10/10/2006: UN SOIR, UN TRAIN

un_soir_un_train_1967_portrait_w858Dit jaar plaatst het Festival van Vlaanderen / Mechelen componist Frédéric Devreese in de schijnwerpers.

In het kader van deze hommage vertonen het Filmhuis en het Festival ‘Un Soir, Un Train’, één van de vele films van André Delvaux waar Devreese de score voor componeerde.

In ‘Un Soir, Un Train’ – gebaseerd op ‘De Trein der Traagheid’ van Johan Daisne – speelt Yves Montand de rol van Mathias, een Belgische prof die met de Franse Anne (gespeeld door Anouk Aimée) samenwoont.

Wanneer de twee op een avond de trein nemen en Mathias tijdens de rit in slaap valt, verdwijnt Anne. Op het moment dat de trein ergens te velde stopt, besluit Mathias met de Continue reading “10/10/2006: UN SOIR, UN TRAIN” »

CINEMA CORONA #170: LE SALAIRE DE LA PEUR (Henri-Georges Clouzot)

Le_Salaire_De_La_Peur

Deze film was maar tijdelijk beschikbaar en is niet meer te bekijken.
Maar tussen het ondertussen al meer dan 150 titels tellende aanbod in onze CINEMA CORONA vindt u nog tal van andere klassiekers, kortfilms en topdocu’s.
—–

 

BOÉM!

Yep, ‘LE SALAIRE DE LA PEUR’ van de zeer grote Henri-Georges Clouzot is in alle opzichten een ware bom van een film: ongemeen spannend, niets of niemand ontziend en bijzonder explosief.

Het verhaal speelt zich af in een onbestemd land in Zuid-Amerika, waar een oliebron in brand staat.

Om de brand te blussen is een lading nitroglycerine nodig – zelf een hoogst explosief goedje – die via gevaarlijke en vaak erbarmelijke wegen zo snel mogelijk ter plaatse gebracht moet worden.

Voor die opdracht heeft de oliemaatschappij vier man en twee verschillende trucks ingehuurd: geen van beide teams (die allebei bestaan uit Europese avonturiers die door hun geld heen zitten) heeft het nodige materiaal om de veiligheid van het transport te verzekeren, wat van hun taak eigenlijk een halve zelfmoordmissie maakt…

Bovendien heerst er tussen de twee crews een beenharde rivaliteit: dit zijn geen mannen die het uit heroïsche (laat staan uit hulpvaardige) overwegingen doen, ze doen het – net zoals de cynische oliefirma – gewoon voor het geld.

Clouzot schetst – zoals wel vaker in zijn films – geen prettig beeld van de mensheid, maar hij zorgt er wel voor dat de kijker om deze vaak onprettige, brute en ronduit onaangename personages geeft, én verpakt alles in één van de meest adembenemende en zenuwslopende suspense-thrillers uit de filmgeschiedenis: dit is een in alle opzichten uiterst explosieve filmische rit die gegarandeerd voor klamme handjes en nagelbijten zorgt.

In de hoofdrollen ziet u o.a. Yves Montand, Charles Vanel en Clouzots echtgenote Véra.

Door de manier waarop de Amerikaanse oliemaatschappij in de film voorgesteld werd, kreeg de film in de USA het label ‘anti-Amerikaans’ opgekleefd, en moest er voor de release daar meer dan een half uur uit de film geknipt worden.

Dat kon niet verhinderen dat ‘LE SALAIRE DE LA PEUR’ een gigantische hit werd die wereldwijd vele miljoenen toeschouwers trok, én dat de film zowel met de Gouden Beer op het Festival van Berlijn als met de Gouden Palm in Cannes bekroond werd.

Bovendien zou de film vele latere Amerikaanse topregisseurs zwaar beïnvloeden: William Friedkin zorgde met ‘Sorcerer’ zelfs voor een remake, en ook ‘Duel’ – de uitmuntende debuutfilm van superfan Steven Spielberg - had er zonder ‘Le Salaire de la Peur’ ongetwijfeld helemaal anders uitgezien.

Jonathan Ross voorziet de film van een inleiding: