12/3/2002: DE VERLOSSING

4838Hugo Claus (1929), de bekendste hedendaagse Belgische auteur en één van de belangrijkste en productiefste na-oorlogse kunstenaars, schreef in 1966 het toneelstuk ‘De Verlossing’.

Al die jaren later heeft hij dat stuk nu verfilmd, gebaseerd op een zelfgeschreven scenario.

De setting is simpel: In een vervallen huis bevindt zich Magda (Gilda De Bal), de vrouw van Oscar (Jan Decleir), de patriarch van de familie.
Magda is bedlegerig, maar wordt niet alleen gekweld door lichamelijk verval, ook  visioenen van haar overleden zus Marleen (Willeke van Ammelrooy) spoken door haar hoofd.

Op een zonnige hefstdag krijgt ze bezoek van haar zoon Johnny (Peter Van Den Begin), die bij de politie werkt, en van haar dochter Julia (Elke Dom), die helaas getrouwd is met een ondermaatse voetballer. Het wordt Magda’s laatste dag…

DE VERLOSSING
Regie: Hugo Claus
B 2001

5/3/2002: NO MAN’S LAND

nDe Bosnische Belg Danis Tanovic is oorspronkelijk een documentairemaker, maar om het geheugen van de Europeanen over zijn geboorteland op te frissen, maakte hij nog even een uitstekende langspeelfilm: ‘No Man’s Land’.

Tanovic woonde zelf in Sarajevo toen de strijd daar losbrak, en beleefde dus de Joegoslavische oorlog van zéér nabij: hij zag hoe jongens tot kanonnenvoer

worden gepromoveerd, en hoe macho oorlogscorrespondenten, fanatieke krijgsheren en
platte opportunisten hun intrede deden en zichzelf op het voorplan wurmden.

De pacifist Tanovic zet bijgevolg in zijn film dan ook vooral de  gruwelijke, tragische ironie Continue reading “5/3/2002: NO MAN’S LAND” »

29/1/2002: THE CENTER OF THE WORLD

centerworldDe nieuwe Wayne Wang: daar willen we altijd plaats voor maken sinds de man ons prachtfilms als ‘Smoke’ en ‘Blue in the face’ schonk.

In ‘The center of the world’ volgen we ene Richard Longman, een jonge, schatrijke informaticus.
Een sociaal leven is de computernerd echter totaal onbekend, aangezien hij dag en nacht aan zijn computerscherm gekluisterd zit.

Wanneer hij de stripteaseuse Florence ontmoet, biedt hij haar 10.000 dollar aan om met hem drie dagen in Las Vegas door te brengen. De twijfelende Florence gaat uiteindelijk op  Continue reading “29/1/2002: THE CENTER OF THE WORLD” »

22/1/2002: EUREKA

eurekaHet leven na een trauma: we zagen het ooit al briljant verfilmd in ‘The Sweet Hereafter’ van Atom Egoyan, en nu herhaalt de Japanse regisseur Shinji Aoyama deze krachttoer in het pakkende, enig mooi verfilmde ‘Eureka’.

De film draait rond de enige drie overlevenden van een gewelddadige buskaping: een meisje (Kozue), haar oudere broer Naoki en Makoto, de chauffeur van de bus.

Alle drie trachten ze met hun gezamenlijk verleden in het reine te komen, en wanneer ze elkaar twee jaar na de dramatische feiten voor het eerst weer ontmoeten, ontstaat er een vreemde relatie tussen de drie. Makoto besluit een busje te kopen, om met de kinderen op reis te gaan, in de hoop zo hun gedeelde trauma te overwinnen.

Met dit thema zat het risico op een tranerige draak er uiteraard dik in, maar Shinji’s talent Continue reading “22/1/2002: EUREKA” »

15/1/2002: LE FABULEUX DESTIN D’AMELIE POULAIN

Amelie 210Amélie Poulain: haar moeder stierf op de trappen van Notre-Dame, haar vader had iets met tuinkabouters en haar goudvis heeft zelfmoordneigingen.

Onze Amélie is dus niet bepaald uw modale buurmeisje. Als serveerster in een bar lijdt Amélie echter wel een heerlijk simpel bestaan, en op tweeëntwintigjarige leeftijd vindt ze bovendien de zin van haar leven: die bestaat erin de levens van andere mensen te herstellen.
Dat ze aanvankelijk zélf niet durft te leven ziet ze daarbij helaas over het hoofd…

Als alles goed is, kent u regisseur Jean-Pierre Jeunet nog van visueel verbluffende films als ‘Delicatessen’ of ‘Alien Resurrection’, films die hij samen met Marc Caro maakte.
Met ‘Amélie Poulain’ bewijst ‘Jeunet dat hij ook zonder zijn creatieve partner tot het

Continue reading “15/1/2002: LE FABULEUX DESTIN D’AMELIE POULAIN” »

8/1/2002: EL ACORDEON DEL DIABLO

2_presse_2Krasse knarren uit de rijke Latijns-Amerikaanse muziektraditie, deel 3: na de publiekssuccessen van ‘Lagrimas Negras’ en de ‘Buena Vista Social Club’ kon het Filmhuis uiteraard ook ‘El acordeon del Diablo’ van de Zwitser Stefan Schwietert niet onvertoond voorbij laten gaan.

Daarom dus, op algemeen verzoek: ziehier het fascinerende muzikale levensverhaal van Francisco “Pacho” Rada, de uitvinder van de son.

Hoewel de man een briljant zanger-componist is, verwierf hij toch vooral bekendheid dankzij Gabriel Garcia Marquez, die zijn boek ‘Honderd jaar eenzaamheid’ op Pacho Rada’s leven baseerde.
Zo ontmoette Pacho naar eigen zeggen ooit ‘s nachts de duivel, met wie hij een

Continue reading “8/1/2002: EL ACORDEON DEL DIABLO” »