Tagarchief: Taika Waititi

THE ELECTRICAL LIFE OF LOUIS WAIN (Will Sharpe)

Geplaatst op door

electrical_life_of_louis_wain_3
Louis Wain?

Wie?
Neen, ook bij ons deed zijn naam geen belletje rinkelen voor we ‘THE ELECTRICAL LIFE OF LOUIS WAIN’ zagen.

Gelukkig is er nu dus deze magistraal tussen comedy, drama en liefdesverhaal meanderende biopic om Wain en zijn unieke werk uit de vergetelheid te redden.

Louis Wain groeit op in het Victoriaanse Engeland van het einde van de negentiende eeuw, in een gezin vol vrouwen: zijn vader is jong gestorven, waardoor de sociaal uiterst onhandige en als ‘excentriek’ bestempelde jongeman opeens als kostwinner voor zijn moeder en vijf zussen moet opdraven.

De familie dreigt dan ook al snel te verarmen, maar gelukkig beschikt Wain over enkele uitzonderlijke capaciteiten.
Zo blijkt hij een volstrekt unieke tekentalent te hebben: niemand kan zo snel zo goed

dieren tekenen als hij. Vooral zijn geliefde katten weet hij razendsnel en origineel te portretteren, wat hem een baantje als illustrator van een krant oplevert, én succes, want zijn kattentekeningen blijken enorm aan te slaan bij het publiek.

Maar Louis’ leven verandert pas écht wanneer zijn oudere zus een gouvernante inhuurt om op de jongere zussen te letten: de gouvernante in kwestie is immers jong, mooi, getalenteerd en geïntrigeerd door de briljante maar onaangepaste artiest, die onder haar

Continue reading “THE ELECTRICAL LIFE OF LOUIS WAIN (Will Sharpe)” »

JOJO RABBIT (Taika Waititi)

Geplaatst op door

Jojo_Rabbit_1

Duitsland, 1944.

Jojo Betzler is een eenzame jongen van tien die een bijzonder enthousiast lid van de Hitlerjugend is, en die als beste vriend een zekere Adolf heeft.
Belangrijk detail: Adolf is niet te verwarren met de échte Hitler, want deze is alleen maar de imaginaire vriend van Jojo (en is bovendien een volstrekte idioot).

Wanneer Jojo op een dag ontdekt dat zijn alleenstaande moeder Rosie een Joods meisje bij hen laat onderduiken, wordt zijn hele levensbeeld overhoop gehaald.

Langzaamaan sluipt er zelfs twijfel in Jojo’s compleet door de Hitlerjugend gebrainwashte brein: is die nazi-ideologie van hem wel de juiste?

Een komedie over Hitler en de nazi’s maken is natuurlijk dansen op een wel zéér slappe koord, maar zie: met zijn ‘JOJO RABBIT’ is de Nieuwzeelander Taika Waititi er op excellente wijze in geslaagd een zéér grappige prent te brouwen die toch de inktzwarte nazi-realiteit niet wegschildert of onder het tapijt stopt.

‘JOJO RABBIT’ is dan ook een film die de toeschouwer constant op het verkeerde been zet: de ene seconde zit je iets té luid te lachen om een foute grap, de volgende seconde word je midscheeps geraakt door de onderliggende oorlogstragedie of uit je lood geslagen door de nazi-horror.

De humor situeert zich situeert op het kruispunt van hondsbrutaal en heerlijk silly: gooi ‘Allo Allo’, Chaplins ‘The Great Dictator’, Mel Brooks en ‘Inglourious Bastards’ in één grote pot, en u weet zo ongeveer wat u kunt verwachten.

De stijl roept dan weer herinneringen op aan Wes Andersons ‘Moonrise Kingdom’ – één criticus herdoopte ‘Jojo Rabbit’ dan ook tot ‘Moonreich Kingdom’.

De twee jonge hoofdpersonages zijn perfect gecast, en eigenlijk kan hetzelfde gezegd worden van de volwassenen: Stephen Merchant (‘Extras’, ‘The Office’) is geweldig als Gestapo-man Deertz, Scarlett Johansson is al even uitstekend als de stiekeme  Continue reading “JOJO RABBIT (Taika Waititi)” »

CINEMA CORONA #173: SAVE RALPH (Spencer Susser)

Geplaatst op door

Save_Ralph

Vandaag in CINEMA CORONA: ‘SAVE RALPH’, een gloednieuwe stop motion-kortfilm van Spencer Susser, die voor de stemmetjes een enkele Zéér Bekende Namen wist te strikken.

Niet iedereen krijgt Ricky Gervais en Taika Waititi zover dat ze aan zijn kortfilm willen meewerken, maar hey: ten eerste is dit een bijzonder straf stop motion-filmpje, en ten tweede wilden Gervais en Waititi graag meedoen omdat ze zich al lang inzetten tegen dierenleed.

De Ralph uit de titel is namelijk een halfblind konijn dat door een documentaire-cameraploeg gevolgd wordt.

Die ploeg volgt Ralph niet alleen bij hem thuis, maar ook op zijn werk. En dat werk blijkt zich in een testlab voor menselijke cosmetica te bevinden…

Kunnen Ralph en zijn collega-proefkonijnen nog gered worden?

Ontdek het antwoord hier:

CINEMA CORONA #112: TWO CARS, ONE NIGHT (Taika Waititi)

Geplaatst op door

Two_Cars_One_Night_1
Vandaag in CINEMA CORONA een werkje van de bijzonder prettig gestoorde Maori Taika Waititi, acteur, stand up-comedian en regisseur van o.a. ‘Jojo Rabbit’, de vampierenkomedie ‘What We Do In The Shadows’ en een ‘Star Wars’-film die ergens in 2025 verwacht wordt.

Maar zijn regiecarrière startte in 2004 met een iéts kleiner budget en op een iéts kleinere schaal met ‘TWO CARS, ONE NIGHT’, een excellente, grappige en ontroerende kortfilm die hem meteen een welverdiende Oscarnominatie opleverde.

Het verhaal speelt zich af op de parking van een Nieuw-Zeelandse bar, waar drie Maori-kinderen zitten te wachten tot hun ouders van een avondje zuipen terugkomen (overigens is het daar blijkbaar écht de gewoonte je kinderen in de auto achter te laten terwijl je zelf aan de toog gaat hangen): in de ene wagen zitten de broers Romeo en Ed, in de andere wagen zit de jonge Polly zich te vervelen.

Romeo probeert de aandacht van Polly te trekken door haar zo grof mogelijk te beledigen, Polly beantwoordt die vraag om aandacht met de betere scheldtirade.
Ed van zijn kant is totaal niet geïnteresseerd in het spel van de twee tortelduifjes, aangezien hij later als hij groot is homo wil worden, ‘zoals Johnny Depp‘.

Het taaltje dat de kids spreken is overigens wel degelijk Engels, maar dan met een Nieuw-Zeelands-/Maori-accent dat zó moddervet is dat zelfs veel Engelstaligen eerst niet doorhadden dat het Engels was.

Maar laat dàt u vooral niet tegenhouden: zelfs voor wie geen snars van de dialogen snapt is ‘Two Cars, One Night’ een heerlijk kinderportret, grappig in zijn tristesse, en een beetje triest ondanks de overduidelijk humoristische invalshoek: ‘happy sad’, zoals Waititi het zelf omschrijft.

Enjoy!