In Calabrië, in het uiterste zuiden van Italië, woont een kleine zigeunergemeenschap naast de lokale Italianen en de vele gestrande Afrikaanse vluchtelingen.
Eén van de weinigen die bij de drie gemeenschappen contacten heeft is de jonge Pio Amato, een puber die sneller volwassen wil worden dan goed voor hem is: op zijn veertiende rookt en drinkt hij er al lustig op los, en wil hij maar al te graag in de criminele voetsporen van zijn oudere broer treden.
Zijn rol beperkt zich echter voorlopig tot de kleine klusjes – illegaal elektriciteit aftappen, of de ouderen waarschuwen wanneer de politie eraan komt – maar zelf wil hij méér.
Wanneer zijn broer en vader bij een inval worden gearresteerd, ziet Pio zijn kans schoon om te tonen dat hij de man van de familie is: hij trekt zelf het dievenpad op.
‘A Ciambra’ is een fantastische kruising tussen een coming of age-film, een mafiadrama en een neorealistisch sociaal portret, met Pio als elektriserend hoofdpersonage.
Voor regisseur Jonas Carpignano is dit trouwens al zijn derde film met deze jonge niet-acteur, en wie de prent ziet begrijpt waarom: Amato geeft ‘A Ciambra’ een naturel en Continue reading “A CIAMBRA (Jonas Carpignano)” »