PLUS QUE JAMAIS (Emily Atef)

lus_que_jamaos

In ‘PLUS QUE JAMAIS’ speelt de fantastische Vicky Krieps (ook magistraal in ‘Corsage’, een andere prachtfilm) de rol van Hélène, een jonge vrouw die aan een zeldzame, waarschijnlijk terminale longziekte lijdt.

De minimale hoop op genezing heeft ze opgegeven: het enige wat ze wil is voor de tijd die haar nog rest een zo normaal en fijn mogelijk leven leiden met haar grote liefde Mathieu.

Die laatste gelooft echter dat ze wél nog beter kan worden, en probeert haar daar ook hardnekkig en bijna wanhopig van te overtuigen.
Bovendien raakt ze ook meer en meer geïrriteerd door de oppervlakkigheid en de nietszeggende gesprekjes in hun vriendenkring, en al helemaal door mensen die haar constant menen te moeten komen vertellen ‘hoe dapper’ ze wel is.

Steeds meer teruggetrokken in zichzelf besluit ze het heft in eigen handen te nemen, zich niks meer aan te trekken van de ongeschreven regels van haar omgeving en gewoon puur haar instinct te volgen: ze trekt op haar eentje naar Noorwegen, op zoek naar vrede en rust.

Maar heeft ze wel iets te zoeken daar in het Hoge Noorden? En welke rol in haar leven blijft er dan nog weggelegd voor Mathieu?

‘PLUS QUE JAMAIS’ is een meesterlijk geacteerde en bloedmooi verfilmde mijmering over leven en dood, en een aansporing om dat leven zelf in handen te nemen, en  Continue reading “PLUS QUE JAMAIS (Emily Atef)” »