Vandaag hebben we in onze CINEMA CORONA misschien wel de allermooiste mooie zondagsfilm uit de filmgeschiedenis voor u klaarstaan: ‘MENSCHEN AM SONNTAG’.
In de film volgen we gewoon de dingen die een stel Berlijners in 1930 op een zonnige zondag deden: de jonge dandy Wolfgang heeft een zondags afspraakje gemaakt met de knappe Christl, die de kost verdient als figurante in films. Bij die trip naar de Wannsee worden ze vergezeld door Brigitte (de al even knappe vriendin van Christl) en de taxichauffeur Erwin, die na een huiselijke ruzie een namiddag van zijn vriendin verlost wilde zijn.
Het geflirt dat zich tijdens een zwempartijtje en de daarop volgende picnic ontspint, verloopt echter niet in de richting die elk van de vier aanwezigen vooraf gehoopt of gewild had…
Het is achteraf bekeken bijna ongelooflijk dat deze film in het Berlijn van 1930 gedraaid is, nauwelijks drie jaar voor Hitler en zijn acolieten er één van de meest afschuwelijke dictaturen ever zou installeren.
Wat we in deze semi-documentaire/semi-speelfilm zien is immers niet bepaald een broeihaard van nazisme, maar een vibrerende, open, levenslustige en welvarende stad, drijvend op de energie van zelfbewuste, stijlvolle, sexy en vrijgevochten jonge mensen.
De acteurs zijn allemaal amateurs die zichzelf spelen, maar voor de makers bleek ‘Menschen am Sonntag’ het begin van een stel zéér mooie filmcarrières: bijna allemaal emigreerden ze na de machtsgreep van Hitler naar Amerika, waar Robert Siodmak, Fred Zinneman en – vooral – de briljante Billy Wilder zouden uitgroeien tot absolute topregisseurs in Hollywood, terwijl Edgar G. Ulmer enkele uitmuntende B-films afleverde (onder andere de klassieke film noir ‘Detour’ is van hem).
90 jaar na dato is ‘Menschen am Sonntag’ nog altijd een fantastisch frisse en moderne film, vol joie de vivre. Enjoy!