GLORIA! (Margherita Vicario)

 

Gloria_posterFeelgood het oude jaar uit?
Feelgood het nieuwe jaar in?

Dan hebben we zowel voor als na nieuwjaar ‘GLORIA!’ voor u klaarstaan!

We schrijven Venetië in het jaar 1800.
Het Sant’Ignazio Instituto is tegelijk een weeshuis, een nonnenklooster en een muziekschool voor meisjes, en maakt zich op voor zeer hoog bezoek: paus Pius VII komt binnenkort langs, en de enggeestige, ijdele maar ambitieuze kapelmeester Perlina ziet dat als het ideale moment om zijn muzikale kunnen tentoon te spreiden door een nieuw muziekstuk te componeren voor de paus.

Alleen slaat de writer’s block keihard toe, en krijgt hij geen deftige noot op papier.
In alle stilte hebben vier getalenteerde meisjes van het Instituto (geholpen door het muzikaal hoogbegaafde dienstmeisje Teresa) zelf in het geheim ook aan een muziekstuk

geschreven.
Wanneer ze hun werk aan Perlina voorleggen, wil die niet van hun hulp weten: het stuk is veel te vooruitstrevend, en bovendien is hij de Grote Componist. Want sinds wanneer kunnen vrouwen componeren, laat staan een stel bakvissen en een dienstmeid?

Maar het pauselijk bezoek begint angstwekkend snel te naderen, en Perlina zelf vindt maar geen oplossing voor zijn muzikale schrijfkramp…

‘GLORIA!’ is het heerlijk opzwepende regiedebuut van Margherita Vicario, in Italië bekend als zangeres, actrice en songwriter: Vicario stoeit op originele wijze met de clichés van het genre, en dat ze flink wat muzikale anachronismen in de film stopte, stoort evenmin, wel integendeel, het draagt alleen maar bij tot de fun.
”GLORIA!’ is even aanstekelijk als een meisjeskoor met een lichte Covid-besmetting op Continue reading “GLORIA! (Margherita Vicario)” »

Art & Film: APOLONIA, APOLONIA (Lea Glob)

 

Apolonia_ApoloniaIn 2009 ontmoet de Deense filmmaakter Lea Glob de jonge kunstenares Apolonia Sokol.

Omdat het leven van Apolonia uit het Grote Kunstenaarssprookjesboek lijkt te komen (geboren in een Parijs’ theater, opgegroeid in een kunstenaarsgemeenschap, studerend aan de meest prestigieuze academie van Europa, bohémien, hip en getalenteerd….) begint Lea Apolonia te filmen.

Maar hoe langer ze haar filmt, hoe meer het sprookje begint af te brokkelen: Apolonia leert dat een vrouwelijke kunstenaar nog altijd meer moet opgeven dan een man, en dat een eigen plekje in

de kunstwereld zoeken een permanente worsteling is.

Tijdens het filmen groeit er bovendien een speciale band tussen de documentairemaakster en de charismatische kunstenares: dertien jaar lang zal Glob Apolonia blijven filmen, ondertussen pratend over alle belangrijke zaken in hun leven – kunst, liefde, seksualiteit, geld en kapitalisme, het moederschap, de Continue reading “Art & Film: APOLONIA, APOLONIA (Lea Glob)” »

THE SUBSTANCE (Coralie Fargeat)

 

The_Substancee_posterKleine waarschuwing vooraf: ‘THE SUBSTANCE’ is niét geschikt voor gevoelige kijkers.

Alle anderen daarentegen: komen kijken, want er staat u een filmervaring te wachten die u niet gauw zal vergeten.

Demi Moore (yep) speelt met verve de rol van Elisabeth Sparkle: ooit was ze een razend succesvolle fitnessgoeroe, maar nu ze de vijftig gepasseerd is, wordt ze letterlijk tussen de soep en de patatten ontslagen door haar televisiebaas (die toevallig naar de naam Harvey luistert, en die geweldig degoutant vertolkt wordt Dennis Quaid).
Want, zo luidt de Wet van Harvey, eens een vrouw de vijftig gepasseerd is, is het over voor haar – een wetenschap die hij debiteert tijdens het smakkend naar binnen proppen van een oversized kom garnalen.

Wanneer Elisabeth ‘The Substance’ aangeboden krijgt – een geheim nieuw DNA-veranderend middel dat haar ‘een jongere, mooiere en rimpelvrije versie van zichzelf’ 

kan maken – hapt ze dan ook meteen toe.
Maar zoals dat met wondermiddeltjes gaat, zijn er aan het product ook een aantal zeer nadelige eigenschappen verbonden…

De Franse regisseuse Coralie Fargeat zorgde met ‘THE SUBSTANCE’ niet alleen voor de comeback van het jaar (Demi Moore: wie had dàt nu nog gedacht?), maar ook voor één van de absolute shockers van Cannes dit jaar.
Haar film is dan ook een genadeloze, met bloed overgoten en tot in het extreme doorgetrokken satire op de obsessie van de entertainmentindustrie met schoonheid, jeugd en uiterlijke perfectie.
Heerlijk over the top, vol met bubblegumkleuren en enorme close-ups, voorzien van  Continue reading “THE SUBSTANCE (Coralie Fargeat)” »