooit de (voor die tijd) ‘riskante’ onderwerpen uit de weg, en al helemaal niet in ‘The Naked Kiss': het scenario leest als een schandaalroman of de voorpagina van een oude tabloidkrant (Fuller startte zijn carrière dan ook in de krantenwereld en als pulpauteur).

De geweldige openingsscène maakt de kijker overigens meteen duidelijk dat we hier niet naar een mainstream Hollywoodfilmpje zitten te kijken: een bruut verfilmd dronken gevecht tussen een man en een vrouw – het is de man die slaag krijgt – terwijl op de achtergrond luide jazz de sfeer nog wat wilder maakt.

Zoals in bijna al zijn films slaagt Fuller er ook hier in met een minimum aan middelen een maximum aan effect te creëren: beter dan dit worden B-films niet, en het mag dan ook niet verbazen dat hij ook nu nog als voorbeeld geroemd wordt door de meest uiteenlopende topcineasten – van Scorsese en Jim Jarmusch tot Tarantino en Godard.

Het briljante zwart-witcamerawerk is van grootmeester Stanley Cortez, die ook camerawerk verzorgde van andere klassiekers als ‘The Night of the Hunter’ en ‘The Magnificent Ambersons’.

Filmweetje: op het moment dat Kelly in Grantville arriveert zien we haar onder de marquee van de plaatselijke cinema doorwandelen, met daarop ‘SHOCK CORRIDOR’ – de vorige film die Sam Fuller draaide, met dezelfde Constance Towers die onder de marquee loopt in de hoofdrol.

 

CINEMA CORONA #118: ALL THAT HEAVEN ALLOWS (Douglas Sirk)

All_That_Heaven_Allows

Deze film was maar tijdelijk beschikbaar, en is niet meer te bekijken.
Maar er zijn nog tal van andere films te zien in onze CINEMA CORONA.

—-
Leg uw zakdoek alvast klaar, want vandaag hebben we misschien wel de beste film van de Meester van het Melodrama voor u klaarstaan: ‘ALL THAT HEAVEN ALLOWS’ van Douglas Sirk.

Alles draait rond Cary Scott, een weduwe van bijna-middelbare leeftijd met twee bijna-volwassen kinderen: haar hele sociale leven speelt zich af in een klein stadje in New England, in een kleine groep van vrienden van de country club. Financieel komt Cary niks tekort, maar echt gelukkig maakt het verveelde, vastgeroeste weduwenleventje haar niet.

De enige met wie ze echt kan praten is tuinman Ron Kirby, die enkele keren per jaar de bomen rond haar huis komt snoeien. Al snel ontstaat een hechte vriendschap tussen Cary en de galante, intelligente en vrijdenkende Ron, een vriendschap die al even snel omslaat in liefde.

Maar aangezien Ron een heel stuk jonger is dan Cary en niet bepaald tot de elitaire, conservatieve country club-incrowd behoort, is hun relatie al snel een mikpunt voor opmerkingen en geroddel.
En ook de kinderen zijn niet opgezet dat hun moeder een relatie aangaat met een veel jongere man…

‘ALL THAT HEAVEN ALLOWS’ werd in de fifties (zoals alle Sirk-films) gepromoot als een ‘vrouwenfilm': een tranentrekker waar de iets oudere dames op zondagmiddag konden naar gaan kijken, om daarna in de plaatselijke patisserie een pateeke te gaan eten.

Sirk-films werden in de pers dan ook steevast neergesabeld als sentimentele brol, daarbij vlotjes voorbijgaand aan de unieke filmische kwaliteiten van de man, én aan de kritiek op de heersende burgermoraal die Sirk onder het melodrama-laagje verstopte.

Ondertussen hebben zowel deze film als Sirk zelf gelukkig wél hun welverdiende plaats in het filmpantheon gekregen: de regie is uitmuntend, de fotografie (van grootmeester Russel Metty) fenomenaal, het Technicolor-kleurenspel onovertroffen en de casting van het duo Jane Wyman-Rock Hudson als het oudere vrouw/jongere man-koppel perfect.

Zowel Todd Haynes (in zijn ‘Far From Heaven’), Fassbinder (‘Angst Essen Seele Auf’) als François Ozon (‘8 Femmes’) maakten er geen geheim dat ze leentjebuur speelden bij Sirk, terwijl ook John Waters op zijn volstrekt unieke manier een -nouja- hommage aan de meester bracht in zijn ‘Polyester’.

 
Bekijk hier wat regisseurs Allison Anders over de film (en de trailer) te vertellen heeft: