CINEMA CORONA #140: HUMAN DESIRE (Fritz Lang)

Human_Desire_1
De Duitse grootmeester Fritz Lang specialiseerde zich zowat zijn hele carrière, euh, lang in het verfilmen van de duistere kanten van het menselijke bestaan.

Dat is niet anders in onze CINEMA CORONA-film van vandaag: ‘HUMAN DESIRE’, een adaptie van ‘La Bête Humaine’ van Emile Zola.
Van bij de eerste scène – gefilmd vanop een stevig doorkachelende trein – weet u: yés, we zijn vertrokken voor een spannende rit van anderhalf uur!

Hoofdpersonage is de machinist Jeff Warren (rol van Glenn Ford), die van de oorlog in Korea is teruggekeerd en zijn oude job weer heeft opgenomen.
Wanneer hij tijdens een trip een korte romantische ontmoeting heeft met een aantrekkelijke vrouw (een excellente Gloria Grahame), raakt hij buiten zijn wil om verstrikt in de huwelijks- en andere problemen van een (ex-)collega: de vrouw blijkt immers de echtgenote van Carl Buckley (Broderick Crawford), een jaloerse bullebak met een bijzonder kort lontje en losse handjes, die de dag voordien ontslagen is door de treinmaatschappij.

‘HUMAN DESIRE’ is een excellente film noir annex misdaaddrama, waar Langs totale vakmanschap vanaf spat: Gloria Grahame is de zeer overtuigende femme fatale van dienst, en de spil in een al even fatale driehoeksrelatie.
De treinachtergrond geeft de film letterlijk en figuurlijk een razende vaart, mede dankzij het knappe camerawerk is van Burnett Guffey.

Enjoy!

(Voor de fans: ‘La Bête Humaine’ was eerder al briljant verfilmd door de al even grote Jean Renoir, met Jean Gabin en Simone Simon in de hoofdrollen)

Actrice Ileana Douglas legt met verve uit waarom u zeker moet kijken:

CINEMA CORONA #119: THE WILD ONE (Laslo Benedek)

The_Wild_OneZin in een zéér lekker weghappende zaterdagavondfilm?

Hierzie: ‘THE WILD ONE’, van Laslo Benedek, maar vooral mét Marlon Brando.

Nope, geen doorwrocht meesterwerk met een fantastische plotline, psychologisch uitgediepte personages of zelfs maar een mooi afgerond scenario, maar hey: who cares?
Niks van dat alles is namelijk van belang in deze film, en wel hierom:

1) Dit is een film met de jonge Marlon Brando, die hier de begrippen ‘charisma’ en ‘cool’ een compleet nieuwe dimensie geeft. Brando hoeft gewoon maar door beeld te lopen om àlle aandacht naar zich toe te zuigen, en die probleemloos vast te houden tot hij weer uit beeld loopt.

2) Dit is een film die al 100% rock-‘n-roll was voor de rock’-n’-roll goed en wel was uitgevonden – ‘The Wild One’ is gemaakt in 1953! Tussen haakjes: The Black Rebel Motorcycle Club haalde zijn naam bij de gang van Marlon Brando, en The Beatles kwamen naar verluidt op het idee voor hun bandnaam dankzij de naam van de rivaliserende gang uit de film, The Beetles.

3) Behalve op de toekomstige rockers oefende de film ook een tot op vandaag doorwerkende invloed en aantrekkingskracht uit op de bikers, de beatniks, de hipsters (in de jaren ’50-betekenis van dat woord) en een deel van de homogemeenschap (zoekt u het werk van Tom of Finland maar eens op). Rebellen en outsiders allerhande dus. Perfect samengevat in de klassieke dialoog uit de film: ‘Hey, Johnny, what are you rebelling against?’ Waarop Brando: ‘Whaddaya got?’

4) Als u ons laat kiezen tussen ‘The Wild One’ en ‘Easy Rider': geen discussie mogelijk, dít is de ultieme bikerfilm.

5) Neen, regisseur Laslo Benedek was geen Tarkovski of Bresson, maar wél een vakman die verdomd goed wist hoe hij een sappige en opwindende scène in beeld moest zetten, én hoe hij de vaart erin moest houden. Dat is al duidelijk van bij de openingsbeelden, waarin hij één van de motoren zowat door de camera laat rijden.

6) De zwart-witfotografie van Hal Mohr is verbluffend.

7) Geen idee wie de stylist(e) van de film was, maar als er een Oscar voor Stijl bestond, had die zeker gewonnen. ‘The Wild One’ zorgt tot vandaag voor de verkoop van leren vesten, boots, jeans, zonnebrillen en bromfietsen. En zowel Elvis als James Dean modelleerden hun stijl op die van Brando.

8) Je zou het door Brando bijna vergeten, maar de belangrijkste bijrol werd gespeeld door een ander toen opkomend jong talent: Lee Marvin. Marvin vertolkt op bijzonder amusante wijze de loudmouth die de concurrerende bikerbende aanvoert.

Eén advies dus: kijken!

Een lekker oneerbiedige maar zeer amusante recensie van de jongens van ‘From The Basement’ (OPGELET: niet bekijken vóór de film, want hun recensie is eigenlijk één lange spoiler):