Paterson is een buschauffeur in een stadje dat vreemd genoeg dezelfde naam draagt als hemzelf: Paterson.

Zijn leven bestaat uit één lange herhaling van identieke dagen: elke dag staat hij op om half zeven, elke dag rijdt hij met zijn bus door New Jersey (en luistert hij de gesprekken van zijn passagiers af), elke dag moet hij het gezeur van zijn baas doorstaan, elke dag gaat hij zijn hond uitlaten en elke dag gaat hij een biertje drinken.
En o ja: na zijn uren schrijft hij ook nog poëzie.

Het leven van zijn mooie vrouw Laura daarentegen is compleet tegenovergesteld: op maandag wil ze een cupcakewinkel openen, op dinsdag gaat ze helemaal voor haar droom een countryster te worden en de dag nadien blijkt ze ook een getalenteerde artieste.
En elke dag richt ze het huis anders in, als een volleerde binnenhuisarchitecte.

Tussendoor zet ze Paterson aan om méér te doen met zijn poëzie, maar die is dan weer veel te bescheiden om een uitgever te zoeken – het idéé alleen al dat iemand anders dan
zijn vrouw zijn geschriften zou lezen, of dat hij promotie voor zichzelf zou moeten maken Continue reading “PATERSON (Jim Jarmusch)” »